سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

اعلامیه کمیته مرکزی سازمان راه کارگر به مناسبت بیست امین سالگرد قتل های زنجیره ای


اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٨ آذر ۱٣۹۷ -  ۹ دسامبر ۲۰۱٨


جمهوری اسلامی پس از دهه ی خونین شصت، که هزاران زندانی سیاسی را جنایت کارانه به چوبه ها ی دار سپرد و برای تثبیت حاکمیت خود، طی هشت سال جنگ با عراق، بیش از یک میلیون قربانی و از کار افتاده بر جای گذاشت، در پایان جنگ ، با گزینش مشی اقتصادی و مالی نئولیبرالی در پیوند تنگاتنگ با بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، و اطمینان خاطر از تثبیت بقای خود، در ظاهر امر در صدد گشایش فضای سیاسی نیم بندی برآمد. در پرتو این چشم انداز، نویسندگان و روزنامه نگاران مترقی با انتشار چند هفته نامه ی ادبی - سیاسی به جنب و جوش افتادند و سیاست سانسور و زیان های ناشی از آن را به چالش کشیدند. که انتشار بیانیه ی "ما نویسنده ایم" با امضای صد و سی تن از نویسندگان، شاعران و مترجمان، سرآمد آن بود. بیانیه ای در مخالفت با سانسور و در تائید آزادی های بی قید و شرط اندیشه و قلم!

امضا کنندگان این بیانیه بر تلاش جسورانه ی خود، برای رسمیت بخشیدن به فعالیت های صنفی و ادبی کانون نویسندگان افزودند. اما از آن جا که رهبران جمهوری اسلامی در ذات خود، به عنوان پاسداران نظام سرمایه داری و واپسگرائی مذهبی، هیچ گونه دگراندیشی، حتی در حوزه ی فرهنگ و ادب را هم بر نمی تابند، ترور چهره های شاخصی از فعالین سیاسی دگراندیش و نویسندگان، هنرمندان و روزنامه نگاران را که در تقابل با فضای خفقان آور اسلامی بودند، یکی پس از دیگری نشانه گرفتند و دوش به دوش ترورهای برون مرزی، ترورهای درون مرزی را به گونه ای گسترش دادند، که در پایان یک دهه، شمار این قربانیان از مرز هشتاد نفر گذشت.

اگر مرگ غم انگیز روزنامه نگار و نویسنده ی بزرگی چون سعیدی سیرجانی واکنش جدی بر نیانگیخت، اما همزمانی قتل جنایت کارانه ی پیروز دوانی فعال سیاسی و موسس بولتن پژوهشی پیام امروز، حمید حاجی زاده شاعر و منتقد حکومت به همراه پسر ۹ ساله اش کارون ، داریوش فروهر و پروانه اسکندری از چهره های سیاسی دگر اندیش، مجید شریف عضو هیئت تحریریه ایران فردا ، محمد مختاری و محمد جعفر پوینده شاعر، پژوهشگر، نویسنده ، روزنامه نگار و مترجم و از اعضای فعال و موثر دوره سوم کانون نویسندگان ، به گونه ای زنجیره ای ، فجیع و برنامه ریزی شده بود و آنچنان بازتابی پیدا کرد که سران رژیم را به اعتراف واداشت، تا مسئولیت این جنایت را به گروهی خودسر نسبت دهند که سعید امامی معاون وقت وزارت اطلاعات در صدر ان قرار داشت.

حضور پرشکوه توده ای در مراسم خاکسپاری پوینده و مختاری و سخنان افشاگرایانه چند تن از نویسندگان، نشان داد که سلاح ترور، بازداشت، پیگرد، شکنجه و کشتن اهل قلم و فعالان سیاسی و دگر اندیش نمی تواند بیش از این کارگر باشد و فرهنگ و ادب یک کشور کهن سال را از شکوفائی باز دارد. اگر چه این سیاست هم چنان ادامه دارد و رژیم جنایت کار جمهوری اسلامی، هم چنان در کنشگری کانون نویسندگان ایجاد اختلال می کند و هر چند گاه، یک نفر را به قربان گاه ترور می فرستد تا شبح ترس را هم چنان برقرار سازد و ترور جنایت کارانه ی دکتر فرشید هکی نویسنده و روزنامه نگار تازه ترین مورد آن است.

امسال در شرایطی به استقبال مراسم بزرگداشت قتل های زنجیره ای پاییز ۱٣۷۷ می رویم، که بانگ اعتراض از هر سوی و از هر زمانی رساتر است و دیری نخواهد بود که توده های خشمگین بساط حکومت را برچینند.



سرنگون باد رژیم سرمایه داری اسلامی ایران
زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
آذر ۱۳۹۷ - دسامبر ۲۰۱٨


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست