اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۱ مرداد ۱٣۹۶ -  ۲ اوت ۲۰۱۷

 پرسش. همین چندی پیش کشور ما از انتخاب ترامپ به ریاست جمهوری امریکا خوشحال شد. شما روابط امروزی مسکو و واشنگتون را چگونه ارزیابی می نمایید؟.

همه شاهدند که "ترامپ پرستی " در کشور از سوی ژرینووسکی (صدر حزب لیبرال روسیه) اغاز، حتی پیکی هم بابت پیروزی وی صرف گردید. لازم است بخاطر داشته باشیم: امریکا کشور بزرگ و درنده خو است. این کشور توسط مهاجرینی که پوست سر دو میلیون بومیان را کندند، هزاران برده که از هر دو نفر یک نفر در راه هلاک شد، ساخته شده است. در این کشور همه چیز بر پایه تروتمند شدن در جنگ بنا شده است. پس از جنگ جهانی اول تقریبن 50 درصد ذخایر طلا-ارز جهان جمع اوری گردید، در جنگ دوم جهانی این رقم به 60 درصد رسید. از هر کشته ما انها 200 دلار "سود" کردند.
امریکا کشوری است که با خشونت از منافع اش دفاع می کند. در امریکا دو خط در برابر هم قرار گرفتند. گلوبالیست ها، به نمایندگی خانواده کلینتونها، و سرمایه ملی (ناسیونال کاپیتال) به نمایندگی ترامپ. در فرایند این انتخابات سرمایه ملی پیروز گردید. سرمایه ملی از نارضایتی در جامعه بهرمند گشت. برای نخستین بار استکه نسل جدید در امریکا بدتر از نسل پیشین زندگی می کند. امریکایی ها در ده سال اخیر برپایه استثمار همه منابع جهان شکوفا و رشد کرده اند، اما اینک وضعیتشان روبه وخامت گذاشته است، به اصطلاح کمربند شان در مرکز دتروید زنگ زده است.
از این رو ترامپ تلاش دارد اشکالی در راستا حل مسئله پیشنهاد نماید، بدین خاطر بهبودی روابط با کشور ما را اعلان کرد. این رویکرد به مزاج گلوبالیست ها خوش ایند نیامد. انها در انتخابات باختند، بجای اینکه به شایستگی به کنار روند، کمپین های توده ای و علیه روسیه و ترامپ را سازمان دادند. چرا؟ چون به روسیه بعنوان معدن، انبار نفت و بنزین، مرکز تهیه چوب، بعنوان مرکز مواد خام نیاز دارند. در این راستا باید روسیه را با فشار تسلیم کرد. از اینکه پوتین در سیاست خارجی تلاش دارد مدافع منافع ملی باشد، برایشان مقرون به صرفه نیست. انچه که مربوط به ترامپ می گردد، قصد او پرداختن به امریکا است، نه خرج پول در راستای امنیت اروپا. تلاش دارد اروپا را وادار به خرج پول کند، که با روح اروپا سازگار نیست.
بدین ترتیب، دو کلان در امریکا، قطب منافع گلوبالیستی با قطب منافع سرمایه داری اروپا با هم درگیر شده اند. همه بجان هم افتادن. در اخرین نشست، منجمله در ناتو همه چیز نشان از ناکارامدی داشت، این الیانس به حدی باد کرده است که حتی چرناکوریا (مونته نگرو) را هم بلعید. ناتو اینک در بالتیک نشسته است. پدران و پدربزرگ های ما اگر در این مورد بشنوند، در قبر بخود خواهند لرزید.
در کل وضعیت جهانی بسیار دشوار و در بسیاری موارد فاجعه امیز است. بحران مالی – اقتصادی همچنان ادامه دارد، در یک همچین بستری اقتصاد چین بمثابه یک لوکوموتیو است. ما روابطی دراز مدت با چین و هند داریم. وظایف ما: به ترامپ و اینک بزودی شخصیتی توانمند در اروپا به ریاست برسد، امیدی نداشته باشیم. آنها در هر صورت در پی منافع خود خواهند بود. هدف ما – حد اکثر استفاده از وضعیت ژئوپلیتیک کشورهای اورو اسیا باشد.
چین به کارگاه جهان تبدیل میشود. باید به همران ان جاده ابریشم جدید را تقویت کرد. نظری که شی جین پینگ مطرح کرد- عالیست، ایده ای جالب، باید در پیاده سازی ان مشارکت کرد. چینی ها هماکنون این جاده را تا قزاقستان اروده اند، قزاقستان نیز تا حومه ارنبورگ. ما نشسته ایم، فقط حرف میزنیم، که این پروژه جالبی هست، اما باید استقلال خود را حفظ کرد. استقلال تان را حفظ کنید! اما اکر بسازید و رشد کنید.
ما باید با انرژی بیشتر در چارچوب بریکس کارکنیم. در چین نشست حزب های پارلمانی این اتحادیه برگزار شد، ما به روابط حزبی مان در این راستا ادامه می دهیم. با شی جین پینگ ما سه سال پیش یاداشت تفاهمی دال بر روابط متقابل میان حزبی امضاء کردیم، که با موفقیت در حال اجراست. در راستای امادگی جهت برگزاری صد سالگی اکتبر بزرگ، امید داریم، در چارچوب روابط با حزب های برادر حزب کمونیست روسیه بطور جدی مواضع خود را تحکیم بخشد.

حکومتیان اکرائینی همچون قبل به سیاست دشمنی خود در رابطه با روسیه ادامه می دهند. چندی پیش دسترسی به شبکه های روسیه را بلوک کرده، تلاش دارند ارتباطات خانوادگی را هم قطع کنند. شما رشد حوادث را در اینده چگونه می بینید؟.

اکرائین برای من یعنی کشور برادر. بیشتر خویشاوندان من از اکرائین میباشند، همسرم نیز از اکرائین است. من به این مساله بعنوان یک فاجعه شخصی می نگرم. اکرائین در چنگال سگهای درنده نئونازیستهای باندرکه بطور غیر قانونی دولت را بدست گرفته اند، اسیر شده است. بدین خاطر از یک طرف خلق اکرائین هست، که قربانی این وضعیت گشته، از انطرف، دولتی غیرقانونی حاکم. این دولت بطور اجتناب ناپذیر همچون برف کثیف اب خواهد شد. پرسش در اینجا این استکه، چه کسی جای انرا خواهد گرفت. ترس این استکه نیروهای رادیکالتری ممکن است به قدرت برسند. همین الان در اکرائین بویی از حقوق بشر، قانونمندی بمشام نمی رسد.
نباید انتظار داشت در کی یف خودبخود همه چیز بهتر خواهد شد. مجموعه ای از تمهیدات لازم است. همزمان باید از توافق نامه مینسک بهره برداری کرد. به مذاکرات ادامه داد، بر تحکیم مواضع مان پافشاری نمود. سیاست دولت اکرائین در راستای نابودی معادن، تولید و صنایع خودروسازی میباشد. من از اینکه صنایع اتمی و راکتورهای اتمی در حال فرسودگی به دست این دسته خواهد افتاد دلم میلرزد.
پیشتر 80% گاز ما از اکرائین به اروپا میرفت. اینک از مسیر دیگر خواهد رفت. من در مذاکرات "خروج شمالی-2" شرکت داشتم. یک چیز بی نظیر، از نقطه نظر پروژه ای یک فن اوری خیره کننده است، که روسیه را به اروپا متصل می نماید. 1200 کیلومتر زیر دریای بالتیک. این همان چیزی است که حداقل در طی 20 سال اینده ما را بهم متصل می کند.
اما با اجرای این ایده، باید بدانیم که ما در جنوب روسیه، دارای منابع گاز هستیم. ولی مردمانی در کنارش زندگی میکنند، که در استفاده از ان محرومند، قیمت هر بالون گاز 800 روبل میباشد. ما باید بفکر تامین حداکثر گازرسانی مناطق مسکونی باشیم. این هم یکی از ان مشکلات کلی هست. از یک طرف، باید بفکر سود بابت دریافت ارز و کار با اروپا بود. از طرفی،- ما دارای منابع عظیم هستیم که باید در خدمت همه شهروندان باشند، نه عده ای الیگارش.

سرچشمه: www.comparty.by   
برگردان: اردشیر قلندری