عنوان : درک فردی و پابندی به اندیشه
با سلام خدمت جناب پرویز دستمالچی
من حدود ۳۴ سال است که خارج از ایران هستم و اگر به این ۳۴ سال چند سالی را که از شریعتی و آثارش بریده بودم هم اضافه کنید ، ۴۰ سالی میشود که از او و آثارش خبری ندارم . پس مدزک خواهی شما از من در رابطه با ادعایی که کرده ام ، معنایی ندارد . تسلیم .
دو کتاب شریعتی را من خودم وبا دست خودم از روی دستنوشته ای که منتسب به شریعتی بود ، سال ۵۵ در چند نسخه دستنویسی کردم ودر اختبار کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران که در جوالی میدان بهارستان بود ، قرار دادم : " توتم پرستی " و " حسن و محبوبه " . مطمئن نیستم ، اما فکر میکنم حسن و محبوبه را از نوار پیاده کردم . با آثار شریعتی بیشتر از گوش دادن به نوار سخنرانیهای او آشنا بودم . در واقع نوارها را میگرفتم و در چند نسخه تکثیر میکردم و خودم نیز استفاده میکردم ( در شهر قم ) . با کسانی بودم ( چه مکلّا و چه معمم ) که شریعتی را میدیدند و سخت به او ارادت داشتند . با شناخت کلی ی که از او دارم ، این حرف شما را که نوارها را بعد از پیاده شدن ادیت میکرد ، اصلآ موافق نیستم . شریعتی به شلختگی معروف بود . سخنرانی از نوار پیاده میشد ، نوشته میشد و او با نگاهی سطحی میگفت همین خوبه . اینکه بعدها خانواده او و شاید بعضی دیگر آنها را تصحیح کرده اند ، حرف دیگری است . من شوخی های او را در حین سخنرانی دیده ام و بعدآ هم دیده ام که عینآ در کتاب آمده . مثلآ جایی میگه " فرنگ که بودم ، یکی از دوستان عاشق یک زن اسپانیایی شده بود . رفته بود خواستگاری و بالاخره هم کشیشی حاضر نشده بود آنها را به عقد هم درآورد ( چون مرد مسلمان بوده ) . میگفت این دوست من میخواست خودکشی کنه . من بش گفتم برو آخوندشو عوض کن . یه آخوند دیگه و رفت و همین کار را کرد و موفق هم شد " . من اینها را از حافظه میگویم .

به نظر من این اصرار شما در سند آوردن ، بعضی اوقات مقبول نیست . عقلانیت هم باید باشد و شناخت درست از آدمها . شریعتی عیبهای زیادی داشت . از اولین واکنشهایم در همان اوایل جوانی یکی هم اینبود که این آقا چطور جامعه شناسی است که اینقدر بر شیعی گری و بد گفتن به عثمان تعصب میورزد ، آنهم در کشوری که تمام مرزهای آن سنّی نشین است ( ۲۱ - ۲۲ سالی بیشتر نداشتم ) ؟ !

باز هم تآکید میکنم نوشته هایی از قبیل سند باغ فدک ، سندی نمیخواهد . با هزار من سریشم هم دستکم به شریعتی نمی چسبد .

از شما سپاسگزارم که به انتقاد من توجه کردید . ارادتمند
٨۶۹۴۴ - تاریخ انتشار : ۲ آبان ۱٣۹۷       

عنوان : مستندات شما چیست؟
جناب باقر شیخ الاسلامی
پس از عرض سلام و ادب،
یکم، تقریبا تمام سخنرانی های شریعتی پیش از چاپ توسط شخص او مورد بررسی و تصجیج قرار گرفته است. در این رابطه به مقدمه های ناشر آثار او رجوع کنید.
دوم، مستندات شما برای این که شریعتی در رابطه با پس گرفتن زمینهای فدک شوخی کرده است چیست؟ شما فرضیات یا حدسیات خود را به جای واقعیات نگذارید. اگر مستنداتی دارید ارائه کنید تا هم خوانندگان مطلع شوند و هم من متن را اصلاح و عذرخواهی کنم.
با احترام

پرویز دستمالچی
٨۶۹٣۵ - تاریخ انتشار : ۱ آبان ۱٣۹۷       

عنوان : گاف بزرگ
با بیشتر نظرات جناب دستمالچی در باره شریعتی موافقم . تعصب شیعی شریعتی و عشق و علاقه او به سنتهای عهدبوقی آموزشی اجدادش و حتی برخوردی تحریفی با تاریخ و بیان اینکه ذیل هیچ قرارداد استعماری امضاء یک روحانی ( یا آخوند ) نیست و مخصوصآ با تجربه انقلاب اسلامی ، دیگر جایی برای دفاع از عقاید او نیست . اما در این مقاله ( اگر اشتباه نکنم ) آقای دستمالچی گاف بزرگی داده اند . من با شریعتی و افکارش آشنا هستم . شریعتی در عین تعصب بر روی هرچه خود می پسندید ، آدم شوخی هم بود و در شوخی هم حد و مرزی نمیشناخت . شوخی های ناجوری با آخوندها و کسانی مثل " محمد باقر مجلسی " میکرد . یکی از شوخیهای او هم که لا اقل ظاهر زشتی ندارد و بیشتر طنزآمیز است ، در همین نوشته آقای دستمالچی است که ایشان آنرا جدی فرض کرده ( خود آقای دستمالچی بدرستی اشاره کرده اند که بیشتر کتابهای شریعتی ، سخنرانیهای اوست که بعدآ از نوار پیاده شده است ) ، آنجا که درآغاز پاراگراف بلندی از تعصب شیعی شریعتی میگوید و اینکه او مبارزه با تسنن را ارزشمند تر از هر مبارزه ای میدانست و در همین راستا اقدام ایشان از طرف دادسرای سبزوار برعلیه شخص ابوبکر و پس گرفتن فدک ( باغ فدک ) با محاسبه اجاره هزار و سیصد و خورده ای آن و حتی سود آن اجاره ها و پرداخت آن به فرزندان فاطمه که همان سادات باشند . بی شک شریعتی دارد کسانی را مسخره میکندو جناب ایشان متوجه نشده اند .
٨۶۹٣۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣۹۷       

عنوان : چشم به راه بخشهای بعدی
با سلام
این نخستین بخش نوشته شما بسیار روشن و آگاه کننده بود. چشم به راه بخشهای پسین هستم و برایتان آرزوی کامیابی میکنم.
بهرام خراسانی
۳۰ مهر ۱۳۹۷
٨۶۹٣۱ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣۹۷       

عنوان : هرفریبی اگرچه نشان از عدالت خواهی باشد محکوم به شکست است
هرحرکت اجتماعی و هر تفکری و هر اندیشه ای که ریشه در آزادی خواهی و دمکراسی خواهی نداشته باشد اگرچه برای مدتی نیز میدان دارشود اما آنچانکه تجربه تاریخی گفته و خواهد گفت محکوم به شکست است.
با درود برآقای دستمالچی گرامی و سپاس از تلاش های روشنگرانه اش که می توان از تلاش های روشنگرانه ی او بهره ها برد.
٨۶۹۲٣ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣۹۷