اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۰ بهمن ۱٣۹۷ -  ۹ فوريه ۲۰۱۹

صبح‌ روز پنج‌شنبه ۱۸ بهمن‌ماه ۹۷، تعداد زیادی از دستفروشان سه راه نمکی سنندج مورد ضرب و‌ شتم مامورین نیروی انتظامی قرار گرفتند که حال ۳ تن از آنها وخیم گزارش شده است.
برهم زدن بساط، جمع‌آوری و ضبط کالاهای موجود، استفاده از باتوم و پنجه بوکس و مرگ دستفروشان در شهرهای ایران در همزمانی با تیراندازی‌های مکرر مامورین انتظامی و مرگ کولبران، بدل به تیتری عادی‌سازی شده از «تحمیل رنج» بر گرده‌ی کارگرانْ شده است.
به گزارش سرخط نیوز , در این بین مداخله‌ی کنش‌گران شهری به چشم دوختنِ ردیف طرح‌های کلید نخورده‌ی «طرح اسکان ثابت دست‌فروشان» محدود می‌ماند. اتفاقی که با اعمال سیاست‌های سرکوبگر سازمان شهرداری‌های کل کشور، هم‌پا با روند فقیرسازی جمعیت گسترده‌ی فاقدین سرمایه، این امکان را فراهم می‌آورد تا سازمان شهرداری با خیال آسوده به حذف فیزیکی مطرودین و معیشت دست‌فروشان بپردازد.
ضرب و شتم دستفروشان در روز گذشته تنها نمونه‌ای از این سرکوب سیستماتیک است. به طور مشخص در شهر سنندج، کارگاه و کارخانه به مثابه «بنگاه تولیدی و گزاره‌ی اشتغال به کار» بسیار محدود است و از طرفی کارگران اخراج شده و محروم از سرمایهْ چاره‌ای جز دست‌فروشی را پیش پای خود نمی‌بینند.
در شرایطی که افزایش قیمت کالاهای اساسی تا ۳۰۰ درصد رشد داشته است، آیا جیب‌های خالی کارگران نیز هم‌طراز با گرانی‌ها پُر شده است؟
این روزها افزایش نرخ تورم نیز به موازات وضعیت متغیر آب و هوایی تنها رسانه‌ای و تبدیل به تولید خبر می‌شود. افزایش تورم ۷۰ درصدی دوماه گذشته از سوی رسانه‌های جریان مسلط تنها با رقم ۱۰ درصدی اعلام می‌شود، که این وارونه ‌خوانی نیز از اساس سیاسی است. امری که با دور زدن واقعیتْ سعی در لاپوشانی وقیحانه‌ای از مرگ و معیشت کارگران دارد.
طبق بند دوم ماده ۴۱ قانون کار، بررسی معیشت خانواده‌های کارگرانْ معطوف به قرارگیری در محاسبه‌ی دستمزد سالانه است. حالا در اینجا نه تنها با تعیین دستمزدهای حداقلی که با اخراج‌سازی گسترده‌ی نیروهای کار تحت لوای «تعدیل‌سازی»، فقدان بیمه و سرکوب عیان دست‌فروشان، کولبران و سوخت‌بران سیستان و بلوچستان نیز مواجهیم. امری که به تنهایی نشانگانی از تکه‌های سلب‌شدگی و حاشیه‌راندگی مطرودین اجتماعی در کلیتِ نابودسازی حیات محرومین است.