اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۹ خرداد ۱٣٨۶ -  ۱۹ ژوئن ۲۰۰۷

بیا تا قدر یکدیگر بدانیم
که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم

دکتر پرویز ورجاوند هم رفت؛ کسی که دانایی و کارآیی او، بخشی از سرمایه‌ی ملی ما بود، کسی که دل‌نگرانی‌ها‌‌ی‌اش، پرسش‌های امروز همه‌ی ماست و تا بود، ارج نگذاشتیم، آن گونه که باید، این سرمایه را و به پرسش‌ها و نگرانی‌های‌اش کم‌تر اندیشیدیم.
ورجاوند رفت به سرای جاودانگی و ما؛ همه‌ی ما، بخشی از داشته‌ها‌مان را همراه او به خاک سپردیم و با دستانی ‌خالی‌تر، این بار بدون او، بازگشتیم تا همچنان دوره کنیم شب را و روز را، هنوز را.
شگفتا این همه دلیری ما از سر نادانی که سرمایه‌ها یکایک از کف می‌دهیم و بی‌اندیشه‌ای از تهی‌دستی امروز و فردا، هر یک به تنهایی، پی یافتن آتش از نو به بی‌راه می‌زنیم و به پدیدآوری هزار باره‌ی چرخ می‌نشینیم و به خود نمی‌آییم که چرخ گردون به پندار ما نمی‌گردد.
از سرای بی‌کسی ما، ورجاوند هم رفت، با همه‌ی آن چه می‌دانست و می‌توانست و هم‌اکنون آرام خفته است، پس از رواداری آن همه نا آرامی‌ها به خویش، اما نه برای خویش.
روان ورجاوند آرام‌تر خواهد بود اگر به‌جای او از خودمان بپرسیم؛ با مانده‌ی سرمایه‌هامان چه خواهیم کرد؟
یکمین هفتِ از دست رفتن عاشق ایران‌زمین را پشت سر گذاشتیم، تسلیت برخاندانش، بر یارانش در جبهه ملی ایران و بر همه‌ی میهن دوستان.

تحریریه ماهنامه نامه – حزب آزادی مردم ایران