• شورای عمومی دفتر تحکیم وحدت ضمن محکوم نمودن دستگیری های ۱۸ تیرماه و همچنین نمایش مضحک اعترافات تلویزیونی چند روز اخیر، نگرانی خود را در ارتباط با ادامه سناریوی اعتراف گیری تحت شکنجه های وحشتناک دانشجویان دربند ابراز می دارد و خواهان آزادی بی قید و شرط تمامی دستگیرشدگان می باشد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۷ مرداد ۱٣٨۶ -  ۲۹ ژوئيه ۲۰۰۷

در حالی که ۲۱ روز از بازداشت ۱۶ تن از فعالین دانشجویی و سیاسی در هشمین سالگرد ۱٨ تیرماه می گذرد، خبرها حکایت از شکنجه و آزار قرون وسطایی دستگیرشدگان در بند ۲۰۹ زندان اوین، در جهت تکمیل سناریوی اعتراف گیری از فعالین داخلی و پیوند آن ها با پروژه امنیتی انقلاب مخملین دارد. پروژه ای که طی سال گذشته با دستگیری فیلسوف سرشناس ایرانی، رامین جهانبگلو و تنی چند از روزنامه نگاران داخلی به اتهام واهی ارتباط با بیگانگان و شرکت در سمینارهای تخصصی خارج از کشور آغاز شد و با پخش تلویزیونی اعترافات آمریکایی های ایرانی تبار در روزهای اخیر نیز ادامه یافت و به گمان فعالین سیاسی هنوز به پایان خود نرسیده است.
ایراد اتهامات کذب و دروغین به جنبش دانشجویی و سایر فعالین جامعه مدنی در پخش این اعترافات، حاکی از قصد حاکمیت برای ادامه این پروژه در میان سایر فعالین دانشجویی و سیاسی داخل است. بدین سبب شورای عمومی دفتر تحکیم وحدت (اتحادیه انجمن های اسلامی سراسر کشور) به عنوان بخشی از جنبش دانشجویی ایران لازم می داند نکاتی را پیرامون وقایع اخیر متذکر شود.
بر کسی پوشیده نیست که اعترافات پخش شده تلویزیونی که در شرایط سخت و طاقت فرسای زندان اخذ گردیده محلی از اعراب نداشته، تا آنجا که حتی به اذعان قوه قضاییه هم بار حقوقی ندارد. پخش این اعترافات در حالی که اتهامات این افراد هنوز در هیچ دادگاهی نیز ثابت نگردیده، یادآور پروژه های تکراری اعترافات تلویزیونی دهه گذشته رسانه دولتی صدا و سیما است که برای افکار عمومی به نمایشی کمدی بدل گردیده.
متن اعترافات پخش شده، تمایل حاکمیت را به سواستفاده از عنوان "انقلاب مخملین" و "براندازی نرم" به نمایش می گذارد، آن هم انقلاب مخملینی از جانب موسسه بین المللی "سورس" که با تمامی دول دنیا از جمله ایران مراودات مالی دارد. اتهام تلاش و حمایت مالی جهت براندازی نرم به موسسه ای زده می شود که برخی از نهاد های دولتی جمهوری اسلامی ایران به مانند سایر کشورها از حمایت مالی این موسسه بهره مند می باشند و از قضا زمانی رئیس جمهوری سابق ایران نیز به عنوان نماینده دولت در این موسسه به ایراد سخنرانی پرداخته بود.
اما فراتر از این مسئله باید پرسید، از چه روی انقلاب مخملین وداشتن جامعه باز از طرف حکومت اینچنین نکوهش می شود؟
انقلاب های مخملین یا بدون خشونت که پدیده ای نو در عرصه بین الملل و جایگزین انقلاب های خونین دوران معاصر محسوب می شود، حاصل رشد جامعه مدنی و تمایل شهروندان جوامع در استفاده از راه های مسالمت آمیز جهت تغییرات اساسی و جابجایی در قدرت می باشد.
انقلاب های مخملین که در کشورهای بلوک شرق تحت سیطره حکومت های استالینیستی و برای برکناری حکومت های مستبد و مخوف و غیرانسانی این کشورها صورت گرفته، نتیجه واکنش طبیعی و به حق مردم این جوامع، به فضای بسته سیاسی و اجتماعی و تنگناهای اقتصادی و معیشتی آنان و ماحصل یاس و ناامیدی آن ها از اصلاح امور و تغییر اساسی رفتار حکومت هایشان بوده، که در ضمن به روشی آرام و مسالمت آمیز و بدون ایجاد معضلات انقلاب های خونین صورت می گرفت.
ارتباط دادن اعترافات پخش شده اخیر با انقلاب های مخملین و مرتبط ساختن کنش های مدنی فعالین عرصه های سیاسی و دانشجویی و صنفی جامعه امروز ایران با این نوع از انقلاب ها تنها می تواند حمل بر دو موضوع باشد:
۱. یا اینکه حاکمیت برخی از مولفه های موجود در فضای سیاسی و اقتصادی و اجتماعی ایران را منطبق با شرایط مذکور در انقلاب های مخملین یافته است، که در این صورت، اعترافات تلویزیونی پخش شده، در اصل، اعتراف خود حاکمیت به ناکارآمدی و عدم توانایی اش در حل معضلات بی شمار اقتصادی و اجتماعی و سیاسی جامعه ایران تلقی می شود، که در چنین شرایطی اصلاح بنیادین امور و بازبینی اساسی روند فعلی را می طلبد و برخورد با شهروندان ناراضی و به تنگ آمده از وضعیت زندگیشان و سرکوب نهادینه نخبگان دانشگاهی و سیاسی کشور چاره کار حاکمان نخواهد بود و از پاک کردن موقت صورت مسئله نیز فراتر نخواهد رفت.
۲. یا اینکه اعترافات پخش شده که بار حقوقی نیز نداشته، تنها بهانه ای برای سرکوب فعالین صنفی وسیاسی بوده در جهت سرعت بخشیدن به ایجاد فضای رعب و وحشت و استقرار دولت پادگانی، که در این صورت به نظر می رسد، نهادهای امنیتی حاکمیت، خود،عدم احتمال وقوع انقلاب مخملین در ایران را زودتر و بهتر از دیگران دریافته و آن را تنها بهانه ای جهت سرکوب قرار داده اند .همانطور که ما هم معتقدیم، جامعه ایران، متفاوت از جوامع بلوک شرق می باشد و مولفه های الزامی انقلاب های مخملین از جمله نهادهای مدنی و احزاب قدرتمند و رسانه ها و قوه قضاییه مستقل در آن یافت نمی شود و بدین سبب، کوبیدن حاکمیت بر طبل تهی انقلاب مخملین را تنها بهانه ای جهت سرکوب می دانیم.
اینچنین است که تحصن قانونی و به دور از خشونت و آشوب دانشجویان تحکیمی در روز ۱٨ تیرماه با چنین خشونتی از سوی حاکمیت پاسخ داده می شود و دستگیرشدگان به اقدام علیه امنت ملی متهم می شوند، تا لکه ننگ دیگری بر دامان فاجعه آفرینان ۱٨ تیر ۷٨ بنشیند.
بدین سبب شورای عمومی دفتر تحکیم وحدت ضمن محکوم نمودن دستگیری های ۱٨ تیرماه و همچنین نمایش مضحک اعترافات تلویزیونی چند روز اخیر، نگرانی خود را در ارتباط با ادامه سناریوی اعتراف گیری تحت شکنجه های وحشتناک دانشجویان دربند ابراز می دارد و خواهان آزادی بی قید و شرط تمامی دستگیرشدگان می باشد.