سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

در باره سندیکاسازی دولتی و رویکردی نادرست به آن

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : حمید نوشادی

عنوان : آقای پیام خسته نباشید
جناب آقای امیر پیام درود بر شما
مطلب خوبی نوشته اید و نیرو گذاشته اید و دقت بایسته ای برای جمع آوری فاکت ها و تنظیم متن صرف کرده اید. خسته نباشید و سپاسگزارم.
آقای محمود علی پناهی به نکته ای اشاره کردند، که بسیار مبهم است و معلوم نیست که انگیزه ایشان به جز دلگیر کردن نویسنده و به قول معروف گرفتن حال ایشان چه بوده است. ایشان اگر سوالی دارند، نکته ای دارند، نقدی به نظرشان رسیده، شایسته است گویا و شفاف آن را بیا کنند. کدر نویسی هیچ چیز را روشن نمی کند. تا آن جا که من مطالب آقای پیام را دنبال کردم، ایشان همواره حامی حقوق کارگران و مدافع تشکلات مستقل طبقاتی کارگران از جمله سندیکای کارگران هفت تپه بوده است. به علاوه ایشان یکی از منتقدین پیگیر دخالت نهادهای سرمایه داری از جمله "مرکز همبستگی" که شما نام بردید، در سندیکاها بوده است.
زنده باد استقلال رای طبقه کارگر
٨۶٨۷٣ - تاریخ انتشار : ۲۵ مهر ۱٣۹۷       

    از : حمید نوشادی

عنوان : انگیزه آقای ترابیان تخریب سندیکا است نه بر پایی مجمع عمومی
با درود
نکاتی که جناب حسین شمال در باره برگزاری مجمع عمومی ذکر می فرماید، کاملا صحیح است. آقای ترابیان و همراهان ایشان اگر ریگی به کفش نداشتند، می توانستند به راحتی ضمن قدردانی از هئیت مدیره کنونی که با خون دل تشکیلات کارگری سندیکای واحد را صیانت و حفظ کرده است، از آن ها بخواهند که بیایند اکنون در کنار هم و به اتفاق یکدیگر مجمع عمومی سندیکا را فرا بخوانند. تا بدین ترتیب فصلی نو در اندازند و امکان دخالت هر چه بیشتر اعضاء در سرنوشت سندیکا را فراهم نمایند. اما انگیزه آقای ترابیان و همکارانش تخریب سندیکا و درگیر کردن فعالین راستین سندیکا با مسائل حاشیه ای و نیز پاپوش امنیتی ساختن برای آنهاست.
اما در مورد حق عضویت فرموده شما، امکان پذیر نیست. زیرا تشکلی که بخواهد مستقل باقی بماند و بر رای خود ثابت قدم باشد، باید اعضایش آماده و مصمم باشند که هزینه آن را تامین کنند. در هر تشکلی هم اعضا مسئولیت و تعهد نسبت به آن دارند، و هم حق و حقوقی اعضاء در آن دارند. مسئولیت اعضای سندیکا این است که در راستای حفظ منافع طبقاتی خود، استقلال رای و استقلال طبقاتی آن را تضمین کنند، در این مسیر، حداقل ترین وظیفه هر عضو تامین مالی سندیکا است. از این رو تامین مالی سندیکا داوطلبانه نیست، جزو وظیفه است.
با درود مجد
٨۶٨۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۵ مهر ۱٣۹۷       

    از : حسین شمالی

عنوان : هئیت مدیره بودن امتیاز نیست تنها هزینه پرداختن و تحمل داغ و درفش و زندان است!
زمانی هئیت مدیره و دست اندر کار سندیکای واحد بودن یعنی تنها هزینه پرداختن تحمل داغ و درفش و زندان رفتن بود، کسی هم اعتراضی نداشت که چرا مجمع عمومی برگزار نمی شود؟ که هئیت مدیره جدیدی مثلا انتخاب شود که اینها اینبار سهم داغ و درفش و زندان را بچشند! اما این مهم به سکوت بر گزار شد و هئیت مدیره کارش را در به جان خریدن داغ و درفش و زندان بانجام رسانید. حالا به پاس این همه مرارتها بجای سپاسگزاری از این عزیزان انان متهم شدن که به صندلی مدیریت چسبیده اند و خیال پایین آمدن ندارند. زهی خیال باطل! هنوز عرق زندان و محرومیت از بدن رضا شهابی خشک نشده اتهامات ناروا آغاز شده است. هئیت مدیره بارها اعلام کرد که در پی برگزاری مجمع عمومیست و تنها مشگل، مشگل حکومتیهاست که از برگزاری مجمع عمومی جلوگیری بعمل می آورند و به احتمال قویی هئیت مدیره را به بهانه اقدام به برگزاری باصطلاح مجمع غیر قانونی روانه زندان کنند.
باید توجه داشت جنگ اصلی که پرچم دارانش، هئیت مدیره سندیکا هستند، قبولاندن این تشکل مستقل کارگری به حاکمیت استبدادی است. که هزینه دائم آن برای هئیت مدیره اذیت و آزار و محرومیت و زندان بوده است که این رفقا دائما این هزینه گزاف را پرداخته اند. و در کنار آن اگر موضوع مسائل صنفی کارگران است که به آن هم توجه لازم را مبذول داشته اند. اگر دوستانی هستند که همانند این هئیت مدیره آماده این چنین ایثاری هستد فی بها، این گوی و این میدان. بعضی فکر می کنند هئیت مدیره بودن سندیکا شاید امتیازیست برای آنها، اما به تجربه خوب می دانیم این امتیاز بجز اذیت و آزار و زندان برای این هئیت مدیره چیزیی دیگر در بر نداشت. حالا خودتان با این تفاصیل ببینید این اتهامات چه مبنای دیگری می تواند داشته باشد.
در مورد اینکه در اولین فرصت هئیت مدیره مجمع عمومی برگزار کند کسی حرفی ندارد آنرا اقدامی مثبت در بی اثر کردن این نوع سمپاشی ها می دانم. بنظرم نشست مجمع عمومی را بدون مجوز می توان با هر هزینه ایی، برای خاموش کردن این زمزمه های شوم لازم الاجرا میدانم. و در این خصوص نمی بایست به دعوای اساسنامه ایی پرداخت. قضیه روشن است، همه می دانیم همه جنگ و دعوا در قبولاندن این نهاد مستقل است و برایش تاکنون هزینه های گزافی پرداخته شده است اگر موضوع بر گزاری مجمع عمومی به این راحتی ها می بود مطمئنا هیچ دلیلی برای عدم برگزاری آن نمی بود. اما موضوع برخورد امنیتی با این موضوع و هزینه های گزاف این موضوعست نه هیچ چیز دیگر که بعضی در صدد القای آن می باشند.
موضوع دیگری که علا قه مندم پیشنهاد دهم در خصوص ایجاد سهولت عضویت در سندیکا می باشد. بنظرم می بایست از موضوعات زمخت اساسنامه ایی گریخت. ایده اینستکه همه شاغلین اتوبوسرانی تهران و حومه بلا استثنا و طبیعی بدون هیج شرط و شروطی عضو سندیکا باشند و هیج جیزنمی بایست مانع در حق رای، کاندیداتوری برای هئیت مدیره و یا هر حقوق و مزایای سندیکایی دیگر فرد شاغل باشد. نه حق عضویت و نه حضور و غیبت در جلسات و نه هیچ چیز دیگرو لاغیر...
این (پول)حق عضویت پرداختن یک چیز بی مورد است و رد عضویت کارگری بنا به نپرداختن حق عضویت عین بی عدا لتی علیه آن کارگر است. عضویت سندیکایی هر فرد کارگر فقط می بایست به شاغل بودن فرد بستگی داشته باشد و نه هیچ جیز دیگر. اساس حق عضویت برای مخارجیست که سندیکا متحمل می شود مثل اجاره مکان نشستهای سندیکا و ... این و باقی مخارج می تواند داوطلبانه باشد تا حقی چنین مهم و طبیعی در عضویت در تشکل کارگری از کسی سلب نشود. این مهم کمک میکند که همواره همه شاغلین عضو سندیکا محسوب شوند مگر با درخواست خود فرد که آن هم هیچ ثبت واسنادی ندارد و کسی که مایل به شرکت در رای گیری یا کاندیداتوری نباشد خود بخود از این حق طبیعی خود صرف نظر کرده است و به این ترتیب اگر هر وقت هم که خواست در این سندیکا حضور یابد از تمامی حق و حقوق برخوردار میباشد همانند خانه پدری همیشه در سندیکا برویشان باز خواهد بود. و این کمک میکند به عضویت اکثریتی همه شاغلین در سندیکا و زدودن خاطر از تعداد اعضا. تنها مسئولیت هیئت مدیره اینست که همگان را از جلسات متفاوت آگاه سازد و نشستها را با هر تعداد از حضار قانونی انگارد. اساسنامه کارگری نمی بایست همانند اساسنامه غیر کارگری مدون شود. مسئله مالی نباید محلی ابدا قابل اعتنا مابین ساز و کار تشکیلاتی کارگران داشته باشد.
معمولا گرایشهای فکری متفاوت راست و چپ و میانه وجود دارند که هر کدام سعی در جلب آرای دیگران و حتی سازمانیابی تیمی در درون سندیکا ها موجود را دارند که اگر می بایست انسجامی تشکیلاتی منسجم ایجاد کرد در این تیمها می بایست انجام گیرد. که بتوان برنامه های مشخص خود را پیش برد. البته تیم من اگر در تا حالا روشن نبوده بگویم که تیم چپ و سازمانگری بی وفقه آن است!
با سپاس و شادی و موفقیت برای همه عزیزان
٨۶٨۶۴ - تاریخ انتشار : ۲۴ مهر ۱٣۹۷       

    از : محمود علی پناه

عنوان : حمایت از سندیکاهای مستقل
حمایت از سندیکاهای مستقل کارگری وظیفه و اولویت اول و مبرم فعالان سوسیالیست و کمونیست داخل و خارج از کشور است اما پرسش من این است که آیا کسانی که سابقا در لیست پنج نفره امید علیه سندیکای هفت تپه سمپاشی کردند و در برابر توطئه های مستمر مرکز همبستگی سکوت معنی دار و سپس حمایت کردند می توانند مدعی حمایت از سندیکاهای مستقل کارگری باسند؟
٨۶٨۶۲ - تاریخ انتشار : ۲٣ مهر ۱٣۹۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (۴)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست