زمین


دکتر اسعد رشیدی


• زمین
به بوی تلخی آغشته است
بالرزش گندمزارانی درباد
وتیغه های برهنه ای
که درآفتاب می درخشند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۶ تير ۱٣٨۶ -  ۱۷ ژوئيه ۲۰۰۷


زمین

زمین
به بوی تلخی آغشته است
با لرزش گندمزارانی در باد
و تیغه های برهنه ای
که در آفتاب می درخشند.

دریا
در انزوای رویاهایش
بخواب رفته است.

افسوس، افسوس
نشانه ها
به رنگهای تُندی دگرگون می شوند
و بر سینه ی جنگلزاری خفته
افروخته می مانند
با اشکهایی
که چون رودخانه ای ساکت و شورانگیز
بر پهنای سیمای جهان
جاری می شوند.

زمین به بوی تلخی آغشته است


جهان

ماده گاو فربهی است جهان
ایستاده
در قاپِ شکسته ی دشت
و پستانهای بزرگش
در باد تکان می خورند.

ماده گاو فربهی است جهان
لم داده بر هُرم آفتاب
تکه های غروب را نشخوار می کند.

ماده گاو فربهی است جهان
افتاده
بر لمبرهای خیس اش
و دهقانی
بی اِعتنا از کنارش می گذرد.

سرزمین من

چگونه دانه ای می تواند
نهالی خوشبخت باشد
در ژرفای خاکی سترون
پشت به آفتاب
در مسیر طوفانی که آه می کشد.

و جگونه میتواند
انسانی آزاد باشد
در سرزمینی ظلمانی
در انزوای سرنوشتی تاریخی.