عنوان : چپ، پیشتازگرایی و هژمونی طلبی یا آموزش و آگاهی به حقوق و راه‌های نوینِ بهزیستی
شاه بیتی که خواندم در این مصاحبه:
"چپ باید اعلام کند که مخالفتش با لیبرال دموکراسی به معنای حذف نهادهای دموکراسی نمایندگی نیست بلکه منظور از آن ارتقای آن با افزودن نهادهای دموکراسی مستقیم خواهد بود. بدین ترتیب، تأکید دارم که علاوه بر مضامین عدالت‌جویانه، چپ باید به صورت پیگیرترین مدافع دموکراسی نیز حضور داشته باشد."

احسنت!
چپ متعهد به آگاهی ِعاملان تغییرِ آگاهانه، فقط باید آموزش بدهد و نه بیشتر، آموزش حقوق و نحوه‌ی احقاق آن‌‌ها، راه‌های آکادمیک و نیز مدرن تشکل، راه تمرکززدایی، راه زندگیِ سبز، راه بستنِ بیشتر بازارهای مهاجم جهانی با مصرف کنترل شده، راه شهرگردانیِ آزادمنشانه. آموزش و نه بیشتر!

نگاه کنید به شعار اصلیِ زاپاتیستا: "همه چیز برای خلق،‌ برای خودمان هیچ." شرم آور است که در اینجا و آن‌جا بنشینی و سهمی توهم و طلب کنی که فقط از دن کیشوت ها بر می‌آید. چپ نباید در طلبِ هیچ سهمی از هیچ ثروت ناپیدا و پیدایی باشد. فقط آموزش و اصلاح تدریجیِ عینی ترین عناصر زیستِ محرومان،‌ به دست خودشان و نه بدست پیشتاز. به محض این که برای تشکل و دست‌کاری کردن و انگولک اقدام شود، آغاز هژمونی‌گرایی است. نظریه‌ی پیشتاز دوران اش سپری شده، زاپاتیستا و روژاوا در جلوی چشمان مان هستند. تا همین جا هم که عمل کرده اند، کار را واقعا به "خلق‌قهرمان"‌ سپرده اند،‌ اما آموزش داده‌اند.
همان خلق قهرمانی که در ادبیات سنتی چپ و چپ سنتی،‌ قهرمان است و در پشت پسله‌های‌شان،‌ خلق رمه که شبان پیشتاز لازم دارد.
٨۷۷۶۷ - تاریخ انتشار : ٨ دی ۱٣۹۷       

عنوان : آقای صداقت کهنه و نو شناسه یا صفت جریان چپ است؟
آقای صداقت کاش نوشته صراحت می داشت و شناسه های چپ کهنه و نو را تشریح کرده . همچنین دلیل قادرنبودن یا ناتوانی کهنه و ناتوانی نو در ظهور را تبیین می کرد و حشو و زوائد هرکدام را مشخص می کرد. متاسفانه از مطلب خواننده چیزی در این زمینه نمی یابد. اما به کاستی و تفسیر به رایی یا هرمنوتیکی خاص نویسنده می رسد. آقای صداقت نوشته اند :" تأکید دارم که علاوه بر مضامین عدالت‌جویانه، چپ باید به صورت پیگیرترین مدافع دموکراسی نیز حضور داشته باشد." در تحلیل ایشان بطور محسوسی توازن بین عدالت جوئی و دمکراسی خواهی چپ مورد نظرش دیده نمی شود؛ حتی ایشان معتقدند چپ دلخواهش - که ضمنا بی نام هم هست - باید صرفا مضامین عدالت جوئی داشته باشد، ولی در زمینه دمکراسی باید مدافع پیگیر باشد. ایشان بدلائل نامشخص واقعیتی را بازتاب نمی دهد که چپ کهنه هم با پوست اندازی به چاشنی کردن دمکراسی با عدالت اجتماعی رسیده و چپ نو را نیز باید هشدار داد که می تواند ظاهر شود و پتانسیل کافی برای حضور در رویدادها را دارد. ولی باید مرزبندی مشخص با چپ دمکرات صرفا دمکراسی بین و آزادیخواه با دوز کم عدالت اجتماعی داشته باشد. اساسا نگرانی نویسنده مطلب در مورد فقدان توانمندی تعامل درون بخشی چپ قابل فهم است اما همین کارد بدست گرفتن و تکه کردن ناموزون کیک چپ نتیجه ش به اغتشاش تحلیل وی منجر می شود تا خوانندگان علاقمند چپ سوسیالیستی کمرنگ شدن دفاع ایشان از عدالت اجتماعی را متوجه شوند. توصیه نویسنده بر مرزبندی با انواع ضدامپریالیست های خودخوانده و اقتدارگرایان چپ نیز در هاله ای از ابهام قرار داده شود تا سردرگمی نویسنده در تعیین صندلی خود و نشتن برآن عریانتر شود.
٨۷۷۵۵ - تاریخ انتشار : ۷ دی ۱٣۹۷       

عنوان : پژوهشگرانی مسئول
آنکه پژوهشگر اقتصاد سیاسی است بیگمان حرفی برای گفتن دارد. و اگر آن پژوهشگر در پی این باشد که اقتصاد سیاسی را با نگرش ملی تعریف کند و سپس در پی حل مشکلات کشورش برود، روشش بگونه ای دگر خواهد شد؛
این پژوهشگر مسئولانه وقایع رخ داده شده را می کاود و راه حل های جدید را می جوید؛ آقای پرویز صداقت گرامی را می توان از این دسته محققین دید که رفتارشان مسئولانه و نظراتشان مفید و کاربردی است.
در رابطه با آورده هایی از ایشان می توان گفت
ایشان بدرستی یادآوری می کند: هر تحولی، دنباله تحولات قبلی است؛ این تذکر ایشان می تواند این پیام را داشته باشد اگر کسی بخواهد یک حرکتی را ابتدا به ساکن فرض کند و آنرا در مقابل حرکات مبارزاتی قبلی قرار دهد آن کس و یا کسان یک روش انحرافی را تعقیب می کند که در این انحراف آفرینی یا مأمورانه عمل می کند و یا نادانسته رفتار می شود.
بعد از انقلاب تحولات مبارزاتی صد وچند ساله اخیر ایرانیان بگونه ای دگر پیگیری شد که رخ داد دوم خرداد و جنبش سبز و اقدامات جدید و فعلی( منهای آن قسمتی که بخش اقتدارگرای حاکمیت برای نجات خود از زیر ضربات افشاگرانه ی چپاولگریشان انجام می دهند) را می توان در یک راستا دیدو...
٨۷۷۴۴ - تاریخ انتشار : ۶ دی ۱٣۹۷       

عنوان : آزموده
نقل قول : "برون‌رفت از بحران مستلزم آن است که قبل از هر چیز قدرت سیاسی برای مهار سرمایه‌گذاران مالی ـ مستغلاتی ـ تجاری ـ پیمانکاری بکوشد. این کار مثلاً مستلزم ملی‌کردن بانک‌های خصوصی، تقویت دستمزدهای واقعی نیروهای کار، تنظیم بازار مستغلات، تنظیم بازار سرمایه، لگام زدن بر بازار خدمات آموزشی و درمانی که در سه دهه‌ی اخیر شکل گرفته و سیاست‌های دیگری از این دست، است"

مگر تمام تجارب ۱۰۰ سال گذشته در جهان عدم کارآیی این روش ها را نشان نداد؟
٨۷۷۲٣ - تاریخ انتشار : ٣ دی ۱٣۹۷       

عنوان : عملی ،کارساز
این چنین مصاحبه ای چپ را ارتقا داده و به خود تصحیح کردن و روشن شدن راه کمک خواهد کرد.
با آرزوی موفقیت.
٨۷۷۱۷ - تاریخ انتشار : ۲ دی ۱٣۹۷