عنوان : روند تحول جامعه ی ما
متن آقای حمید آصفی را این بار محکمتر، واقعی تر و اثرگذارتر از نوبتهای پیش یافتم؛ اما باز هم دادن تذکرهایی را لازم یافتم. نخست اینکه ایشان همچنان بر واژه ی ملی تاکید دارد؛ و حال آنکه حرکت جامعه در شرایط کنونی کشور ما و با توجه به وضعیت بحرانی حاکم که اقشار و طبقات فرودست جامعه روز به روز محرومتر و از نعم مادی بی بهره تر می شوند و اقشار میانی نیز به آنها می پیوندند کفایت نمی کنند. در شرایط موجود حرکت اجتماعی تنها می تواند و باید حرکت ملی و دمکراتیک، با توجه به مفهوم دیالکتیکی دمکراسی باشد و در غیر این صورت نه جامعیت و نه کارایی دارد. دوم اینکه اگر شرایط عینی تحول اجتماعی برقرار باشد، نیروهای تحول خواه لازم است بر پایه ی ضرورتهای جامعه تعیین خط مشی تحول خود را پی بگیرند, به ویژه اینکه در شرایط کنونی ما با تمامخواهی ۱ در صدی ها سروکار داریم که اهداف قشر بالای جامعه که سرمایه داری رانتخوار مالی - تجاری با توام توان پی گرفته می شود... از این رو، نیروهای ترقیخواه نمی توانند تنها برپایه ی خواست و اراده ی خود مسیر حرکت جامعه را تعیین کنند؛ بلکه اقدام آنان در هر لحظه از زمان تحول باید با توجه به نیازهای عینی تحول و چگونگی حرکت نیروهای مقابل پیش برود و راهکارهای آن برپایه ی چگونگی پیشروی در اجرای راهبرد ملی و مردمی تحول تعیین شود.
٨۷۵۵۵ - تاریخ انتشار : ۱۹ آذر ۱٣۹۷       

عنوان : رهبری جمعی!
حتما نباید یک انقلاب یا جنبش با یک رهبری قوی شروع شود،رهبری در عمل صورت میگیرد و دقیقا شورا های صنفی و اجتماعی و فرهنگی هستند که روز بروز قوی تر و متحد تر می شوند.
جامعه ایران هم یک ناباوری مذمن نسبت به سیاسیون کلاسیک پیدا کرده است،این پدیده را در اروپا به خصوص در فرانسه با جنبش جلیقه زرد ها شاهدیم !
٨۷۵۴۲ - تاریخ انتشار : ۱٨ آذر ۱٣۹۷