سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

نامه ی زندانیان سیاسی گوهردشت در مورد تحریم انتخابات


اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۷ ارديبهشت ۱٣۹۶ -  ۱۷ می ۲۰۱۷


 

در روزگاری زیست می کنیم که می گویند تنها راهمان این است که باید بین گزینه های (خودساخته) بد و بدتر یکی را انتخاب کنیم. نه راهی برای تغییر قائل هستند و نه حتی حقی برای نه گفتن به وضعیت اسفبار ٣٨ ساله حاکم شده از سوی هر دو طیف حاکمیت بر کشور.
ما در پس عدم حضورمان در انتخابات ناسالم و غیردموکراتیک قائل به این نکته ی حیاتی هستیم که می شود راه دیگری را انتخاب کرد: ساختن بستر برای انتخاب گزینه ی خوب، چنانکه تمام سعی مان در طول این سال ها نیز این بوده که می شود در پس یک رفراندم قانون اساسی (با نظارت نهادهای بین المللی)، بستر را برای استقرار یک نظام دموکرات و پس از آن انتخاب گزینه های خوب برای اداره ی کشور از طریق منتخبان واقعی مردم فراهم کرد. در روزگاری که صحبت از مبارزه ی منفی و مبارزات منفی و مبارزات مدنی کم هزینه (برای جلب مشارکت بیشتر مردم) می شود، چگونه می توان بی محابا از گزینه ی تحریم انتخابات چشم پوشید و بر آن به شیوه های غیراخلاقی تاخت؟! یکی از نقدهایی که بر مساله ی انتخابات در ایران می شود، بحث عدم فایده و روی کارآمدن گزینه های بدتر در پی عدم شرکت بخش هایی از مردم انتخابات رژیم کنونی است. در پاسخ به این نقد باید به چند نکته اشاره کرد:
۱. تاکنون چند بار به صورت گسترده، انتخابات! در طی این ٣٨ سال تحریم شده است؟
۲. همانگونه که افراد حامی شرکت در انتخابات مدعی زمان بر بودن اصلاحات ادعایی شان هستند، باید بدانند که دیگر روش های مبارزه ی مدنی نیز زمان بر است.
٣. برای نتیجه بخشی تحریم انتخابات، تحریم باید دو ویژگی داشته باشد: الف) گستردگی (به گونه ای که مشارکت حداقل به زیر ۴۰ درصد برسد) و ب) استمرار (برای مدت حداقل سه دوره ی متوالی). چنین تحریمی، کمترین اثرش مشروعیت زدایی از حکومت توتالیتر و بسترسازی برای دیگر فعالیت های منجر به تغییر است.
ضمن این که این نکته را باید در نظر داشت که تحریم انتخابات تنها بخشی از اقدام موثر منجر به پروسه ی تغییر حاکمیت و وضع کنونی است.
آری! ما تنی چند از زندانیان سیاسی - عقیدتی گوهردشت به دلایلی که گفته شد از شرکت در انتخابات نمایشی امتناع و قضاوت و تصمیم نهایی را به عهده ی افکار عمومی می گذاریم.
در پایان نیز اشاره ای به انتخابات سال ٨٨ می کنیم که حاکمیت موجود، عریان ترین چهره اش را در پس آن انتخابات به نمایش گذاشت. باشد که همه مان به حفظ حافظه تاریخی مان کوشا باشیم.

سعید ماسوری
بهنام موسیوند
زانیار مرادی
سعید شیرزاد
امیر امیرقلی
ابراهیم فیروزی


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست