سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

سازمان راه کارگر: تعیین حداقل دستمزد، چند لایه زیر خط فقر!


اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٨ اسفند ۱٣۹۵ -  ۱٨ مارس ۲۰۱۷


شورایعالی کار متشکل از نمایندگان دولت، سرمایه داران و تشکلهای اسلامی – کارگری وابسته به جناحهای رژیم، بر مبنای نرخ تورم رسمی و دستکاری شده دولت و بانک مرکزی، تصویب کردند که حداقل دستمزد کارگران تحت شمول قانون کار ایران فقط چهارده و نیم درصد افزایش یابد و به رقم ۹۳۰ هزار تومان در ماه برای سال جدید ۹۶ برسد. این درحالیستکه چند هفته پیش " کمیته مزد " شورایعالی کار، سبد معیشت یک خانوار کارگری را حدود دو و نیم میلیون تومان ارزیابی کرده بود. یعنی خود معترفند که برای نگه داشتن یک کارگر در حد خط فقر باید حداقل دو و نیم میلیون تومان در ماه حقوق دریافت کند. حال چگونه است که بر خلاف اعتراف رسمی کمیته مزد، باز هم حداقل دستمزد در حد ۹۳۰ هزار تومان تعیین می شود!؟
پیش از این پاره ای تشکلهای کارگری مستقل و فعالین کارگری و اقتصاددانان مترقی ایران هشدار داده بودند که خط فقر یک خانوار کارگری حدود چهار تا چهار و نیم میلیون تومان است و هر دستمزدی پائینتر از این میزان معنایی جز گرسنگی دادن بیشتر کارگران و خانواده های آنها نیست. ضمن اینکه مصوبه دولت حتی با تبصره دوم ماده ۴۱ قانون کارِ خودِ این رژیم در تضاد است که تعیین حداقل دستمزد را علاوه بر نرخ تورم، سبد معیشت خانوار کارگری نیز میداند. بعلاوه این حداقل دستمزد ۹۳۰ هزار تومانی فقط شامل کارگرانی می شود که تحت شمول قانون کار میباشند. حال آنکه میدانیم میلیونها کارگر که در کارگاههای کوچک کار میکنند و یا دارای شغل های موقت، فصلی، قراردادی و سفید امضا هستند تحت همین دستمزد ناچیز نیز قرار نمی گیرند و بسیاری از آنها بویژه زنان کارگر با کمتر از نیم میلیون تومان در ماه "امرار معاش" میکنند. بعلاوه بسیاری از کارگران تحت شمول قانون کار نیز از ترس اخراج و بیکاری به شرایط بردگی کارفرمایان تن میدهند. یعنی کارفرما رسما و در حد این حداقل دستمزد برای کارگران چک صادر میکند تا تحت پیگرد قانونی قرار نگیرد اما همزمان از کارگر میخواهد که بعد از واریز حقوق به حسابش بخشی از آنرا نقدا به کارفرما برگرداند وگرنه از تداوم اشتغال خبری نخواهد بود و متاسفنه بسیاری از کارگران نیز به این بربریت تن میدهند چون ارتش چندین میلیونی بیکاران منتظر قاپیدن شغل آنها هستند.
تعیین حداقل دستمزد چند لایه زیر خط فقر، در حالی صورت میگیرد که اخیرا هم شورای نگهبان و هم مجمع تشخیص مصلحت نظام، ماده اصلاحی مجلس شورای اسلامی برای بند ۳۸ برنامه ششم توسعه اقتصادی کشور را رد کردند که بر مبنای آن حداکثر حقوق مدیران و مقامات کشوری نباید از ۲۴ میلیون تومان در ماه تجاوز میکرد. یعنی دو نهاد مهم تصمیم گیری رژیم اسلامی حتی با تصویب حداکثر حقوق مدیران و مقامات ۲۵ برابر بیشتر از حقوق کارگران را برنتافتند و آنرا سبب "خروج نخبه گان و متخصصین از بدنه نظام" دانستند. بدین ترتیب سقفی بی انتها برای بالائی ها ساخته شده در حالیکه کف حقوق کارگران نه تنها در حد خط فقر نیست بلکه خط کامل گرسنگی و مرگ تدریجی میباشد.
ما همانطور که قبلا بارها گفته ایم کلیه جناحبندیهای رژیم اسلامی سرمایه در تمام دوران حاکمیت خود بویژه در دوره پسا – برجام در جستجوی هموار کردن راه برای فعال مایشایی سرمایه داران و شرکتهای داخلی و خارجی بوده اند و در این مسیر نیروی کار حتی المقدور ارزان و جنبش کارگری حتی الامکان منکوب، دو رویکرد ضدکارگری اصلی این نظام بوده است و در این مسیر از حمایت و مشاوره کامل نهادهای مالی امپریالیستی نظیر صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و ... بهره مند هستند.
برای تحقق رویکرد اول یعنی ارزان نگه داشتن بهای نیروی کار ایران، این رژیم با سوء استفاده کامل از خیل عظیم بیکاران به عنوان یک اهرم فشار دائمی بر کارگران شاغل، تا حدود زیادی موفق بوده است، اما برای تحقق رویکرد دوم یعنی به رکود کشاندن جنبش کارگری ایران کاملا ناموفق بوده است. تقریبا روزی نیست که بخشهای مختلف طبقه کارگر ( کارگران صنایع، معلمان، بازنشستگان و بیکاران) با بکارگیری تاکتیکهای متنوع، دست به اعتصاب و تجمع و راهپیمایی نزنند. این مبارزات دلیرانه و نفس گیر، اگر چه هنوز دچار ضعف در تشکل یابی و سازماندهی و هماهنگی میان گردان های مختلف جنبش کارگری است و به یک اعتصاب سراسری عمومی فرانروئیده است اما موانع جدی را در برابر مطامع ضدکارگری رژیم اسلامی سرمایه برپا کرده است. ضمن اینکه رکود اقتصادی علیرغم توهم پراکنی های پسا – برجامی دولت حسن روحانی به قوت خود باقیست. این مسئله و تدوام بخش اعظم تحریمهای تجاری – مالی امریکا علیه ایران و واهمه شرکتهای سرمایه داری غیرامریکایی از سرمایه گذاری در اقتصاد ایران و بعلاوه رویکرد ریاست جمهوری جدید امریکا – دونالد ترامپ – در برابر رژیم ایران، عملا سبب شده که جز افزایش صادرات نفت خام هیچ گشایش جدید اقتصادی صورت نگیرد و هر دم بر ارتش عظیم بیکاران، بی خانمان ها و گرسنه گان افزوده شود. که این خود تاثیرات دوگانه ای به همراه دارد : از یکطرف قدرت چانه زنی بخش شاغل طبقه کارگر ایران را کاهش میدهد و جنبش مطالباتی آنها را آسیب پذیر میکند و از سویی دیگر چشم انداز انفجار و شورش تهیدستان و بی آینده شدگان را در افق قرار میدهد. چنین شورش اجتماعی عظیمی بی انکه طبقه کارگر آگاه و متشکل و مجهز به بدیل سوسیالیستی، آنرا رهبری و هدایت کند، لزوما ره به جایی نخواهد برد. از اینرو در برابر فعالین کارگری و سوسیالیست ایران وظایف بزرگی قرار داده شده است که در راس آن تلاش برای تشکل یابی و سازماندهی سراسری قرار دارد.
تنها اعتراض و حرکت متحدانه، متشکل و سراسری کارگران و زحمتکشان است که میتواند در برابر سیاستهای ضدکارگری رژیم سرمایه داری اسلامی ایران مانعی جدی ایجاد کند. تحقق این مهم، از نان شب واجب تر است!

زنده باد اتحاد و همبستگی کارگران ایران
سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
۲۸ اسفند ۱۳۹۵ – ۱٨ مارس ۲۰۱۷      


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست