• اعترافات تلویزیونی «به اسم دموکراسی» از سوی بسیاری از ناظران به مثابه کلید خوردن فاز جدیدی از سناریوی از پیش طراحی شده علیه جنبش دانشجویی ایران مورد ارزیابی قرار گرفته است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٣۱ تير ۱٣٨۶ -  ۲۲ ژوئيه ۲۰۰۷

ظرف شب های گذشته تلویزیون جمهوری اسلامی اقدام به پخش برنامه ای تحت عنوان«به اسم دموکراسی» نمود که ظاهرا به انتشار اعترافات سه چهره علمی و دانشگاهی ایرانی تبار که در زندان از آنان اخذ شده بود اختصاص داشت اما در واقع به تلاشی برای انتساب تمام حرکات تحول خواهانه داخلی در چند کشور نمونه در اروپای شرقی و آسیای مرکزی که به انقلابات رنگی در این کشورها موسوم گردید به خارج از آن کشورها و خصوصا آمریکا شباهت بیشتری داشت به صورتی که گویا تمام این تحولات به مدد تحریکات و حمایت های محافل آمریکایی صورت وقوع یافته اند و ظاهرا محور و عنصر کلیدی پیشبرد طرح های آمریکا نیز دانشجویان آن کشورها بودند که عمدتا تحت آموزش و هدایت موسسات آمریکایی ترغیب به عمل بر ضد حکومت های کشورخود شده اند. این برنامه از سوی بسیاری از ناظران به مثابه کلید خوردن فاز جدیدی از سناریوی از پیش طراحی شده علیه جنبش دانشجویی ایران مورد ارزیابی قرار گرفت.
در سراسر این برنامه معترفان واداشته می شدند که خود را در خدمت برنامه ای طراحی شده از سوی سیستم های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا در پوشش نهادها و موسسات علمی و پژوهشی معرفی سازند. که وظیفه برقراری ارتباط با محافل علمی و پژوهشی در داخل ایران به آنها احاله شده است. و در این میان با نام بردن از دو فعال سیاسی و دانشجویی سابق در ایران واشاره به دریافت بورس های مطالعاتی و تحصیلی توسط آنها از دانشگاههای آمریکایی نوعی ارتباط معنادار میان این گونه نهادها و موسسات که در معنا مجری برنامه های سیستم های امنیتی و اطلاعاتی آمریکا بودند و افراد و نهادهای کنشگر سیا سی در داخل ایران به مخاطبان القا می گردید، تا زمینه برای نتیجه گیری ها و در نهایت اقدامات بعدی بسترسازی شود.
نقش و ازتباط با بیگانه چنانکه می نمود شاه بیت این برنامه بود به بهره گیری از این واقعیت تاریخی چشم داشت که در کشور ما با توجه به تجربه منفی و تلخ گذشته ملت از دخالت های بیگانگان و قدرت های بزرگ که علاوه بر یاری به استقرار و تحکیم استبداد در این کشور همواره چشم طمع به سوئ استفاده از موقعیت استراتژیک این سرزمین وتاراج منابع زیر زمینی آن از طریق تحمیل معاهدات یکجانبه و استعمارگرانه داشته اند از سوی دیگر نقش خاطره ای تلخ را در ضمیر ملت ما زده است. که این امر البته محمل مناسبی در اختیار حاکمیت در کشور ما چه در رژیم گذشته و چه در نظام فعلی قرار داده است که هرگونه اعتراض و دگرخواهی ملت را از طریق ارتباط به بیگانگان بی اعتبار سازند.
هم از این رو است که پخش این برنامه درست ده روز پس از بازداشت گسترده و غیرقانونی فعالان دانشجویی عضو دفتر تحکیم وحدت و ادوار تحکیم یقینا نمی تواند بدون برنامه ریزی قبلی و از سر اتفاق باشد خصوصا که تلاش برای مرتبط ساختن تلاش ها و فعالیت های فعالان منتقد دانشجویی به طرح ها و خواست های آمریکا جهت براندازی نظام سیاسی کشور از جمله اهداف محتمل این برنامه سازی می تواند قلمداد گردد. بویژه که در این برنامه اصالت حرکت های اعتراضی علیه نظام سیاسی کشور صریحا مورد انکار قرار گرفته و انتساب آنها به آمریکا بعنوان طریقی مناسب برای مخدوش ساختن ارزش این اعتراضات مدنظر قرار گرفته بود.
پخش اعترافات رامین جهانبگلو پس از گذشت یک سال از آزادی وی- صرفنظر از چگونگی اخذ این اقاریر که محتملا همراه با فشارهای روحی و جسمی در بازداشتگاههای مصون از هر گونه نظارت قانونی و بی طرفانه ناظران و سازمان های مدافع حقوق بشر اخذ گردیده اند و ناگفته پیداست هرگونه اعترافی در هر مکانی غیر از محکمه صالحه فاقد وجاهت و ارزش قانونی است نمی تواند بی ارتباط با پروژه کلان انسداد بیش از پیش فضای سیاسی جامعه از طریق برخورد با فعالان مستقل و منتقد و ایجاد جو رعب و وحشت که اخیرا با بازداشت و توقیف گروهی افراد و رسانه های منتقد وارد مرحله جدیدی شده است باشد.
در باب اهداف محتمل دیگر این برنامه از یکسو می توان آنرا زمینه چینی برای سرکوب منتقدان و مخالفان داخلی با محوریت جنبش دانشجویی و در طرحی وسیعتر حتی تسری دادن این قضایا به اصلاح طلبان ومقدمه چینی برای قلع و قمع آنها و بازداشتن آنها از شرکت موثر در انتخابات آتی مجلس از سوی دیگر ارزیابی کرد.
همچنین بیم آن می رود این گونه برنامه سازی و اعتراف گیری مقدمه ای برای طرح های گسترده تر و احتمالا اخذ و پخش اعترافات تحت فشار از سوی دانشجویان بازداشت شده باشد تا بدین ترتیب فرض پیوستگی تلاش های دموکراسی خواهانه فعالان دانشجویی طی سالهای اخیر در داخل کشور با فعالیت های پژوهشگران ایرانی ظاهرا مقر به خدمت به سیاست های آمریکا از سوی حکومت اثبات شده تلقی گردد.
نهایتا باید گفت که پخش این برنامه که موارد مشابه آن پیش از این مکررا به قصد بدنام ساختن معترضان و مخالفان داخلی از سوی صدا و سیما مشاهده گردیده ارزش و اعتبار هر گونه اقرار و اعتراف احتمالی از سوی دیگر بازداشت شدگان خصوصا دانشجویان بازاشت شده در ۱٨ تیر۱٣٨۶ را پیشاپیش مخدوش و فاقد اعتبار حقوقی و غیر قابل استناد می سازد که جز رسوایی برای عوامل ساخت این دست برنامه ها که نماد بهره گیری از روش های استالینی در ملکوک ساختن حیثیت مخالفان داخلی و سرکوب آنها از طریق پرونده سازی های کذایی عاری از هرگونه اهمیت دیگری است.

عضو سابق شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت