عنوان : چپ سوسیالیستی در مرحله انقلاب ملی دمکراتیک
با سلام به جناب ایشچی عزیز
این مقاله هر چند که در مجموع در مسیر درست نوشته شده است اما متاسفانه نویسنده در تقسیم بندی هایی که انجام داده است نشان می دهد که اطلاع کافی از شرایط جامعه و مواضع سیاسی بعضی از احزاب چپ سوسیالیستی ندارد. اصولا اصرار بعضی از دوستان و رفقای منتسب به چپ بر تقسیم بندی چپ دمکراتیک و مرزبندی آن با کمونیسم یک ایراد و بیماری گریبانگیر بسیاری از افراد و نیروهایی تابع این نظریه من در آوردی است. برای عبور از نظام ولایی همه نیروهای چپ سوسیالیستی بر وجه دمکراتیک تحولات و تعهد به این ضرورت تاریخی هم اکنون اذعان می کنند. ایراد دوم این نوشته آنجاست که در تشریح مواضع حزب توده ایران به اعوجاج نظریه اعتقاد آنان به اتحاد با اصلاح طلبان حکومتی می پردازد که فکر می کنم وی احتمالا گروه امنیتی ساخته «راه توده» را با حزب توده ایران قاطی می کند چون مواضع رسمی این حزب اتفاقا رادیکال ترین مواضع در نفی و اصلاح ناپذیری جمهوری اسلامی است. اما اشاره ایشان به مواضع ضدامپریالیستی این حزب که کاملا با آمریکا ستیزی جمهوری اسلامی از زمین تا آسمان متفاوت است را با همسان پنداری خلط می کند. اصولا هر نیروی چپ سوسیالیستی در این جهان بسیار آشفته کنونی که امپریالیسم هارتر از هر زمان و دوره تاریخی دیگری در یکصد سال گذشته است و دخالت های امپریالیستی آن در سراسر جهان قابل مشاهده است، هرگز نمی تواند فاقد وجه ضدامپریالیستی باشد. هم چنین در ایران امروز فاجعه جمهوری اسلامی در کنار فاجعه اقتصاد نئولیبرال حاکم بر ساختار کشور که امروز اصلی ترین جبهه مبارزات جنبش کارگری و به خصوص تجربه اعتراضات نیشکر هفت تپه، فولاد اهواز، هپکو اراک و سندیکای اتوبوس رانی تهران می باشد به تمام نیروهای وفادار به جنبش چپ سوسیالیستی گوشزد می کند که حتی مبارزه در مرحله انقلاب ملی دمکراتیک از مبارزه با نئولیبرالیسم جدا نخواهد بود.
٨۹۵٨٣ - تاریخ انتشار : ۲ ارديبهشت ۱٣۹٨