اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۴ آذر ۱٣۹۷ -  ۵ دسامبر ۲۰۱٨

از زمانی که نیکسون، معاون رئیس جمهوری وقت آمریکا، در ١٦ آذر ١٣٣٢ قرار بود وارد ایران شود، تا ١٦ آ ذر ٨٧ دوره آخوند خاتمی اصلاح طلب، تا دوره احمدی نژاد نور چـشمی "رهبر"، و تا دوره کنونی حسن روحانی "کلید ساز" و شیاد، جز سرکوب و کشتار و تحمیل خرافه و بی حقوقی چیزی از دو رژیم فاشیست آریامهری و اسلامی در برخورد به جنبش دانشجوئی ندیده ایم. دقیقا همچنانکه در برخورد به طبقه کارگر نیز جز جنایت و سرکوب و فقر و گرسنگی چیزی نصیب کارگران نشده است!.

در روز ١٦ آذر ١٣٣٢ اوباش مسلح شاه به روی دانشجویان معترض آتش میگشایند و سه نفر را به اسامی مصطفی بزرگ‌نیا ، احمد قندچی و مهدی شریعت‌رضوی را میکشند و تعداد زیادی را بازداشت و سرکوب مینمایند. از آنزمان تا امروز، هر زمان دانشجویان پیشرو و مترقی و کمونیست مجال پیدا کرده اند، پرچم مبارزه رادیکال علیه استبداد حاکم پهلوی و اسلامی را نمایندگی کرده اند. صدای این طیف همواره پیام آور آزادی و عدالت و برابری خواهی و سکولاریسم و سوسیالیسم بوده و به درست خصلت ضد استبدادی و ضد سرمایه دارانه را داشته است. این جنبش آزادخواهانه بطور طبیعی حامی کارگران و زحمتکشان و توده های محروم و مبارزه آنها علیه دولت و طبقه حاکمه بوده است. همراه شدن با حاکمیت، چه نوع اسلامی چه شاهنشاهی، ننگی بوده برای بخش اعظم کسانی که واقعا دانشجویی آگاه و مسلح به علم و دانش و انسانیت بوده اند. از اینرو دانشگاه همیشه مرکز جدال سیاسی-فکری وسنگر مهمی هم برای ارتجاع حاکم و جنبشهای بورژوائی مذهبی و شونیستی-ناسیونالیستی بوده و هم برای جنبش سوسیالیستی و آزادیخواهی و کارگری.

سال ١٣٨٦ تا ١٣٨٨ این جنبش در قالب "دانشجویان آزادی‌خواه و برابری‌طلب" (داب) یکبار دیگر بطور قدرتمند علیه جمهوری اسلامی و دارو دسته های بسیج دانشجوئی و مزدوران " اصلاح طلب و اصولگرا" پا به صحنه دانشگاهای کشور و سیاست ایران گذاشت. در صورت برخورد درست و مسئولانه و دقیق به این روند، در صورت داشتن درایت کافی و ارزیابی واقعی از موقعیت جمهوری اسلامی ، که آنزمان هم گفته میشد "رژیم در سراشیبی سقوط قرار دارد"، میتوانست این جنبش بسیار گسترش پیدا کند وتاثیر تعین کننده ای نه فقط بر جنبش دانشجوئی که روی کل تحولات سیاسی ایران و جنبش کارگری و سوسیالیستی تاثیر مثبت بگذارد. اما متاسفانه عدم وجود این دقتها و سیاستهای نادرست در آنزمان و همچنین افسارگسیختگی رژیم و جنایتی که در این باره مرتکب شد کل این تجربه با ناکامی روبرو گردید. اکنون در دوره جدید جای امیدواری است درسهای این ناکامی و دیگر تجارب تاکنونی جنبش دانشجویی امروز به استحکام و به میدان آمدن مجدد و پر دامنه تر این جنبش چپ و سوسیالیستی کمک نماید.

اکنون در شرایط متفاوتر سیاسی، در دوره ی که دها هزار کارگر و دانشجو و معلم و صف آزادیخواهان همدیگر را به اتحاد فرامیخوانند، و در شریطی که مبارزه شورانگیز طبقاتی طبقه کارگر در هفت تپه و فولاد، نه تنها توجه جامعه ایران، که توجه جامعه جهانی را نیز به خود جلب نموده است، جنبش دانشجویی در کنار مطالبات خود به حق با پلاتفرم"ما فرزندان کارگرانیم انها را تنها نمیگذاریم" به تحرک نوین و انقلابی روی آورده اند، و ضروری است این مهم را با هوشیاری در جهت استحکام و گسترش آن مبارزه گام برداشت.

حزب سوسیالیست انقلابی ایران، ضمن گرامی داشت روز ١٦ آذر و ارج نهادن به تلاش و مبارزه تاکنونی فعالین جنبش دانشجویی برای آزادی، برابری، عدالت و سوسیالیسم، فعالین پیشرو آن جنبش و کلیه دانشجویان و دانش آموزان کشور را به اتحاد و ایجاد صف مستقل و روشن سوسیالیستی "فرزندان کارگران هستیم" فرامیخواند. این جنبش باید با درایت و درس گرفتن از ناکامیهای پیشین به میدان بیاید، باید از اقدامات نسنجیده پرهیز کند، باید بیش از پیش با جنبش طبقه کارگر همبسته و هم سنگر گردد، و پرچم و شعار و مطالبه رادیکال وسوسیالیستی را سر لوحه مبارزه اش قرار دهد. باید هشیارتر از گذشته در مقابله با ترفندها و توطئه های پلیسی-امنیتی رژیم جانی اسلامی عمل نمود، یک رکن مهم آن نیز توده گیر شدن مبارزه و مطالبه دانشجوئی و گسترش آن به کلیه مراکز اموزشی و دانشگاهی کشور است.

دانشجویان مبارز، دانشگاهیان و فرهنگیان کشور!

شما را به اتحاد و همبستگی حول پرچم سوسیالیستی، حول حمایت از مبارزه بر حق طبقه کارگر، از جمله کارگران هفت تپه و فولاد، و آماده سازی خود به منظور تدارک ملزومات سرنگونی کلیت این نظام ضد انسانی و مستبد و سرمایه داری دینی فرامیخوانیم. شما را فرامیخوانیم با تمام قدرت علیه کلیه مظاهر مذهبی و شونیستی، ناسیونالیستی و قومپرستی، علیه کلیه جناحها رژیم، و همزمان علیه سیاستهای ارتجاعی امریکا، اپوزسیون ارتجاعی همراه شده باسیاستهای هیئت حاکمه امریکا و جنایت تحریم اقتصادی، به میدان بیائید.

شما، در همراهی و در همبستگی با طبقه کارگر، وظایف تاریخی ، سرنوشت ساز و مهمی در تحولات پیش رو بر عهده دارید! تمام پیکره و ارگانهای جمهوری اسلامی را باید سرنگون کرد و از سر راه برداشت!، اما این نوع سرنگونی تنها در قدرت ما و بخش مهمی از استراتژی جنبش ما است. باید از کانال به میدان آمدن جنبش خود آگاه میلیونی کارگران و کمونیستها، صف آزادیخواهان، جنبش آزادی زنان ، و صف دانشجویان و فرهنگیان مترقی در کشور چنین تحول تاریخی رقم بخورد، چرا که بدون چنین تحول بنیادی و انقلابی و سوسیالیستی، بدون تضمین پیروزی کارگر و سوسیالیسم در ایران، نه فقط کارگران و آزادیخواهان و زنان یکبار دیگر با ناکامی روبرو میگردند و سال ٥٧ دیگری تکرار میگردد، که جنبش دانشجویی و نقش تاریخی روز ١٦ آذر ها نیز با شکست و ناکامی مواجه خواهد شد.

اما، ما میتوانیم سرنوشت دیگری را رقم بزنیم! بیاید متحد و مصمم و برای همیشه دست خونین شونیسم و اسلام و ملت پرستی و توحش سرمایه داری را از سر طبقه کارگر و شهروندان کوتاه کنیم و یک جامعه آزاد، برابر و سوسیالیستی را متحقق نمائیم!

زنده باد روز ١٦ آذر!
زنده باد دانشجویان مبارز و سوسیالیست!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
زنده باد سوسیالیسم!

حزب سوسیالیست انقلابی ایران
١٤ آذر ١٣٩٧ - ٥ دسامبر ٢٠١٨