عنوان : سکوت معنا دار درباره ی اقتصاد سیاسی
اخبار روز با اشاره به «مخالفت صریح و آشکار کارگران، دانشجویان، معلمان، بازنشستگان و طبقات محروم جامعه» با «سمت گیری های اقتصادی- اجتماعی حاکم بر کشور» از فتاپور درباره ی «سکوت .. بیانیه در مورد چنین مطالبی» سوال می کند.
فتاپور به عنوان سخنگوی چهار جریان «جمهوری خواه» که حزب چپ ایران (فداییان خلق) نیز در آن جای دارد، به سکوت خود ادامه می دهد و نسبت به پرسش موضعی اتخاذ نمی کند. او با اذعان به «تمایزات در سمت گیری اقتصادی اجتماعی» این سازمان ها، اتخاذ موضع را به «آینده» محول می کند.

در شرایط کنونی نبرد طبقاتی در ایران، شعار و خواست پایان دادن به «خصوصی سازی زندگی اجتماعی» که در مبارزات اعتراضی- اعتصابی کارگران زاییده شد و اکنون دیگر گروه های مبارزان به آن پیوسته اند، روز بروز بیش تر به شعار و خواستی سراسری و همه مردم گیر تبدیل شده است.

ضروری است که حزب چپ ایران (فداییان) هرچه سریع تر موضع خود را درباره ی خواست مبارزات توده های زحمتکش و مردم میهن ما که روزانه در اخبار روز نیز بازتاب می یابد و در پرسش مصاحبه کننده نیز مطرح شده است، روشن سازد.
جای نیروی چپ در کنار گروه هایی قرار ندارد که می خواهند با ادامه اقتصاد سیاسی امپریالیستی- اسلامی در لباسی سکولار و گویا در شرایط دمکراسی پارلمانی مورد نظر امپریالیسم ، شرایط بقای بحران اقتصادی- اجتماعی- فرهنگی- مدنیتی حاکم بر ایران را ابدی سازند.

شرایط تاریخی حکم می کند که همه ی گروه های چپ ایران با دفاع از خواست پایان دادن به خصوصی سازی زندگی اجتماعی در رشد و تعمیق نبرد طبقاتی در ایران شرکت فعال داشته باشند.
٨٨۰۰۷ - تاریخ انتشار : ۲۴ دی ۱٣۹۷       

عنوان : دموکراسی نمایندگی در برابر خواست تشکیل شوراها
در شرایطی که در دانشگاه ها و کارخانه های ایران، کارگران و دانشجویان و همچنین در مناطق اتنیک مانند کوردستان خواست تشکیل شوراها و برقراری دموکراسی مستقیم مطرح شده و به مهمترین شعار جناح مترقی و چپ جنبش دی ۹۶ تبدیل شده است، مطرح کردن خواست دموکراسی نمایندگی پارلمانی (آن هم در لفافه‍ی جمهوری خواهی کلاسیک) یک عقبنشینی بزرگ و نشانگر این است که این دوستان شعار دی را نشنیده اند و نمیتوانند از شعارهای تاریخی جریان خودشان فراروی کنند. ضمن اینکه متحد شدن جریان هایی که خودشان خودشان را ذیل «چپ» دسته بندی می کنند با یک جریان دست راستی ناسیونالیست مانند «سازمان های جبهه ملی در خارج از کشور» آن هم حول شعار «جمهوریخواهی» که واضح است که برای ناسیونالیست ها معنایی متفاوت از چپ ها دارد، درواقع فاصله گرفتن از مطالبات دموکراتیک ملیت ها در ایران است.
٨٨۰۰۵ - تاریخ انتشار : ۲۴ دی ۱٣۹۷       

عنوان : این روزها جمهوری خواه شده اند! پس ازشرکت در رفراندوم جمهوری اسلامی با رای مثبت وتائید قانون اساسی ارتجاعی و همراهی درهمه انتخابات
همه اینهائی که ادعای جمهوری خواهی می کنند به هیچ وجه جمهوری خواه نبوده و نیستند ونخواهند شد!.در دورانی که آنها از جمهوری دمکراتیک خلق حمایت می کردند ،عصر اردوگاه بود و نام جمهوری یک بزک و تزئین برای آنها بود و جمهوری به معنای حکومت حزب بود و هیچ انتخابات آزاد را قبول نداشتند! بعدها نیز به جمهوری اسلامی بسنده کردند ودر روی کار آوردن آن مانند جبهه ملی جان فشانی نشان دادند. همه اینها در هراس از رشد سلطنت طلبان به یکباره جمهوری خواه شدندوهمایش جمهوری خواهان نیز در سال برلین نیز در رقابت با ائتلاف های نیروهای مختلف با مشروطه خواهان سطلنت طلبان شکل گرفت که بجائی نرسید.نشست همایش جمهور خواهان در سال ۲۰۰۳ در برلین در نهایت به ریش اصلاح طلبان مفلوک و درمانده گره خورد. اصلاح طلبان حکومتی نیز این روزها به فغان در آمده اند که اگر ولایت فقیه قبول را ندارید بهتر هست جمهوریت نظام را نجات دهیم که هیچگاه جمهوری واقعی در رژیم اسلامی وجود نداشت به جزء تدارک چی و سرایداری برای روسای بی اختیار رئیس های جمهوری که یکی پس از از دیگری با فرو مایگی کشور را به پرتگاه کشاندند!
٨۷۹۹۶ - تاریخ انتشار : ۲٣ دی ۱٣۹۷       

عنوان : یادآوری
اخبار روز: بیانیه با دو نیروی «موروثی» و «ولایی» مرزبندی کرده است. آیا نیروهای غیر جمهوریخواه به این دو نیرو محدود می‌شوند. آیا این مرزبندی شامل اصلاح طلبان هم می شود. ؟
در پاسخ به سوال بالا، آقای فتاپور می گویند که این دو نیرو قبلا حکومت کرده اند. لازم به یادآوری است که نیروی سوم بعنی اصلاح طلبان یا درست تر بگوییم استمرارطلبان حکومت ولایی هم حکومت کرده اند و آن هم چه حکومتی!! این ها همان خط امامی های بازیافت شده دهه اول انقلاب (دوران طلایی امام) هستند که خشونت و کشتار را به اوج خود رساندند و از حمایت کسانی بهره مند شدند که امروز روز هم، هنوز مایل به خط کشی روشن با آنها نیستند. واجب ترین کار تعیین تکلیف با مجموعه نظام ولایی است نه با کسانی که آمدن شان نه به دار است و نه به بار!
٨۷۹۹۴ - تاریخ انتشار : ۲٣ دی ۱٣۹۷       

عنوان : جمهوری
با درود.
این چهار گروه تاکید دارند که: ( راه نجات کشور از بحران‌های دامنگیر آن، گذارخشونت‌ پرهیز از جمهوری اسلامی، جدائی دین از دولت و ایجاد حاکمیت متکی بر رای و اراده‌ی آزاد مردم و پاسخگو به منتخبان خود است.همچنین شرایط کنونی فرصت مناسبی است تا صفوف جمهوری‌ خواهان متحدتر و مصمم‌تر نمایش داده شود چرا که جمهوری‌خواهی تنها یک نام نیست و جنبه راهبردی و برنامه محور برای تحول دمکراتیک در ایران دارد.).
این چهار گروه خواهان جمهوری "عرفی" می باشند که تعریفی از عرفی بطور دقیق ارائه نداده اند اما همزمان نیز تاکید دارند که "جنبه راهبردی و برنامه محور" برای تحول دمکراتیک دارد!
این دوستان متن نوشته خود را در خصوص مرزبندی با رقیب سلطنت خود ارائه داده اند اما سوای تفاوت شکلی نوع نظام نگفته اند آن "جنبه راهبردی و برنامه محوری" که ممکن است با برنامه های دیگر رقیبان دارند ممکن است تفاوت داشته باشد، کدام است.
واقعیت این است که شاید شکل حکومتهای پادشاهی و جمهوری تفاوتهایی با هم داشته باشد اما باعث نخواهد شد تا اینطور تصور کنیم که حتما در راهبرد و برنامه نیز با هم تفاوت داشته و یا مخالف هم خواهند بود.
یک نظام پادشاهی در آینده ممکن است همچون جمهوری مورد ادعای این دوستان بر استقرار دمکراسی و سکولاریسم و دیگر ارزشهای یک نظام دمکراتیک تاکید نمایند و همچون آنها برای آرای و حقوق شهروندی مردم ارزش قائل شوند و در این صورت تا زمانیکه مدعیان جمهوری خواهی امضا کننده محتوی "برنامه و راهبرد" خود را ارائه ندهند نمی توان تفاوت ماهوی این دو را نشان داد.
حکومت فردی چه در شکل جمهوری فردی و یا سلطنت می تواند از یک ساختار غیردمکرایتک برخوردار بوده و هم بلحاظ محتوی ضد منافع ملی و عمومی مردم باشد تا زمانیکه حقوق شهروندی را تعریف نکنند و تمایزات برنامه ای و راهبرد خود را ارائه ندهند، عکس آن نیز صادق است.
یکی از اشتراکات مهمی که بین مدافعان پادشاهی و بخشی از این جمهوری خواهان مشهود است این خواهد بود که هر دو جریان به سیستم بازار آزاد و نظام سرمایه داری اعتقاد داشته و بر روی آن توافق جدی دارند و این یکی از پایه های اساسی خواهد بود که میتوان گفت برنامه های دو جریان برمبنای آن شکل خواهد گرفت که با مبحث عدالت اجتماعی به عنوان یکی از خواسته های حقوق انسانی و ارزشهای بنیادین حزب چپ و مردم ایران است در تضاد خواهد بود.
حزب چپ به جای تمسک جستن به جریاناتی که سیاستهای شفافی در مخالفت و گذر از جمهوری اسلامی بطور جدی نداشته و هم اکنون عدالت اجتماعی جزیی از برنامه محوری آنها نیست سرمایه گذاری نکند بخصوص جریانی که تحت نام اتحاد جمهوری خواهان از نامیدن خود بعنوان یک سازمان سیاسی عامدانه طفره میرود و همزمان اعضایش در دو جریان دیگر با سیاستهای متمایز و گاها بسیار متضاد حضور دارند!
حزب چپ می تواند بر جمهوری دمکراتیک شورایی با محتوای که بر استقرار آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی پس از سرنگونی جمهوری اسلامی تاکید دارد اتحادهای خود را تنظیم و برنامه های سیاسی خود را پیش برد زیرا جمهوری خواهی به تنهایی نمی تواند بیانگر ارزشهای حزب چپ در تقابل با سلطنت طلبی و یا رقابت با جمهوری خواهان مدافع بازار آزاد باشد.
باید توجه داشت نیروهای مدعی جمهوری خواهی، ملی مذهبی و یا تحت نام ملی معتقد به نظام بازار می تونند براحتی با سلطنت طلبان کنار آمده و بر روی جنبه چپ ستیزانه خود کنار آمده و یا نسبت بدان سکوت کنند.
این نگرش و تفسیر از جمهوری خواهی و همراهی با احزاب راست مدعی جمهوریخواهی که تفکر چپ را در تضاد با بنیادهای فکری خود می دانند میتواند نوعی همسویی حزب چپ با جریانات راست ملی گرا و جمهوریخواه قلمداد شود که با جنبه راهبردی و برنامه ای حزب چپ و ارزشهای ادعایی آن خوانایی نخواهد داشت.
٨۷۹٨۹ - تاریخ انتشار : ۲٣ دی ۱٣۹۷       

عنوان : مردم بلانسبت گاگول نیستند
مصاحبه آقای مهدی فتاپور در باره بیانیه ی چهار جریان جمهوریخواه با اخبار روز را خواندم. خیلی تاسف آوره که شما خبرها و مصاحبه های خودتان را در متن می گزارید و انتقادات امثال دوشوکی را در حاشیه. آیا به این می گویند دمکراسی خواهی؟ خیلی متاسفم. می دانم که این نظر بنده را منتشر نمی کنید. مهم نیست. اما بدانید مردم بلانسبت گاگول نیستند که شماها را نشناسند. اگر راست می گویی با منتقدان بیانیه نیز مصاحبه و گفتگو کنید
٨۷۹۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣۹۷