اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۵ ارديبهشت ۱٣۹۶ -  ۲۵ آوريل ۲۰۱۷

اول ماه مه روز جهانی کارگران است. هر ساله در این روز کارگران جهان با برپا داشتن مراسم و متینگ و راهپیمائی‌های باشکوه، در اعتراض به نظام ستمگر و ظالمانه سرمایه‌داری و نوید برقراری دنیایی بهتر به حرکت در می‌آیند و روز جهانی خود را جشن میگیرند. کارگران در این مراسمها ضمن بیان خواستهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خود در بیانیه‌ها و قطعنامه‌‌های گوناگون، برای ایجاد اتحاد و همبستگی طبقاتی خود، برای سازمانیابی و ایجاد تشکلهای مستقل کارگری تلاش می‌کنند و هر سال با تجربه بیشتری نسبت به سال قبل، به میدان می‌آیند.   
گرامیداشت این روز در ایران کماکان برای طبقه کارگر با مشکلات عدیده روبرو است. مراسمهای غیر دولتی که در این روز برپا می‌شوند، معمولا غیر قانونی تلقی شده و فعالین آنها مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند. با این وجود هر سال بیش از پیش شاهد برگزاری پرشکوهتر اینگونه مراسمها دراول ماه مه هستیم.
طبقه کارگر ایران امسال در شرایطی به پیشواز برپا داشتن مراسم اول ماه مه می‌رود که کماکان درگیر مبارزه برای رهایی از ستم و بیداد و چپاول رژیم اسلامی سرمایه و کسب حقوق خود در جهت تأمین امکانات زندگی برای خود و خانواده‌اش بسر میبرد. بسیاری از کارگران صنایع و کارگاها بدنبال پس گرفتن حقوق به تعویق افتادهاشان هستند. حقوق ابتدائی امنیت کاری در محل کار، بسته شدن کارخانجات، تورم و بیکاری بالای چند میلیون، دو و چند کاره شدن، دو شیفته کار کردن برای امرار معاش، هنوز بخش عمده‌ای از معضلات اقتصادی طبقه کارگر ایران بشمار می‌رود.
آغاز سال ٩٦ ونامگذاری مجددآن تحت عنوان "سال اقتصاد مقاومتی" از طرف رهبر جمهوری اسلامی، چیزی نیست جز تحمیل فقر بیشتر برای طبقه کارگر و زحمتکشان جامعه. بکارگیری سیاست کار ساعتی "پاره وقت" در راستای خدمت به کارفرما است. این سیاست، کارفرما را از پرداخت سهمش در ارتباط با بیمه درمانی و بازنشستگی کارگر معاف می‌کند، و هر زمانی که لازم داشته باشد می‌تواند کارگران معترض را جایگزین کند.
روز جهانی طبقه کارگر امسال در شرایطی گرامی داشته می‌شود که جنگهای خانمان سوز کشورهای منطقه کماکان ادامه دارند. روزانه دهها زن و کودک بی‌گناه جانشان را از دست می‌دهند. و هزاران خانواده آواره کشورهای دیگر می‌شوند. سیاست جنگ‌افروزانه جمهوری اسلامی ایران به نگرانی مردم از بدام افتادن ایران به این جنگ، می‌افزاید.
جنگهای ارتجاعی منطقه که دیر زمانی است از مردم قربانی می‌گیرند، به معضل مضاعف طبقه کارگر ایران تبدیل شده است. جمهوری اسلامی ایران که خود از بازیگران اصلی و دیرینه جنگ افروزی و جنایات موجود در منطقه است، تلاش می‌کند تا مردم ایران را از ناامنی و ویرانی و کشتار و آوارگی مردم منطقه خاورمیانه و کشورهای همجوار بترساند و به مردم چنین القاء کند که؛ "مخالفان رژیم اسلامی ایران میخواهند ایران هم وضعیتی مشابه سوریه پیدا کند". سران جمهوری اسلامی ایران با چنین ترفندی، برای سرکوب اعتراضات داخلی فضاسازی نموده، و با ادامه دادن به غارت و چپاول هر چه بیشتر و در تنگنا قرار دادن و به سکوت واداشتن کارگران و زحمتکشان جامعه برنامه ریزی کرده‌اند.
سنت برپا داشتن مراسم اول ماه مه در کردستان به سالهای اول پس از انقلاب ٥٧ بر می‌گردد. در طول ٣٨ سال گذشته کارگران کردستان برای زنده نگه داشتن این روز هزینه انسانی فراوانی دادهاند، اما هر ساله به گونهای که برایشان مقدور بوده این روز را گرامی داشتهاند. کارگران آگاه و مبارز از حضور در مراسمهای رژیم سرمایه‌داری اسلامی ایران دوری میکنند.
کارگران در مراسمهای مستقل کارگری، بیانیه‌ها و قطعنامه‌‌هایی در ارتباط با خواسته‌های اقتصادی و سیاسی خود ارائه میدهند، و باحضور یکپارچه و قدرتمند خود، همصدا آنرا تأیید و تصویب می‌کنند.
کارگران تنها از طریق سازمانیابی توأم با آگاهی، و حفظ اتحاد و همبستگی طبقاتی‌شان، میتوانند، سرمایه‌دار و کارفرما و دولت حامی آنان را مجبور به برآورده کردن خواسته‌ها و شناختن حقوق تاریخی و انسانی خود بنمائید.

گرامی باد اول ماه مه
زنده باد سوسیالیسم
سرنگون باد جمهوری اسلامی ایران
هیأت هماهنگی روند سوسیالیستی کومهله
۲۴.۰۴.۲۰۱۷