از : آرمان شیرازی
عنوان : ای دوست, در پهنه ی "چهل سال دوستی" با دوست سخن بگو!
بر من آشکار نیست که چرا هم میهن گرامی, آقای ناصر مهاجر, ویراستار کتاب "راهی دیگر" در پاسخ به "یک" نقد بر کتابش لازم بداند "دوبار" پاسخ دهد آنهم پاسخ هایی آکنده از پیشداوری, انگ زنی و ناسزاگویی نسبت به آن یک منتقد [نگاه کنید به "تخریب و تخطئه تا کجا؟ در حاشیهی شبه نقدی بر کتاب راهی دیگر"(۱) و نیز به نوشتار بلند دوبخشی "چون دوست دشمن است، شکایت کجا برم؟" (۲ و ۳)]. از چهار نوشتار دیگری که همسو با پاسخ های بالا از سوی هم میهنان دیگرمان در "اخبار روز" چاپ شد میگذریم...
همچنین, نمیدانم که هم میهن گرامی, آقای ناصر مهاجر, در کدام دانشگاه رشته تاریخ خوانده است. اما, میدانم که میتوان در باره موضوعی پژوهش تاریخی کرد بدون آنکه تاریخدان یا تاریخ نویس بود.
شگفت آور اینست که, در دوزخ پراکنش نیروهای چپ, چرا عناصر چپ بجای تلاش برای همگرایی, توان خود را براه پراکنش بیشتر بکار میگیرند! یک لحظه بیانگارید که اگر آقای ناصر مهاجر, بجای نوشتن مقاله بلند دو بخشی بالا, توان خود را به یافتن راهکاری شدنی برای همگرایی نیروهای چپ بکار میگرفت, چه کار ارزشمندی میتوانست پدید آورد؟!
اصولی, انسانی و منصفانه می بود اگر آقای ناصر مهاجر بدون انگ زدن و بدون پیشداوری, اما حقیقهت یابانه, مسئولانه و "باندازه چهل سال دوستانه", درستی ها و نادرستی های نقد خانم نبوی را به بحث می گذاشت...
۱ - http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۹۱۱۶۵
۲ - http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۹۲۳۶۶
۳ - http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۹۲۳۹۹
٨۹٣۲٨ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹٨
|