سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

گزارشی از گردهمایی ایرانیان ساکن بلژیک در برابر سفارت حکومت اسلامی ایران


اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۴ مهر ۱٣۹۷ -  ۱۶ اکتبر ۲۰۱٨



شنبه ۱۳ اکتبر ۲۰۱۸ ـ از ساعت ۱۴ تا ۱۶.
این برنامه با شرکت تعدادی از ایرانیان جمهوری خواه با گرایش جدایی دین از همه عرصه های قانون و دولت و هواداران سرنگونی کامل رژیم کنونی تهران برگزار شد.

نخست در آغاز برنامه آهنگ‌های یاران را چه شد از استاد شجریان و اند اندک یاران می‌رسند از شهرام ناظری پخش شد.
سپس آقای داوود احمدلو، مسئول دوره ای جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران ـ شاخه بلژیک، به عنوان مجری برنامه به حاضرین خوش آمد گفت و برنامه را شرح داد و به اهداف این گردهمایی اشاره کوتاهی کرد. ایشان چندین شعار به زبان‌های پارسی، فرانسوی، هلندی و انگلیسی داد که حاضرین نیز با او همراهی کردند. همه شعارهای داده شده در گردهمایی، در پایان این گزارش آمده است.

آقای کاوه آهنگری،فعال سیاسی ، نخستین سخنران برنامه بود که به یافتن رمز اتحاد بین نیروهای ملی و میهنی کشور اشاره کرد و آرزو نمود که احزاب مترقی ایرانی بتوانند آدرس درست اتحاد و اقدام‌های مشترک را پیدا کنند و یک پارچه در نابودی جمهوری اسلامی در ایران بگوشند. ایشان از اعدام های اخیر در کردستان و دیگر نقاط ایران نیز سخن گفت.
پس از چندین شعار و پخش موسیقی، نوبت سخنرانی آقای حسن ماسالی، از مبارزان دیرین و شخصیت ملی و چپ و از اعضای فعال کنفدراسیون دانشجویان ایران در خارج کشور رسید. ایشان که به عنوان یکی از موسسین و اعضای شورای مرکزی حزب جدید التاسیس آرا سخن رانی می کرد، اپوزیسیون راستین و جمهوری خواه و پراکنده را به اتحاد فرا خواند و گفت تا زمانی که این اتحادها بر حول برنامه‌ها و خواسته‌های مشترک مردم، از قبیل سرنگونی، دموکراسی و جدایی دین و دولت صورت نگیرد، هیچ حزبی، هر چند مقتدر، نخواهد توانست به تنهایی بر این رژیم پیروز شود. او افزود که دیگر وقت مبارزه در انترنت و گروههای مجازی گذشته است و باید به عنوان پشتیبانان جرکت های مردم داخل کشور، در خارج کشور فعالیت فیزیکی داشت و صدای مردم ایران را به گوش جهانیان رساند و کشورهای اروپایی را از همکاری با رژیم فاشیستی و آدم کش ایران، باز داشت.
در این بخش از برنامه بازهم شعار داده شد و آهنگ ای ایران، ای وطن، از زنده یاد محمد نوری پخش شد و آقای داوود احمدلو که عضو حزب آرا نیز می باشد، بیانیه بخش زنان حزب آرا را برای حضار خواند.
آن گاه نوبت شعر خوانی آقای جلیل حسینی، یکی از همراهان جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران ـ شاخه بلژیک رسید و سروده هایی را در پشتیبانی و در ستایش خانم نسرین ستوده و دیگر زندانیان سیاسی و برای سرنگونی رژبم بیان کرد و همچنین بیانیه نه به اعدام، «شبکه همبستگی با حقوق بشر در ایران»، به مناسبت دهم اکتبر، روز نه به اعدام را خواند.
پس از سر دادن چندین شعار، آقای مخمد رضا روحانی، عضو کانون وکلای ایران در پشت تریبون قرار گرفت و از همکاران خود که در برابر رژیم عقب‌مانده و قانون شکن، پایداری کرده و به زندان می‌افتند و اذیت و آزار می شوند، سخن گفت. ایشان گفتند که نسرین ستوده ها، مهرانگیز کار ها و شیرین عبادی ها، زنان وکلای آگاهی هستند که برای ما وکلا و مردم ایران افتخار آفرینند. آقای روحانی در مذموم و رد عمل اعدام دولتی در ایران گفتند که همه اعدام های ایران را باید قتل در ایران و آمران و عاملان آن‌ها را قاتل نامید، زیرا در باره هیچ یک از کشته شدگان، دادگاه راستین با داشتن حق وکیل برای متهمین تشکیل نمی‌شود و ماموران وزارت اطلاعات، در زیر شکنجه از همه آنان اعترافات دروغین و دلخواه خود را می‌گیرند و بدین ترتیب جوانان بی‌گناه مملکت ما را به دار می آویزند.
در این هنگام، آقای غلام عسگری، کارگر مبارز و پناهنده در بلژیک، رو به شرکت کنندگان و خطاب به مردم ایران و به ویژه به کارگران ایران گفت: عزیزان من که در سرتاسر ایران در کارخانه ها و کارگاه ها و مدرسهها و کشتزارها مشغول به کارید و یا با مدارک لیسانس و دکترا بیکارید و در زیر فشار تورم و گرانی نای نفس کشیدن ندارید و سردمداران حکومتی و فرزندانشان مشغول چپاول و دزدی و فرار از کشورند. همه ما یک راه چاره، بیش نداریم و آن هم وحدت کارگران با دیگر آحاد زحمتکش و نیروها و احزاب ملی و مترقی کشور ایران، چه احزاب سراسری و چه احزاب منطقه ای و محلی است. باید اختلافات را کنار گذاشت و دست در دست هم داد و با اعتصاباتی مانند اعتصابات کارگران نیشگر هفت تپه و مبارزات معلمان و مقاومت ملیت ها این حکومت ننگین بشریت را به زیر کشید.
پس از سخنان آقای عسگری و بیان چند شعار به زبان‌های گوناگون، آهنگ معروف « زندانی ای هر دم در یاد» پخش شد و سپس آقای داوود احمدلو بیانیه ای از سوی شاخه بلژیک به زبان فرانسوی در معرفی و پشتیبانی خانم نسرین ستوده خواند.
خانم فریبا امیرخیزی، از سازمان زنان هشت مارس ایران ـ افغانستان سخنرانی پرشوری را در دفاع از زنان و کارگران… ایراد کرد. او به اعدام زینب سکانوند اشاره کرد که در هنگام دستگیری ۱۷ سال بیش نداشت و از او اعترافات دروغین گرفته شده بود. خانم امیر خیزی نابرابری‌های فاحش زنان در جامعه ایران را به شدت محکوم کرد و در پایان سخنرانی خود، با شعارهای تکان دهنده و کوبنده علیه رژیم، حاضران را به وجد آورد.
در این قسمت بار دیگر آقای جلیل حسینی سروده دیگری را خواند.
در بخش پایانی سخنرانی ها، آقای انور میرستاری، یکی دیگر از همراهان جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران ـ شاخه بلژیک، بیانیه برگزار کنندگان برنامه در پشتیبانی از مبارزات کارگران و حق داشتن سندیکاهای کارگری در ایران را خطاب به سندیکاهای جهانی خواند و هم چنین از مبارزات و اعتصابات کامیونداران و معلمان کشور پشتیبانی کرده و گفت که ما زمانی نیم درصدی به حساب می آمدیم، اما در اثر تلاش‌ها و تحمل زندان ها و شکنجه ها و از دست دادن بهترین فرزندان این آب و خاک توانسته ایم، آگاهی خود و مردم را بالا ببریم، به طوری که امروز اتحادها در بین احزاب صورت می‌گیرد و حکومتگران به نیم درصد در جامعه تبدیل شده‌اند و به سرنیزه‌های خود تکیه زده‌اند و چیزی از عمر شیشه‌ای و شکستنی آنان باقی نمانده
است. چند شعار در حمایت از زندانیان سیاسی و سرنگونی دیکتاتوری در ایران و آهنگ و سرود «ای ایران» پایان بخش این حرکت بخش کوچکی از اپوزیسیون ایرانی در بلژیک بود.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست