سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

گزارش برنامه سالگرد تشکیل حزب چپ ایران (فدائیان خلق) و چهل و هشتمین سالگرد بنیانگذاری جنبش فدائیان خلق در تورنتو- کانادا


اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۶ اسفند ۱٣۹۷ -  ۱۷ مارس ۲۰۱۹



واحد تورنتو کانادا حزب چپ ایران (فدائیان خلق) روز شنبه ۱۱ اسفند ۹۷ برابر با ۲ مارس ۲۰۱۹ به مناسبت نخستین سالگرد تشکیل این حزب و چهل و هشتمین سالگرد بنیانگذاری جنبش فدائیان خلق یک جلسه ی سخنرانی و گفتگو با بهزاد کریمی ازچهره های شناخته شده و قدیمی جنبش فدائی و عضو حزب چپ برگزار نمود.
موضوع این سخنرانی "مشارکت شهروندی شرط توسعه پایدار و اهمیت دمکراسی برای عدالت اجتماعی" بود.
برنامه با خیر مقدم به حاضرین و درود به تمامی شهدای راه آزادی و دمکراسی و آنانی که جان و اندیشه در این راه نهادند آغاز شد.
گرداننده برنامه یادآور گردید که ما امروز در حالی در این گوشه از دنیا چهل و هشتمین سالِ نوزدهم بهمن سال چهل و نه را برگزار می کنیم که میهنمان در تب و تاب و جوش و خروش تاریخی قرار گرفته است. گرچه رفیق سخنران به این موضوع خواهد پرداخت اما من اینجا در آغاز برنامه، از سوی واحد تورنتو حزب چپ ایران (فدائیان خلق) اعلام می دارم که تولد، تاسیس و تداوم جنبشی را گرامی می داریم که کوشندگانش بی هیچ ادعائی در مسیری پر افت و خیز و سراسر نشیب و فراز جان بر کف و آگاهانه پای در راه بی برگشت گذاشته بودند. انانی که، جنبشی بنا نهادند که تا به امروز نیز ارزش ها و ارزش آفرینی های اش در سپهر سیاسی ایران می درخشد.
گرداننده برنامه آنگاه یادی ازمادر فروغ تاجبخش، معروف به «مادر لطفی» مادر انوشیروان لطفی از مادران زندانیان سیاسی اعدام شده و از نمادهای برجسته مادران خاوران در جریان کشتار ۶۷ به عمل آورد و از آقای بهزاد کریمی دعوت کرد تا گوشه ای از خاطرات و شناخت نزدیک خود از مادر لطفی را با حاضرین در میان بگذارند.

آقای کریمی در این بخش از صحبت خود مادر لطفی را چنین تصویر کردند. مادر با آنکه این اواخر رو به فراموشی داشت و هر چیزی را هم بیاد نمی آورد ولی وقتی در آستانه تاسیس حزب چپ، خبر وحدت را از ما شنید با وجود سطح هشیاری پائین بیکباره سر شوق آمد و "آی جان!" گفت و ذوق کنان پرسید حالا کدام حزب ها و سازمان ها هستند؟ آنگاه با آرامش خاصی گفت خیالمان را راحت کردید! او از صداهای وحدت و اتحاد خواه ایرانیان آزادیخواه و دمکرات و عدالت خواه بود. مادر لطفی، انوش را بدنیا آورد و نام انوش نیز مادر لطفی را به دنیا عرضه کرد و اما مادر خود تا جائی پر کشید که بدل به نماد خاوران شد. او میداندار "میدان مایورکا"ی ما بود. آری، نه خاوران ها فراموش و بخشیده خواهد شد و نه مادر لطفی ها از یاد خواهند رفت.

سپس برنامه به دنبال یک دقیقه سکوت در احترام به از دست رفتگان راه آزادی و عدالت اجتماعی و بزرگداشت نام و خاطره مادران خاوران ادامه یافت. و بدنبال نواخته شدن موسیقی ای ایران، پیام حزب چپ ایران ( فدائیان خلق) به مناسبت ۴٨ مین سالگرد جنبش فدائی خوانده شد.
در گوشه هایی از این پیام آمده بود:

کشور ما آبستن تحولات است، در چنین وضعیتی حضور متحد چپ در سپهر سیاسی کشور برای دفاع از آرمان‌های تاریخی خود در استقرار دمکراسی، تامین عدالت اجتماعی و زندگی بهتر برای آحاد جامعه از اهمیت مبرم برخوردار است. ما نیروهای چپ را به همکاری، همگرائی و اتحاد حول یک برنامه‌ی چپ برای آینده‌ی ایران فرا می خوانیم. کشور ما، بیش از هر زمان دیگری به یک چپ نیرومند نیاز دارد، که بتواند رهائی از هر نوع تبعیض، نابرابری، ستم و سرکوب را نوید دهد.
چهل و هشت سال پیش، در ۱۹ بهمن ۱۳۴۹، رفقای ما تولد جریانی را اعلام داشتند که قصد داشت مسیر دیگری را پیش پای چپ باز کند و صحنه‌ی سیاسی کشور را تغییر دهد. فدائیان خلق در عرض مدت کوتاهی نیروی وسیعی را بسیج کردند. در بهمن سال ۱۳۵۷ که رژیم پهلوی سقوط کرد، آن ها مهم ترین نیروی چپ در ایران و یکی از قدرتمندترین جریان‌ها در برابر حکومت جدید بودند. ره‌توشه فدائیان خلق، پایبندی آن ها به آرمان های عدالتخواهانه و مردمی خود، صداقت در مبارزه و ایستادگی تا پای جان در ادامه‌ی راهی بود که آغاز کرده بودند. یاد همه‌ی جانباختگان راه آزادی، دموکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم را ارج می گذاریم؛ به خانواده، بستگان و باز ماندگان یاران جانباخته درود می‌فرستیم و در برابر تلاش و جانفشانی همه‌ی انسان هائی که در مبارزه با بیداد و استبداد، با قلم و قدم این راه پرسنگلاخ را هموار کرده اند، به احترام سر فرود می آوریم.
حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بار دیگر بر اهمیت اتحاد در صفوف نیروهای چپ تاکید کرده و آمادگی خود را برای گفتگو به منظور همکاری و هماهنگی در هر سطحی تا تشکیل بلوکی از چپ با هدف پشتیبانی از مبارزات کارگران، مزدبگیران و نیروهای تهیدست جامعه اعلام می کند. امیدواریم نیروهای چپ حساسیت شرایط کنونی را دریابند و با حضوری متحد و نیرومند در تحولات سیاسی کشور نقش موثرتری ایفا کنند.

در ادامه، پیام حزب توده ایران خوانده شد که درقسمت هایی از آن آمده بود:
ایران لحظات حساس و سرنوشت‌سازی را سپری می‌کند. چهل سال سیاست‌های انحصارطلبانه و خانمان‌برانداز رژیم ولایت فقیه کشور ما را در بحرانهای فزاینده و شکننده‌ای فرو برده است. تک‌محصولی، وارداتی، و متکی به درآمد نفت بودن اقتصاد، و همچنین وابستگی به دلار، از سویی، و تسلط فساد و رانت‌خواری گسترده و نهادینه شده از سوی دیگر، چنان اقتصاد ایران را نابسامان، ناپایدار، و ضربه‌پذیر کرده است که کوچک‌ترین نوسان در تحوّل‌های منطقه و جهان می‌تواند آن را دچار تزلزل و بحرانهای فزاینده کند. در وجهی دیگر، سیاست‌های سرکوبگرانهٔ رژیم در برابر هر گونه ابراز نارضایتی از وضعیت کنونی و بی‌توجهی به خواست‌های بنیادی مردم و زحمتکشان ایران، چنان شرایط قابل‌انفجاری را پدید آورده است که می‌تواند کشور را به تلاطمی با سرنوشتی نامعلوم دچار کند. رژیم ولایی ایران، برای بقای خود و ادامهٔ وضعیت فاجعه‌بار کنونی، حاضر است به هر وسیله‌ای متوسل شود؛ از خشونت علنی و سرکوب خونین گرفته تا «نرمش قهرمانانه» و تغییر شکل‌هایی در روبنای سیاسی با هدف حفظ هستهٔ اصلی قدرت.
جنبش وسیعی که در ماه دی سال ۱٣۹۶ به میدان آمد و همهٔ جناح‌های رژیم از اصلاح‌طلب حکومتی تا اصول‌گرا را به چالش گرفت، همچنان زنده است و بروز و ظهور آن را در عرصه‌های گوناگون اقتصادی-اجتماعی-سیاسی ایران می‌توان دید.
در چنین شرایط خطیر و پرتلاطمی، ضرورت اتحاد عمل نیروهای ملی، مردمی و آزادی‌خواه بر پایهٔ برنامه‌ای معیّن و روشن برای عبور از استبداد و گذار به دموکراسی سیاسی و عدالت اجتماعی و همچنین پیشبرد برنامه های ترقی خواهانه، بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. نباید گذاشت که بار دیگر جنبش مردمی به بیراهه کشیده شود. به اعتقاد حزب تودهٔ ایران، ضرورت این برهه از رویدادهای ایران ایجاب می‌کند که همهٔ فعالان و نیروهای ملی و دمکراتیک مخالف رژیم ولایت فقیه، ضمن مبارزه برای حذف حاکمیت ولایی اسلام‌گرای ایران، بر ضد سیاست‌های خطرناک دولت ترامپ و همدستانش و همچنین ارتجاع منطقه، در صفی متحد و با برنامه‌ای مشترک، عمل کنند.

سپس گرداننده برنامه با یادآوری حماسه سیاهکل و مبارزات رفقای بنیانگزار این جنبش، بیژن جزنی، ضیا ظریفی، پویان واحمد زاده، عباس مفتاحی و دیگر همسنگرانشان تاکید کرد که آنان با عبور از فضای خفقان زده حکومت وقت در جستاری بزرگ این حماسه را رقم زدند تا سوسیالیسم به عنوان عالی ترین نگاه انسانی دگر بار در کشور ما معرفی شود.

در این قسمت از برنامه بود که نماینده کومله زحمتکشان کردستان در تورنتو به مناسبت ۴٨ مین سالگرد جنبش فدائی و اولین سالگرد حزب چپ ایران طی پیامی گرم، مراتب شادباش خود به حزب چپ ایران (فدائیان خلق) را با بر شمردن شرائط بحرانی در جمهوری اسلامی ایران با نشست در میان گذاشت.

در گوشه هایی از پیام آمده بود:
جمهوری اسلامی در عرصه های گوناگون اقتصادی، سیاسی، جهانی، اجتماعی غیره دچار بحران هاییی شده است که نه تنها قادر به حل این بحرانها نیست، بلکه هر روز بیش از روز پیش به لب پرتگاه نزدیکتر میشود، بحرانهایی که کل نظام و مشروعیت رژیم را از هر زمان بیشتر به زیر سئوال برده اند.
اعتراضات میلیونی مردم، به خیابان آمدن کارگران و زحمتکشان و دیگر اقشار گرسنه مردم برای تعیین تکلیف با رژێم، حاوی همین پیغام است، که رژیم مشروعیت خود را در میان مردم از دست داده است.
شعار توده های میلیونی مردم در خیابانهای ایران روشن است، " اصلاح طلب اصول گرا دیگر تمام شد ماجرا" فریاد مردم زجر دیده ایی است که خیابانهای شهر های ایران و مراکز تولید را طنیده است.
ما بر این باوریم که توهمات را در قبال جهموری اسلامی باید کنار بگذاریم، و نیروهای چپ باید با اتحاد ثابت کنند مشروع ترین و یکی از اساسی ترین آلترنایوها در واپسین هر تحول و دگرگونی در ایران در کنار توده های به ستوه آمده ایران برای تحقق خواسته های آنها باشند، و افقی روشنی را در مبارزات مردم به نمایش بگذارند.
بر همین مبنا ما امیدوارم که تشکیل حزب چپ ایران، سر آغاز نوینی باشد برای اتحاد و همکاری هر چه بیشتر شما با دیگر احزاب چپ و مترقی ایران، بدون هیچ توهمی به رژیم، و برای تحقق خواسته های مردم خود را با مبارزات اجتماعی توده های ستم دیده ایران عجین نموده و برای سرنگونی رژیم نهایت تلاش خود را بنماییم.

مجری برنامه آنگاه با اشاره معرفی گونه به سابقه مبارزاتی سخنران، رشته سخن را به ایشان سپرد.
رفیق بهزاد کریمی سخنان خود را با تشکر از دعوت کنندگان آغاز کرد که باعث شدند ایشان در همین جمع حاضر تنی چند از رقفای قدیمی خود را باز یابند که از ۴۰ تا ۵۰ سال پیش آنها را ندیده بودند.
ایشان در محور اولیه سخنان خود بر خصائص جنبش فدائی انگشت گذاشت که فداکارانه بر آن شد تا چپ را متشکل کند که کرد. نیز اینکه این جنبش با روحیه نقد پا در عرصه گذاشت، همیشه با نقد خود زندگی را ادامه داد و پیش رفت و هنوز هم خود را به نقد می کشد تا به رشد خویش ادامه دهد. همین خصلت هم است که جنبش فدائی را بی بدیل ساخته است.
ایشان محور دوم سخنان را با شعار "چاره رنجبران وحدت تشکیلات است" آغاز کردند و چنین ادامه دادند: ما مولفه های وحدتی که، سرانجام در فروردین ماه سال ۱٣۹۷ با تاسیس حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بروز یافت از اوایل دهه هشتاد خورشیدی تحرکات عملی در راستای اتحاد و وحدت چپ را آغاز کردیم. برای ما وحدت خواه ها موضوع مرکزی در عینیت عبارت بود از ضرورت برآمد چپی متشکل و نافذ در سپهر سیاسی کشور و به لحاظ دیدگاهی، اینکه سوسیالیسم نه بالای دمکراسی که تنیده در آنست و در واقع، بستر اصلی شکل گیری و قوام آن. اینکه، سوسیالیزم بدون دمکراسی نه جانی شاداب می گیرد و نه پایه ای استوار می یابد. بنابراین، راه ما روشن بود. ما زمانی دمکراسی را کالای لوکس می دیدیم و برای آن استقلالی جدا از محتوی اجتماعی قائل نبودیم. حال آنکه دمکراسی به عنوان دستاورد بشریت و حاصل دوره ای طولانی از مبارزه طبقاتی، دستاوردی است برای بشریت و ژرفش آن کلید ورود به فردای بشریت. سوسیالیسم روندی است متکی بر دمکراسی و جاری بر بستر آن؛ تعمیق مداوم دمکراسی است در همه جهات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی آن.
کریمی آنگاه به شکل گیری حزب چپ ایران در یکسال پیش برگشت و گفت: ده سال طول کشید تا پروسه وحدت به پروژه تبدیل شود. از نیمه های دهه هشتاد خورشیدی برای همه ما اتحاد و وحدت چپ یک رویکرد عملی تلقی شد. طی این زمان بخشی از چپ متشکل و غیر متشکل و البته عموماً فدایی تبار سر انجام توانستند در وجود و قالب یک حزب نو بنیاد باهم وحدت برسند. گفته شده که با این وحدت فدائیان از هم دور افتاده همدیگر را دیگر بار پیدا کردند؟ این به اعتباری درست است اما این ناگفته می ماند که کدام فدائیان؟ در واقع، آن فدائیانی حزب چپ را تاسیس کردند که دیگر سمتگیری های مختلف نداشتند، بلکه آنها از طرق مختلف و با تجارب خود در سمتی واحد حرکت می کردند. در سمت تلاش برای دمکراتیزه کردن جامعه ایران و دمکراسی را سوسیالیزه کردن. اینکه عدالت اجتماعی باید از همان اول پیش کشیده شود و پیش برود. حزب باید برنامه محورانه عمل کند و اینگونه وارد عرصهُ سیاست شود و نه که ایدئولوژیک. البته ما به ارزش های کلانی که خط راهنمای ما هستند پایبندیم و بر این باوریم که حزب فاقد ارزش، حزبی است بی ارزش و چونان حزب باد؛ اما برآنیم که رابطه حزب با جامعه فقط از طریق برنامه می گذرد.
حزب چپ خود را برنامه محور تعریف می کند و بر بستر دمکراسی می خواهد با انواع تبعیض ها مبارزه کند. عدالتخواه است و تبعیض ستیز. اینها عمومی ترین مشخصه های حزب ما هستند. ما با بار تاریخی مان وارد عرصه می شویم اما در پاسخ دهی به وضعیت این زمان. سمتگیری ما اینهاست اگرچه اذعان داریم که حزب چپ ما هنوز بسیاری از مسائل حل نشده دارد و حتی در کنگره نخست خود نتوانست منشورش را با تصویب نهایی بیرون دهد. ما همچنان در مرحله شدن و پخته شدن هستیم. بعلاوه ما خود را مولفه ای از چپ ایران می دانیم و آغوش ما برای هر همراهی گشوده است و در همانحال کماکان بر تداوم راه برای وحدت و اتحاد چپ ایران هستیم.
آقای کریمی آنگاه بر تم اصلی سخنرانی اش "مشارکت شهروندی شرط توسعه پایدار و اهمیت دمکراسی برای عدالت اجتماعی" متمرکز شد که فشرده آن چنین بود: در ایران، هم مدل های تجدد آمرانه رضا شاهی و توسعه سلطان محور محمد رضا شاهی ناکام ماندند و هم ضد مدل اقتصاد اسلامی که چیزی نیست مگر رانت خواری و حامی پروری منشاء انواع فسادها. توسعه در ایران، نیازمند تامین حق مشارکت همگانی در سرنوشت کشور است و این به دست نمی آید مگر در یک نظام سیاسی سکولار دمکراسی. تنها بر زمینه رشد و شکوفایی اقتصادی است که می توان توسعه مبتنی بر عدالت اجتماعی را پیش برد. لازمه توسعه بهینه، تحصیل مشارکت جویی آزادانه و خلاقانه شهروندان در امور است و تضمین حقوقی مشارکت جویی آنان. به ویژه از آنجا که کشور ما با توجه به مختصات جغرافیای اقتصادی و ویژگی های انسانی اش اقتصاد بر دو پایه دانش بنیاد و تولید محور ساماندهی شدنی است، امر مشارکت اهمیت کلیدی دارد.
کریمی سپس به اوضاع سیاسی کشور پرداخت و گفت: جمهوری اسلامی در بن بست قرار دارد و ایران در آستانه تغییر. اقتصاد، سیاست و مناسبات اجتماعی در ایران، اشباع از تضادها و انواع شکاف هاست و دچار ابر بحران. جمهوری اسلامی حمایت و پایه اجتماعی اش را در اکثریت قاطع و بطور گسترده از دست داده است. هیچ برنامه اقتصادی دارای چشم انداز و رهگشا ندارد و دخایر انسانی و اقتصادی اش نیز بگونه شتابناک رو به فرو کاستن. ساختار اقتصادی معیوب و فساد آفرین ان اقتصاد کشور را نابود کرده است. جمهوری اسلامی با جهان نوین هم که همخوانی ندارد. نهایتأ، این اقتصاد است که جمهوری اسلامی را زمین خواهد زد.
در ایران امروز زمینه برای عدالتخواهی بسیار مهیاست ولی متاسفانه چپ میدان دار جامعه نیست. در گذشته چپ اوتوریته قوی داشت ولی اکنون در موضع دفاعی است. بنابراین، چپ ایران نیاز به بازسازی و برکشیدن خود دارد. باید به خود بیاید و دست به تعرض بزند.
آقای کریمی در پایان صحبت خود، اشاره ای هم به متنی کردند که آقای رضا پهلوی اخیراً بمناسبت چهل سالگی انقلاب آن را منتشر کرده اند. ایشان با نقد محتوی این بیانیه یادآور شدند که در آن شصت بار از ایران و عظمت ایران پارسی سخن رفته ولی حتی یک کلمه از آزادی و دمکراسی به میان نیامده است! ایشان این طرز تفکر را حتی خطرناکتر از برگشت پادشاهی دانستند و بر ضرورت مبارزه با چنین رویکردی در کنار مبارزه با جمهوری اسلامی تاکید نمودند. گفتند که: در دی ماه سال ۱٣۹۶، هم شعار "اصولگرا، اصلاحگرا دیگر تمومه ماجرا" داده شد و هم "رضا شاه روحت شاد"؛ در هر دو اینها باید تامل کرد اما دچار هیچگونه ساده انگاری نشد. هنر چپ در آنست که روانشناسی اجتماعی را از منشور بررسی های نقادانه بگذراند تا بتواند سیاست درست خویش عرضه کند. ایشان به عنوان ختم کلام، دوباره گفتند که: چپ توان گذر از این طوفان ها را دارد و می تواند و باید هم نقش خود را ایفاء نماید. چپ در جریان انقلاب بهمن هم از اسلامگرایان بازی خورد و هم البته از خطاهای خود آسیب دید. چنین چیزی دیگر نباید تکرار شود. شرطش اما اینست که از گذشته خود بگذریم و درس برگیریم بی آنکه از چپ بودن رخ برتابیم. شرط اینست که بر گذر از جمهوری اسلامی پیگیرانه و استوار پای بفشریم، اما سیاست ورز باشیم و ریسک سیاسی کنیم. از جایگاه چپ، بر خواسته یک جمهوری سکولار دمکراتیک بکوبیم و نیروی جمهوری خواهی سکولار دمکرات را گردهم بیاوریم و در همانحال با هر امکان در زمینه و مسیر دمکراسی، وارد گفتگو و در صورت امکان اتحاد عمل شویم.

پس از پایان سخنرانی، موسیقی زنده نواخته شد و سرودهای سراومد زمستون و خون ارغوان ها با همنوایی جمعیت طنین یافت. این بخش به هنرمندی دو هنرمند، بسی زیبا به اجرا درآمد و فضا را پر از شادی و سرور کرد.
در بخش پایانی برنامه، شرکت کنندگان پرسش های خود را از آقای بهزاد کریمی مطرح کردند و ایشان هم به این سئوالات جواب دادند. مراسم در فضای رفیقانه و دوستانه به پایان رسید.

۱۵ مارس ۲۰۱۹


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست