عنوان : سوال
با تشکر از مصاحبه کننده که بحث کاربرد روانشناسی در مبارزات سیاسی اجتماعی مارکسیست ها را پیگیری کرده اند...
سوالی که با خواندن نظریات استاد کارل رانتر برایم پیش آمد این است که چگونه است که پس از یک صد سال از رواج مارکسیستم کسی به فکر تدوین روانشناسی علمی (مارکسیستی) بر نیامده. تنها آقای ویگوتسکی را داریم که اشاره هایی کرده و فوت کرده و حالا در قرن بیست و یکم ایشان به این فکر افتاده که مبانی این علم را بیابد، تکمیل کند و آن را در غالب ماتریالیزم روانشناسی بنیاد بگذارد. قدری عجیب نیست؟
کاش از ایشان دلیل این تاخیر طولانی باورناپذیر را می پرسیدید.
نحوه پیشبرد مصاحبه این شائبه را در ذهن می آورد که انگار کار روانشناسان مارکسیست نه پاسخگویی به نیازهای مبارزه برای تغییر جهان، بلکه مبارزه با روانشناسان جریان اصلی است.
همچنین نظرشان در مورد روانشناسان معاصری مانند Gabor mate چیست؟
نظر ایشان در مورد زبان‌شناسی، شناخت شناسی و سایکو نورولوژی... و برای مثال تحقیقات ارزنده‌ی افرادی مانند George Lakoff در مورد درک های استعاری چیست؟
مجددا سپاسگزار انتشار این گونه مباحث هستم ...
٨۹٨۷۲ - تاریخ انتشار : ۲۹ ارديبهشت ۱٣۹٨