اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۷ آبان ۱٣۹۷ -  ٨ نوامبر ۲۰۱٨

دوستان، یاران و همکاران در شرکت نیشکر هفت تپه
بادرودهای گرم و فراوان

ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران، بنا بر تعهد طبقاتی خود در لحظه لحظه ی مبارزات حق طلبانه شما، دوشادوش تان بوده ایم و خواهیم بود.
ما هر روز و هر لحظه ای که شما در دفاع از حقوق انسانی خود دست به اعتصاب زده اید همچون شما دقایق و روزهای پر استرسی را تجربه و پشت سر گذاشته ایم.
و اما اینک، از آذر ماه سال گذشته به این سو، علاوه بر اعتصابات کوتاه مدت، این سومین بار است که دست به اعتصابی بزرگ زده اید.
گفته میشود مشکلات هفت تپه با واگذاری آن به بخش خصوصی آغاز شده است. این در حالی است که بزرگترین اعتصابات و اعتراضات کارگری در شرکت نیشکر هفت تپه که منجر به ایجاد سندیکا نیز شد در سال ۱٣٨۶ و در مقطع دولتی بودن شرکت صورت گرفت که بطور مداوم تا خصوصی شدن آن نیز ادامه داشت.
این بحث به معنای ارجحیت بخش خصوصی به بخش دولتی نیست. بلکه تاکید بر ماهیت غارتگرانه ی سرمایه داری، چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی است و آن چیزی که در این میان متضمن دست یابی ما کارگران به حقوق انسانی مان است نه لزوما در دولتی بودن و نه در خصوصی بودن شرکت، بلکه در میزان اتحاد و همبستگی و سطح مبارزات ما برای دستیابی به مطالباتمان است.
در اعتصابات و اعتراضاتی که در شرکت نیشکر هفت تپه طی سالیان متمادی صورت گرفته است اعتصاب شکوهمند آذر ماه سال گذشته نقطه عطف مهمی بود. اما این اعتصاب بزرگ نیز همچون اعتصابات بعد از آن با وعده و وعید به اتمام رسید و در پی آن کانال رسمی کارفرما با هدف خرید زمان و فرصت برای غارتگریهایش، موضوع انتخاب نماینده و مجمع نماینده ها را تبلیغ کرد.
بی تردید این حرکت از سوی کارفرما هر چند که با هدف خرید زمان برای غارتگری های بیشتر از طریق نشست و برخاست و مذاکرات متعدد با نماینده های ما صورت گرفت، در عین حال یک پیشروی مهم برای ما و نتیجه ی مبارزاتمان بود.
شورا و تصمیم گیری شورائی، دموکراتیک ترین شکل تصمیم سازی و تصمیم گیری و بدیل ما کارگران حتی برای اداره جامعه است. ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران اتخاذ چنین رویکردی در تصمیم سازیها و تصمیم گیرهایتان را یک نقطه عطف مهم در شرکت نیشکر هفت تپه به عنوان یک مرکز مهم اعتراض کارگری در جنبش کارگری ایران ارزیابی و آن را به شما یاران و همکاران صمیمانه تبریک میگوئیم.
اما دلخوش داشتن به اینکه ما شورایی فکر میکنیم و شورائی تصمیم میگیریم برایمان نان نمیشود. اینکه چه تصمیماتی میگیرم و چگونه و با چه اشکالی از اعتراض، خواستهای خود را به دولت و کارفرما تحمیل میکنیم خود به اندازه تصمیمات شورائی اهمیت دارد.
بنا بر گزارشاتی که ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران از شما در نیشکر هفت تپه دریافت کرده ایم کارفرما از اعتصاب آذر ماه سال گذشته به این سو با به کارگیری سیاستهای زیر عملا موفق به تن ندادن به خواستهای ما شده است:

۱- تلاش کارفرما برای تقلیل نقش نماینده ها به عنوان رابطی بین مدیریت و کارگر.
هر چند که بسیاری از نمایندگان نقشی فراتر از این ایفا کرده و مظهر مبارزات خستگی ناپذیرمان برای دست یابی به مطالباتمان بوده اند، اما واقعیت جان سختی که در این بین وجود دارد این است که کارفرما با رندی تمام موفق شده است با بها دادن صوری به نمایندگان، برگزاری جلسات متعدد با آنان و مصوبه های بی حاصل و ارائه گزارش از سوی نمایندگان به ما و بر این بستر دادن امید واهی به ما کارگران، از دامنه و عمق اعتراضات ما از آذر ماه سال گذشته به این سو بکاهد و زمان و فرصت لازم را برای غارتگری هایش بدست آورد.

۲- سناریو سازی و خیمه شب بازی پیرامون جابجائی های مدیریتی در شرکت.
به این معنا که کارفرما در طول ماههای گذشته بیشترین توجه ما را با خیمه شب بازیهایی که برخی مدیران براه انداختند به جابجائی های مدیریتی معطوف کرد. بطوریکه موفق شد جابجائی های مدیریتی را به جای خواستهای برحق و اصلی ما به خواست محوریمان تبدیل و از این منظر هر بار ما کارگران را علیه یک مدیر به نفع یک مدیر دیگر درگیر کند. این در حالیست که در دنیای واقعی هر مدیری که کارفرما منصوب میکند قانونا و طبق قرارداد نه منفعت کارگر، بلکه باید منفعت کارفرما را تامین و تضمین کند.

٣- بکار گیری سناریوی توهین به کارگران و دامن زدن به تفاوتهای قومی و مسئله کارگر بومی و غیربومی
توهین برخی مدیران به کارگران و دامن زدن به تفاوتهای قومی و نژادی در بین کارگران در واقع ابزاری از سوی کارفرما برای مشغول کردن ما کارگران به اینگونه مسائل بود تا مرکز توجه ما را از پرداختن به مبارزه برای دست یابی به مطالباتمان به مسائل اینچنینی معطوف و موفق به خرید زمان برای تداوم غارتگری هایش شود.

۴- عدم پاسخگوئی صاحبان و مدیران شرکت به ما کارگران و عدم حضور آنان در شرکت.
این مسئله، نه امری اتفاقی و یا بلبشویی مدیریتی، بلکه با هدف ایجاد سر درگمی در میان ما کارگران و تحمیل یک شرایط فرسایشی به ما برای تن دادن به وضعیت موجود و تداوم غارتگریهایش بوده است. در این رابطه نیز کارفرما از آذر ماه سال گذشته به این سو با بکارگیری این سیاست موفق شده است بخشی از توجه ما را به عدم مدیریت صحیح در نیشکر هفت تپه جلب و ما را به جای سازماندهی اعتراضات و اعتصابات تعیین کننده، درگیر مقوله به اصطلاح مدیران نالایق و غیرمتخصص بکند. این در حالیست که مدیریت حاضر و غیرحاضر در شرکت نیشکر هفت تپه مشغول کار و انجام وظیفه ی طبیعی خود، یعنی تامین بیشترین منافع برای کارفرما و تداوم غارتگریهای آن است.

دوستان، یاران و همکاران در شرکت نیشکر هفت تپه
اینک و با پیش آمدن موضوع اختلاس دلاری کارفرمای شرکت و با توجه به اعتصاب چهار روزه ای که آغاز کرده ایم یک فرصت گران برای دست یابی به مطالباتمان ایجاد شده است. این فرصت را نباید از دست داد. نباید خود را با مسائلی که در چهار بند بر اساس گزارشات خود شما به آنها پرداختیم مشغول کنیم.
باید با اتحاد و همبستگی در بخشهای مختلف شرکت، یکبار دیگر مطالبات خود از قبیل پرداخت فوری و یکجای دستمزدهای معوقه، به روز کردن پرداخت دستمزدها و افزایش آن بدلیل چند برابر شدن هزینه های زندگی در ماههای اخیر، اصلاح قراردادها، انعقاد قرارداد مستقیم کارگران روزمزد و اقبالی، حل و فصل بی چون و چرای مسائل کارگران بازنشسته و در شرف بازنشستگی، عودت فوری و بی قید و شرط زمینها و بخشهای جدا شده از شرکت، به رسمیت شناسی سندیکا و یا مجمع نمایندگان به عنون هسته اصلی و آتی سندیکا از سوی مدیریت و اداره کار، قطع دست مافیای ثروت و قدرت از شرکت و اینگونه مطالبات را به پرچم اعتراض و اعتصاب خود تبدیل کنیم.
باید تجربه گرانقدر اعتراضات متحدانه و خیابانی کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز را بکار بندیم. باید متحد و یکپارچه اعتراضات خود را تشدید کنیم.
حق با ماست و کسی را یارای وادار کردن ما به کار با شکم گرسنه و یارای دفاع از غارتگری های سیستماتیک و سازماندهی شده از سوی مافیای ثروت و قدرت در شرکت نیشکر هفت تپه نیست.
مبارزات شما در شرکت نیشکر هفت تپه بشدت مورد توجه افکار عمومی و سازمانها و نهادهای کارگری داخلی و بین المللی است.
ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران، دوشادوش و در کنار شما هستیم. هر درجه از موفقیت و پیروزی شما، موفقیت و پیروزی ما کارگران در سراسر ایران است.

زنده باد هفت تپه
همبسته تر باد اتحاد و همبستگی سراسری کارگران ایران

اتحادیه آزاد کارگران ایران – ۱۶ آبانماه ۱٣۹۷