اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٨ مهر ۱٣٨۶ -  ۲۰ اکتبر ۲۰۰۷

خبرنامه امیرکبیر: انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی(پلی تکنیک تهران)، با صدور بیانیه ای نسبت به احکام سنگین صادره برای مجید توکلی، احمد قصابان و احسان منصوری شدیدا اعتراض کرد. متن این بیانیه به شرح زیر است:

به ویرانی این اوضاع هستم مطمئن زان رو / که بنیان جفا و جور بی بنیاد می گردد

در چند روز گذشته استبداد، عریان تر از همیشه، دشنه ی کین از کمر برکشید و بر سینه ی دانشگاه نشاند و دستگاه عدالتش! مجید توکلی، احمد قصابان و احسان منصوری را در پیش پای اربابانش بر زمین زد و گناهکار شناخت و مستحق زندان طویل المدت دانست. صدور این احکام ظالمانه برای دانشجویان دربند دانشگاه صنعتی امیرکبیر بار دیگر مهر تاییدی بر دخالت سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی مقصر در جعل نشریات دانشجویی در روند رسیدگی به پرونده ی دانشجویان زندانی نهاد و از سوی دیگر بیش از گذشته درماندگی دستگاه جور را در رویارویی با دانشجویان آزاداندیش این آب و خاک به رخ کشید. پروژه ی جعل نشریات دانشجویان از آغاز چنگی به دل نزد و پرده ای نیفکند که مسببان آن بتوانند برای مدتی طولانی در پس آن نهان شوند و از همان روز نخست سیمای کریه جاعلان بر همگان آشکار شد. اما در حالیکه تکذیب مدیران مسئول که با صدای نگران و چشمان بهت زده، مظلومانه و سراسیمه از این توطئه شوم اعلام نفرت و انزجار می کردند و تبری می جستند، گوش فلک را پر کرده بود، این صوت معصومانه را، راهی به مجریان عدالت! نبود که خداوند قلب و چشم گوششان را بسته که هر آنچه تا کنون دیده اند و شنیده اند کافیست، که بارها نشان داده اند که بندگی خدا را وانهاده، سرسپردگی حاکمیت اقتدارگرا را به جان خریده اند. بیدادگران اینبار هم تصمیم گرفتند که نشنوند و کسانی که بر مسند قضا (محل جلوس پیامبر) تکیه زده اند در حالیکه دیگران را از روز جزا نهیب می زنند جایگاه پیامبری را به عروسک خیمه شب بازی ظالمان تنزل دادند و بی گناهان را مجرم نامیدند. اما با تکیه بر کدام مستندات؟ آیا مدرکی جز اعترافات تحت شکنجه های وحشیانه ی قرون وسطایی علیه دانشجویان دربند وجود دارد؟ کدام قانون شکنجه را برای حصول به نتیجه ی دلخواه مجاز می شمرد؟ مگر دستگاه قضایی جمهوری اسلامی مدعی نیست که معیار احکام صادره موازین شرع است و مگر مفسران شرع عالمان دین نیستند؟ و مگر هفته گذشته نبود که تعداد زیادی از مراجع تقلید بیان کردند که اعترافات دانشجویان پلی تکنیک در زندان هیچ حجت شرعی و قانونی ندارد و معیار همان هایی است که قبل از بازداشت گفته اند و مگر مراجع تقلید رای بر برائت دانشجویان امیرکبیر ندادند؟ نکند منظور آقایان از شرع، دینی به جز دین مبین اسلام! اگر چنین است بهتر است مطرح نمایند تا تدبیری اندیشه شود و همگان تکلیف خود را بدانند.

اگر چه انتظار بیش از این از دولتی که می کوشد دروغ را به تمامی ارکان خود مستولی سازد، ساده اندیشی است. رئیس دولتی که بی آزرم در مقابل چشم میلیون ها بیننده در ماه مبارک رمضان لب به دروغ می گشاید و با تحویل دادن لبخندهای شنیع و استفاده از الحان شوخ و زننده حیثیت و تاریخ ملتی را به سخره می گیرد و ایران را آزادترین کشور دنیا می داند، آیا توجیهی برای احکام صادره برای دانشجویان دربند پلی تکنیک دارد؟ دستگیری ها و بازداشتهای خودسرانه و خشن اخیر جز حاکم کردن فضای ترس و ارعاب و اختناق چه هدفی را دنبال می کنند؟ کسی که توهین اجنبی در کلمبیا لبخند به لبانش جاری می کند را چه می شود که از مواجهه با دانشجوی وطنی هراسان است و به وسیله ی گاز اشک آور که از وسائل متداول جهت مهرورزی مورد نظر ایشان است از مهلکه پاسخگویی به سوالات آنها می گریزد؟ مسلم است که تاوان انتقاد از سیاست های ویرانگر دولتی که ارکان ذهنیتش دروغ و کینه توزی است، نشریه جعلی و زندان خواهد بود. وقتی که رئیس منتصبش در دانشگاه خود شخصا مبادرت به پرونده سازی برای دانشجویان بی گناه می کند و تمام اهتمام و نفوذ خود را برای نگاه داشتن آنها در زندان به کار می بندد، از اربابش چه توقع می توان داشت؟ جواب رئیس دولت نهم به این همه، هجمه بر جامعه ی مدنی نیست؟ بازداشت باقی، هادی قابل، محبوبه مقدم، منصور اسانلو و... آیا نشانه وجود آزادی بی نظیر یا کم نظیر در این مرز و بوم است؟ البته آقای احمدی نژاد می تواند مدعی شود که ما در ایران زندان نداریم، دانشجو نداریم، باقی نداریم، قابل نداریم...

اما تاریخ گواهی خواهد داد که ما حق نداریم و آزادی نداریم و خیلی چیزهای دیگر نداریم. آری انتظار جعل نشریه از دولت دروغ، انتظاری گزاف نیست؟ و گویا تا اطلاع ثانوی زندان، شکنجه و محرومیت حق مسلم تمام منتقدان خواهد بود و حفظ اتحاد و مقاومت در مقابل موج خفقان و سرکوب تنها راه پیش روی عاشقان و دلسوزان میهن است تا از این را به سلامت گذر کنیم. هزار بار هم که ما را از اسب بیاندازند از اصل نخواهیم افتاد. شب گرچه غم افزاید، خورشید از او زاید...

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) احکام صادره برای دانشجویان این دانشگاه (احمد، احسان، مجید) را محکوم کرده و اعلام می کند این انجمن بیانیه تحلیلی شماره ۵ خود را که در آن شرح ادله و مدارکی که اثبات بی گناهی این سه دانشجو و نقش نیروهای امنیتی و اطلاعاتی در تهیه و پخش این نشریات را فریاد می زند، تا همگان بدانند مدعیان دروغین اسلام چه می کنند و که هستند؟ همچنین ضمن محکوم کردن بازداشت دیگر فعالان جامعه مدنی خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط همه ی آنها می باشد و بار دیگر تاکید می کند که هرچه خط برخورد با منتقدان شدیدتر شود دستاورد اندک تری برای اقتدارگرایان در پی خواهد داشت و طعم پیروزی را در هنگام دمیدن خورشید، شیرین تر در کامشان خواهد ریخت. ناخدای استبداد، خدای آزادی را به زمین نخواهد زد. ار چه ماهرانه بجنگد!!

اگر چه بام شب تاریک است / بگو به مژده آن یاران را / که ای دلاوران!! / سپیده نزدیک است!

انجمن اسلامی دانشجویان
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
(پلی تکنیک تهران)
۲٨ مهرماه ۱٣٨۵