اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٨ مهر ۱٣٨۶ -  ٣۰ سپتامبر ۲۰۰۷

جنجال در نیویورک عنوان یادداشتی از مسعود بهنود است. یادداشتی که حاکی از رنجش بهنود از پیامدهای حضور احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا است. وی از بی اطلاعی احمدی نژاد و مشاوران وی از قواعد دیپلماسی، و خیره سری و آسان گیری احمدی نژاد انتقاد دارد؛ چرا که به زعم بهنود همین دو عامل سبب شده است به طور ضمنی به نماینده ی ملتی کهن‌سال و مستقل توهین شود. توهین کننده نیز البته برای جلب رضایت با نفوذان و خود نمایی، چنین گستاخانه به نماینده‌ی مردم ایران توهین کرده و فحش داده است. خلاصه آن که به باور بهنود، احمدی نژاد در کسوت رئیس جمهور ظاهر نشده است، درد این است.
من نیز بر این باورم که به مردم ایران توهین شده است. اما نه از سوی رئیس دانشگاه کلمبیا، بل از سوی مسعود بهنود. چرا که بهنود، احمدی نژاد را نماینده ی مردم ایران تلقی کرده است. احمدی نژاد نماینده‌ی مردم ایران نیست، این حقیقت را شب و روز مردم ایران در خانه و خیابان فریاد می کشند. احمدی نژاد رئیس دولت و نماینده‌ی رژیمی است که با سر‌نیزه بر مردم ایران حکومت می‌کند. چه‌گونه می‌توان کسی را که مزد و حقوق بگیران، زنان، دانش‌جویان، جوانان روشن‌فکران، اقلیت‌های قومی، دینی، مذهبی و جنسی جامعه را سرکوب می کند، نماینده ی آن جامعه پنداشت. دولتی را می‌توان نماینده‌ی مردم پنداشت که تجسم اراده‌ی آزاد مردم و مدافع منافع و علایق مردم باشد. با چه معیاری می‌توان دولت احمدی نژاد را تجسم اراده‌ی آزاد مردم ایران و مدافع منافع و علایق مردم ایران تلقی کرد؟ کدام یک از اقدامات تا کنونی دولت احمدی نژاد در راستای منافع و علایق مردم ایران بوده است؟ احمدی نژاد تجسم اراده‌ی معطوف به قدرت سپاه و نیروهای اطلاعاتی و امنیتی رژیم حاکم است که در یک کودتای انتخاباتی توانست قدرت را به کف آورد. و از فردای تکیه زدن بر مسند ریاست جمهور، تیغ بر کف به سلاخی مردم ایران پرداخت.
مسعود بهنود از این گلایه دارد که چرا رئیس دانشگاه کلمبیا به احمدی نژاد توهین کرده و فحش داده است، جا داشت که بهنود به چند تا از این توهین‌ها و فحش‌ها اشاره می‌کرد. من در گفته های رئیس دانشگاه کلمبیا هیچ نکته‌ی توهین آمیز و فحشی ندیدم، به باور من رئیس دانشگاه کلمبیا به توصیف احمدی نژاد پرداخت. توصیفی هرچند ناقص اما واقعی. میزبان، موظف است برای آشنایی حاضران در ضیافت به معرفی میهمان ویژه‌ی خود بپردازد. هیچ میزبانی موظف نیست، چهره‌ی میهمان دیکتاتور خود را بزک کند.

بهنود بر این باور است که خیره سری و آسان گیری احمدی نژاد، سبب ساز توهین به نماینده‌ی مردم ایران شده است. احمدی نژاد خیره سر نیست، وقیح است. اگر وقیح نبود، نمی‌توانست چنین گستاخانه به راحتی دروغ بگوید و آشکارترین حقایق جامعه‌ی ایران را انکار کند. انکار حقیقت از سوی احمدی نژاد، توهین به شعور مردم ایران و جهان است، نه اعتراض و افشای این ریاکار.
ای کاش بهنود به توهین که احمدی نژاد به مردم ایران و جهان کرده است، اعتراض می‌کرد.

nikjooparsa@yahoo.com