اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۵ اسفند ۱٣۹۵ -  ۲٣ فوريه ۲۰۱۷

«بر پایه خبر منتشر شده در روزنامه آفتون بلادت سوئد: 130 پناهجو در طی سال گذشته 2016 در سوئد جان خود را از دست داده اند. یازده 11 نفر از آنها کودکان تنها بودند. این آمارها در هیچ سازمان و نهاد دولتی و غیر دولتی ثبت نشده است. در میان این 130 پناهجو که در سال گذشته جان خود را از دست داده اند همه زیر سی 30 سال سن داشتند. نه 9 نفر از پناجویان افغانستانی ؛ پنج 5 نفر از سوریه و سه 3 نفر از سومالی بودند.»

در حاشیه مندرجات رسانه ها و در متن اظهار نظر مقامات اداره مهاجرت میتوان براحتی مشاهده کرد که دست اندرکاران امور پناهندگی اینگونه "وقایع" را در پیش بینی های خود گنجانده اند. موج اخراجها و سیاست سختگیرانه علیه پناهجویان و برنامه اعلام شده مبنی بر دیپورت هزاران پناهجو، در دستور اداره مهاجرت قرار گرفته است. قربانیان این سیاست کسانی هستند که از افغانستان ؛ سوریه ؛ افریقا ؛ عراق و ایران و و جهنم های مشابه گریخته اند، اینها، خود و خانواده سالهاست برای اجازه اقامت و برای تامین زندگی خود را به آب و آتش زده اند، اینها را میخواهند با زور به زندگی آشکار غیرانسانی و پرمخاطره بازگردانند. هر کسی با یک جو عقل میتواند عمق نگرانی و پریشانی و دست پاچگی را در چهره این انسانها تشخیص دهد. رسانه ها از احتمال "موج جدید خودکشی ها" نوشته اند. اداره مهاجرت از آمادگی ذهنی خود در این زمینه خبر میدهد. مقامات این اداره از بابت اینگونه اتفاقات اظهار تاسف کرده اند. اما در عین حال بروشنی اعلام نموده اند خودکشی پناهجویان در تصمیم اداره مهاجرت و مسیر پرونده پناهجویان تاثیری نخواهد گذاشت!

اقدام برای خودکشی بعنوان یک پدیده آشنا در زمینه پناهندگی شناخته میشود. سالهاست که سیاستهای سختگیرانه و اخراجها در کشورهای مختلف اروپایی، تراژدی خودکشی را با سرنوشت پناهجویان در هم تنیده است. این پدیده، نشانگر عمق فشارهای جسمی و روحی، عمق ترس و بلاتکلیفی و استیصال است که پناهجویان با خود حمل میکنند. مطالعات و بررسی های مختلف نشان داده است که هر اقدام به خود کشی دست کم ده مورد از اقدام ناموفق دیگر را نیز بهمراه دارد که هرگز شناخته نمیشوند. همین آمارها گویای اینستکه که هر اقدام به خودکشی گویای وجود همین افکار نزد صد نفر دیگر است که بطور جدی و روزمره با چنین افکاری دست و پنجه نرم میکنند. این واقعیات را هنوز باید در واقعیت بحرانهای روحی گسترده در میان پناهجویان ضرب کرد تا آنگاه متوجه زنگ خطر مربوط به خودکشی گردید.

از آنجاییکه پناهجویان فاقد اجازه اقامت هستند، مرگ و چگونگی مرگ پناهجویان در آمار رسمی کشور سوئد ثبت نمیگردد. به همین دلیل هرگز آماری از موارد خودکشی و اقدام به خودکشی وجود نداشته است و فرجه ای که بنام moment 22 شناخته میشود به ماموران دولتی اجازه داده است که حتی منکر وجود پدیده ای بنام خودکشی در میان پناهجویان گردند. اما به همان اندازه که سیاستهای غیر انسانی وجود دارند، به همان اندازه عواقب خانمان برانداز آن در میان قربانیانش نیز بطرز غیر قابل انکاری وجود دارند. هر چقدر هم که اداره مهاجرت و دولت سوئد شانه بالا بیاندازند، اما آنها مستقیما مسئول جان پناهجویان هستند. کیفرخواست سرنوشت تراژدیک قربانیان این فجایع جزو مبارزه ما علیه سیاستهای ضد پناهندگی جاری دولت سوئد است.

پیامدهای موج سیاست اخراجها گسترده است. هر روز تعداد بیشتری از این خانواده ها به زندگی زیر زمینی پناه میبرند. هر روز تعداد هر چه بیشتری با تنگناها و دشواریهای بزرگتری از جمله برای تامین زندگی، مسکن، دسترسی به پزشک و مساله مدرسه کودکان گلاویز میگردند. حکم اخراج بمعنای آنستکه همان فرجه کوچک برای ماندن قانونی و اجازه کار و تامین زندگی بخور و نمیر هم از کف میرود. فرار از دست پلیس و دلهره دائمی دستگیری قوز بالای همه قوزهای دیگر است. این بار سنگین، بلاتکلیفی و دلهره و انواع فشارهای روانی استیصال ببار میاورد و خود کشی یکی از نتایج آنست. در مقابل کل این شرایط و در مقابل استیصال باید ایستاد.

از هم اکنون لیست طولانی از انواع سازمانها و ارگانهای انساندوست شکل گرفته اند که دست پناهجویان را در مقابله با دشواری ها بگیرند. پزشکان، و انواع شبکه های دیگر هستند که میتوانند موثر واقع شوند. البته که هر پناهجو و خانواده آنها باید برای تامین زندگی گلیم خود را از آب بیرون بکشد. در عین حال همبستگی میان پناهجویان تنها راهی است که میتواند غلبه بر دشواری ها را ممکن سازد. تنهایی راه بجایی نمیبرد. باید بخاظر آورد که سیاست ضد پناهندگی را تنها با یک مبارزه و جو حق طلبانه میتوان کنار زد. استیصال حمایت جلب نمیکند. استیصال و خودکشی فشاری را روی دولت و اداره مهاجرت ایجاد نمیکند. بجای آن باید صف اعتراضی را تقویت نمود.

انجمن پناهندگان ایرانی در گوتنبرگ سوئد: این فاجعه‌ انسانی را به‌ بستگان قربانیان تسلیت میگوید و خود را در اندوه‌ آنان شریک میداند. ما در عین حال بر این باوریم که‌ در دنیای مطلاتم کنونی که‌ هزاران هزار انسان ناچار به‌ ترک محل زندگی خود میشوند و در جستجوی مکانی امن تر میباشند، بدون وجود صفی متحد از انسانها و سازمانها و نهادهای جدی مدافع حقوق پناهندگی، قادر به‌ حفظ همین درجه‌ از حقوق حقه‌ پناهندگی هم نخواهیم بود و شاهد تراژدیهای خواهیم بود. امروز و در متن دشواریها بیشتر از هر وقت ایجاب میکند که پناهجویان متحد شوند، همدلی میان خود را تقویت کنند، و حق طلبانه همبستگی و حمایت همه مردم و سازمانهای مدافع حقوق انسانی را بخود جلب نمایند.

لینک شماره یک روزنامه آفتون بلادت:
www.aftonbladet.se

لینک شماره دو 2 روزنامه آفتون بلادت سوئد:
www.aftonbladet.se

توفیق محمدی
انجمن پناهندگان ایرانی ـ گوتنبرگ
پنج شنبه 5 اسفند 1395 ـ بیست و سوم ماه فوریه 2016