عنوان : به عبث راه مگیرید به خلق, کی بود عقل-پذیر, پیرهن بر تن توفان کردن؟ - (سیاوش کسرایی)
پیروزیها و شکستهای مبارزات حق خواهانه در کوتاه مدت, تعیین کننده ی فرجام کار نیستند. آنچه مهم است, رودی ست که این پیروزیها و شکستها بر بستر آن به پیش میروند. این رود, فرایند پایان ناپذیر رویارویی نیروی زحمت با چیرگی بهره کشانه سرمایه ست. در مبارزات یک ماهه ی کارگران هفت تپه چند چیز شکل گرفت و یا آشکار شد:
۱. همدستی حکومتیان با اختلاس گر ۸۰۰ میلیون دلاری
۲. هم-سرنوشتی کلیه کارگران ایران در برابر دزدان حکومت اسلامی و همدستانشان
۳. بالا رفتن سطح شعارهای کارگران که استثمار را هدف قرار داد, خصوصی سازی را نفی کرد, اداره شورایی را بعنوان یک راه حل در میان گذاشت!
۴. در حکومت دزدان و خرافه پردازان, راهی به بهروزی کارگران و زحمتکشان نمیتوان یافت
۵. همبستگی میان جنبش های حق خواهانه جوانه زد
۶. برای رهایی از حکومت اسلامی, لازمست که کلیه جنبشهای حق جویانه (کارگران, زنان, آموزگاران, بازنشستگان, دانشجویان و ...) با هم متحدانه به میدان آیند
به این فهرست, از آنچه که در نهان شکل میگیرد و عزم رزم نیروی زحمت را فزون میسازد, بسیار میتوان افزود...

بیگمان و بزودی دور-نشینان سفره های خالی, از هر رنگ و هر باور, دست در دست یکدیگر, بر میخیزند و فریبکاران, دزدان و جنایتکاران را از سر راه بهروزی خود بر میدارند!
٨۷۴۹۷ - تاریخ انتشار : ۱۴ آذر ۱٣۹۷       

عنوان : کارگران بهوش باشید!
از همکاران در بند خود حمایت کنید ،اگر شده بعد از کار ۵ دقیقه هم که شده دور هم جمع شده و درخواست آزادی آنها را عنوان کنید.
در غیر اینصورت آماده پاتک حاکمیت باید باشید که شبانه از همکاران موجود قربانی بگیرند.
مبارزه ادامه دارد.
٨۷۴٨۰ - تاریخ انتشار : ۱۲ آذر ۱٣۹۷