اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۵ تير ۱٣٨۶ -  ۱۶ ژوئيه ۲۰۰۷

منوچهر متکی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی مجبور شد برای پوزش خواهی نسبت به مقاله ی حسین شریعتمداری در روزنامه ی کیهان به بحرین برود و از مقامات این کشور عذرخواهی کند. شریعتمداری در مقاله ی خود نوشته بود بحرین جزیی از خاک ایران است. حسین شریعتمداری در حالی که مدعی شده بود آن چه او نوشته است «نظر شخصی» وی است، سپس در گفتگو با خبرگزاری ایسنا موضع خود را «موضع تمامی ملت ایران» دانسته بود.
مقاله ی شریعتمداری با توجه به نزدیکی اش به محافل قدرت در ایران واکنش گسترده ای را به ویژه در کشورهای عربی و از جمله بحرین ایجاد کرد. مقامات بحرین کاردار جمهوری اسلامی در این کشور را احضار کرده و از وی درباره موضع رسمی جمهوری اسلامی ایران نسبت به مفاد یادداشت کیهان توضیح خواستند و بعدازظهر جمعه گذشته نیز چند ده نفر مقابل سفارت جمهوری اسلامی ایران در شبه جزیره بحرین اجتماع کرده و رسانه های بحرین از قول آنان نوشتند که در صورت عدم عذرخواهی رسمی ایران باید سفیر جمهوری اسلامی از بحرین اخراج شده و روابط دیپلماتیک به حالت تعلیق درآید! روز شنبه منوچهر متکی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی به بحرین رفت و در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با وزیر خارجه بحرین از موضع رسمی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر احترام به «استقلال بحرین» خبر داد.

مدیرمسئول کیهان در یادداشت جدید خود در روز یکشنبه نوشت: «اگر بخواهیم مجموعه واکنش رسانه های عربی و غربی- تفسیر، خبر، گزارش، فحاشی ها و...- در قبال یادداشت کیهان طی چند روز گذشته را جمع آوری کنیم، بی تردید این مجموعه حجمی بیشتر از چند کتاب قطور خواهد داشت و سوال این است که چرا مقامات رسمی و مطبوعات و رسانه های برخی از کشورهای عربی تا این اندازه از یادداشت مستند کیهان برآشفته اند و چرا به جای پاسخ به اسنادی که کیهان برای اثبات نظر خود ارائه کرده است، به فحاشی و ناسزاگویی روی آورده اند؟ در این باره اشاره به چند نکته ضروری است.»
کیهان در ادامه یادداشت خود آورده است: «در یادداشت کیهان اسناد غیرقابل تردید و دلایل حقوقی و تاریخی مستندی که از حاکمیت بلامنازع و قطعی ایران بر جزایر سه گانه تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی حکایت می کند ارائه شده بود و از جمله به اسناد رسمی و غیرقابل انکاری اشاره شده بود که نشان می دهد شبه جزیره بحرین تا چند دهه قبل یکی از استان های ایران بوده است که در جریان یک زد و بند میان محمدرضا پهلوی و دولت های آمریکا و انگلیس از این کشور جدا شده است. آیا این اسناد قابل انکار است؟! اگر دولت های عضو شورای همکاری خلیج فارس که دبیرکل آن با عجله نسبت به یادداشت کیهان موضع گرفته بود، سند قابل ارائه و دلیل حقوقی محکمه پسندی در مقابل مفاد یادداشت کیهان داشته و یا دارند چرا به این اسناد مفروض! اشاره نمی کنند؟ و اگر سند و دلیل حقوقی قابل ارائه ای ندارند- که ندارند- چرا به جای ابراز شرمندگی و قدردانی از جمهوری اسلامی ایران که علی رغم خیانت شاه در جداسازی بحرین از ایران، با نجابت و سعه صدر «استقلال بحرین» را به رسمیت شناخته است، زبان به فحاشی دراز می کنند؟! و...»
در ادامه این سرمقاله به آنچه ادعاهای واهی مقامات کشورهای عربی درباره متعلق دانستن جزایر سه گانه به امارات اشاره شده و افزوده شده است: «باید از حاکمان ۶ کشور یاد شده پرسید مگر مقامات رسمی شما هراز چندگاه علیه حاکمیت قطعی ایران بر بخش هایی از سرزمین تعریف شده و شناخته شده ایران زمین، موضع نمی گیرند؟ و مگر ادعای واهی حاکمیت امارات- بخوانید مجموعه ای از چند تجارتخانه - بر جزایر سه گانه ایران در خلیج فارس را نشخوار نمی کنند؟ و حتی گستاخی را به جایی رسانده اند که یک روزنامه چاپ عربستان- که خاندان سعودی برخلاف تمامی موازین دیپلماتیک و حقوق بین الملل اصرار دارند این سرزمین را به نام خانواده آل سعود، عربستان سعودی بنامند- ادعای واهی و مضحکی را درباره اهواز مطرح نکرده بود؟ بنابراین چه شده است که ادعاهای پوچ و غیرمستند مقامات رسمی خود علیه ایران را مجاز می دانید ولی در مقابل نظر مستند و غیرقابل تردید کیهان به عنوان یک روزنامه که ربطی به مقامات رسمی جمهوری اسلامی ایران ندارد، برمی آشوبید و- به زعم خود- زمین و زمان را به هم می دوزید؟!»
کیهان در ادامه با شااره به مواضع اسرائیل: «آیا ادعای پوچ و اسرائیل پسند مقامات رسمی دولت های ۶گانه شورای همکاری خلیج فارس علیه تمامیت ارضی ایران جرم نیست؟ و دیدگاه مستند یک روزنامه درباره حاکمیت قبلی و تاریخی ایران بر شبه جزیره بحرین، ذنب لایغفر است؟! عجیب است که از یکسو ادعای حفظ روابط حسنه و دوستانه شما با کشورهای منطقه گوش فلک را کر می کند و از سوی دیگر هر از چندگاه به طور رسمی! و از سوی مقامات حکومتی خود، ادعاهای پوچ و مسخره علیه تمامیت ارضی ایران بر زبان و قلم می آورید؟ ظاهراً فراموش کرده اید که سابقه هیچکدام از ۶ کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس به ۱۰۰سال نمی رسد.»
در ادامه یادداشت کیهان می خوانیم: «نه فقط برای ما که برای تمامی صاحبنظران علت کم توجهی ایران به ادعاهای پوچ سران شورای همکاری خلیج فارس و نیز، علت برآشفتگی آنان از بیان واقعیت های تاریخی منطقه روشن است. ادعاهای شما نظیر حاکمیت امارات بر جزایر سه گانه ایرانی به اندازه ای پوچ، بی اساس و خنده دار است که با ارائه چند سند رسمی و قطعی، دود شده و به هوا می رود و آنچه باقی ماند، شرمندگی شما و قدرت های استکباری است که به نمایندگی از آنها سخن می گوئید، اما در سوی دیگر ماجرا دیدگاه ما درباره حاکمیت ایران با اسناد غیرقابل انکار همراه است و دقیقاً به همین علت است که شما برای فرار از واقعیات به جار و جنجال و بعضاً فحاشی روی می آورید. آیا غیر از این است؟»
شریعتمداری در این یادداشت بر غیرقانونی بودن مفاد قطعنامه های کشورهای عربی درباره جزایر سه گانه ایرانی نیز اشاره کرده و اضافه می‌کند: «سوال از سران ۶ کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس این است که چرا هربار دور هم جمع می شوید و قطعنامه و بیانیه ای صادر می کنید، یکی از بندهای آن تأکید بر حاکمیت امارات بر جزایر سه گانه است؟ اگر تاریخ و اسناد رسمی و بین المللی مورد نظر شماست که تمامی این اسناد از حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه و بحرین حکایت می کند. بنابراین چنانچه از مراجعه به اسناد وحشت دارید- که دارید- چرا خود این پرونده را می گشائید؟»
مدیرمسئول کیهان همچنین مدعیات کشورهای عربی در خصوص زیرسوال بردن حاکمیت ارضی جمهوری اسلامی را مسخره خوانده و افزوده است: «با توجه به نکته فوق بسیار بدیهی است که در دورترین افقهای ذهن خود نیز تصور خروج جزایر سه گانه از حاکمیت ایران را ندارید، بنابراین چرا هر از چند گاه این ترجیع بند مسخره را تکرار می کنید؟ پاسخ این سوال برای تمامی ملت های مسلمان از جمله ملت های تحت حاکمیت ۶ کشور یاد شده روشن است. شما- با کمال تأسف- در این ادعای مضحک زبان آمریکا و متحدانش را در کام دارید و در بحبوحه مقابله جانانه ایران اسلامی با آمریکا و اسرائیل می کوشید جبهه دیگری علیه ایران اسلامی باز کنید. راستی! شما دغدغه جنایات آمریکا و اسرائیل علیه ملت های مسلمان را ندارید؟ شما از قتل عام مردم مظلوم فلسطین، به خون غلتیدن مرد و زن و کودک عراقی، کشتار مسلمانان پاکباخته لبنان و... نگران نیستید؟! اگر پاسخ مثبت است چرا نه فقط دست به کمترین اقدامی علیه آنان نمی زنید، بلکه علیه ایران اسلامی که با تمام توان در مقابل دشمنان اسلام ایستاده است موضع می گیرید؟ مگر همین اجلاس دو هفته قبل ریاض با حمله اسرائیل به نوار غزه و قتل عام مردم مظلوم فلسطین همراه نبود؟ چرا این فاجعه در بیانیه پایانی اجلاس شما جایی نداشت؟! باور نکنید که ملت های مسلمان بهانه های مضحک شما را باور می کنند.»
وی همچنین درباره وحدت شکن نامیدن سرمقاله کیهان توسط مقامات بحرین می‌نویسد: «مقامات و مطبوعات وابسته به حاکمیت ۶ کشور یاد شده روزنامه کیهان را به اخلال در روابط دوستانه کشورهای منطقه و آسیب رساندن به وحدت مسلمین متهم می کنند! و این طرفه حدیثی است تعجب آور و باید پرسید، شما که می کوشید در جبهه واحد جهان اسلام علیه آمریکا و اسرائیل شکاف ایجاد کنید وحدت شکن هستید یا کیهان؟! چگونه است که یادداشت مستند کیهان درباره حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه و بحرین را تفرقه افکنی می نامید اما، ادعای پوچ و بی اساس خود درباره حاکمیت امارات براین سه جزیره را نادیده می گیرید؟! اگر یادداشت کیهان که بر اسناد غیرقابل انکار تکیه دارد، وحدت شکن باشد، ادعای پوچ شما که صرفاً برخاسته از تحریکات آمریکا و اسرائیل است وحدت سوز خواهد بود. شما که تحمل شنیدن واقعیات را ندارید چرا بر توهمات دامن می زنید؟!»
شریعتمداری در ادامه با تاکید بر اینکه یادداشت کیهان موضع نظام نبوده و نیست ادامه می‌دهد: «مقامات کشورهای یاد شده و برخی از رسانه های وابسته به آنها کوشیدند یادداشت کیهان را به دیدگاه و مواضع رسمی مقامات بلندپایه کشورمان نسبت دهند و حال آن که کیهان در برخی از موارد دیدگاهی متفاوت با مواضع رسمی دولت دارد و این نشانه آزادی بیان و عقیده در ایران اسلامی است. به عنوان مثال در ماجرای چالش هسته ای کشورمان، روزنامه کیهان از آغاز معتقد به خروج ایران از معاهده NPT بود و برای اثبات نظر خود دلایلی نیز ارائه می کرد ولی مسئولان عالی رتبه نظام در هر دو دولت قبلی و کنونی با سعه صدر این ابراز عقیده را تحمل می کردند و در همان حال نظر خاص خود را دنبال می کردند و این به وضوح نشان می دهد که دیدگاه و نظر یک روزنامه- از جمله کیهان- الزاماً ترجمان دیدگاه مسئولان نظام نیست. اگر چه کیهان نیز مانند همه آحاد ملت، ضمن آن که نظر خود را بیان می کند در نهایت تابع نظر نظام است. در ماجرای اخیر هم وزیر امور خارجه کشورمان در بحرین نظری متفاوت با یادداشت کیهان را ارائه کرد.»
مدیرمسئول کیهان اضافه کرده است:« انتساب نظر کیهان به مسئولان عالی رتبه نظام دلیل دیگری نیز دارد و آن فقدان آزادی بیان در کشورهای مورد اشاره است و برای آنان قابل تصور نیست که یک روزنامه در ایران می تواند نظری متفاوت با نظر دولت داشته باشد.»
وی جمهوری اسلامی و مواضع اصولی ایران را سدی در برابر زیاده خواهی های رژیم اشغالگر قدس می‌داند و می‌افزاید: «و بالاخره، این نکته نیز گفتنی است که جمهوری اسلامی ایران با ایستادگی و مقاومت ۲٨ ساله خود در برابر زورگویی و باج خواهی آمریکا و اسرائیل به عنوان خط مقدم و خاکریز اصلی جهان اسلام تلقی می شود و این واقعیت را تمامی ملت های مسلمان که انقلاب اسلامی را محدود به ایران نمی دانند باور دارند، چرا که اسلام، برخلاف نظر برخی از سران کشورهای ۶گانه شورای همکاری خلیج فارس، فراتر از عرب و عجم و فارس و ترک و کرد و اندونزیایی و... است و...»
در پایان سرمقاله کیهان آمده است: «راستی مگر سران کشورهای مورد اشاره فراموش کرده اند که سرزمین مورد ادعای صهیونیست ها از «نیل تا فرات» است و برخی از کشورهای یاد شده نیز در این محدوده قرار دارند؟! آیا مقاومت ایران اسلامی و بیداری برخاسته از آن در جهان اسلام، اسرائیل را به ذلت و زبونی امروز نینداخته است و رژیمی را که داعیه از نیل تا فرات داشت مجبور نکرده است برای حفظ صهیونیست ها به دور خود دیوار بکشد؟ آیا جرج بوش بعد از واقعه ۱۱ سپتامبر سخن از تغییر جغرافیای سیاسی منطقه به میان نیاورد و برخی از همین کشورهای عربی دچار اضطراب نشدند؟ اگر ایستادگی ایران اسلامی نبود... انصاف داشته باشید.»