• نخستین روز مرداد فرا می رسد. پیام ارعاب و تعریض خشونت را دریافتیم. این نخستین بار نیست که می بایست زیر باران سرب و سنگ، تهمت و ننگ را تاب آریم و دل به صبوری بسپاریم. سال هاست که دخترانمان را با جامه ی دریده و دست و پای مجروح از تازیانه، از چنگ گزمگان بیرون کشیده ایم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱ مرداد ۱٣٨۶ -  ۲٣ ژوئيه ۲۰۰۷

پیام سیمین بهبهانی از زبان زنان و مادران ایرانی به مناسبت فرا رسیدن اول مرداد ماه:

سرکردگان و «رادان»!
نخستین روز مرداد فرا می رسد. پیام ارعاب و تعریض خشونت را دریافتیم. این نخستین بار نیست که می بایست زیر باران سرب و سنگ، تهمت و ننگ را تاب آریم و دل به صبوری بسپاریم.
سال هاست که دخترانمان را با جامه ی دریده و دست و پای مجروح از تازیانه، از چنگ گزمگان بیرون کشیده ایم.
سال هاست که پسرانمان را با سر تراشیده و چهره ی نیلی از ضربت سیلی، از آستانه ی درخانه به آغوش کشیده ایم.
گناه دختران کاستن درازی دامان و خطای پسران آراستن کوتاهی زلف بوده است!
آیا برای درهم شکستن ما، بیست و هشت سال آزمون ناکام شما کافی نبوده است؟
پیش ستم، پایدار ایستاده ایم و کینه به دل راه نداده ایم، زیرا که ما زاده ایم شمایان را.
و شما بر شاخه نشسته اید و بر بن تبر می زنید و این بد، نه بر ما که بر نفس خود می کنید!
آینده داور ماست.

سیمین بهبهانی
تابستان ۱٣٨۶

منبع: زنستان