اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ٣۰ مهر ۱٣٨۶ -  ۲۲ اکتبر ۲۰۰۷

عبدالله مومنی هم اکنون عضو شورای مرکزی و سخنگوی سازمان دانش آموختگان ایران(ادوار تحکیم) است. او طی دو سال اخیر یکی از صریح ترین و شفاف ترین "صداهای اعتراض به نقض حقوق بشر " در ایران بوده است. حساسیت ویژه ی مومنی به مسئله ی حقوق بشر، او را به چهره ای منحصر به فرد درمیان فعالین سیاسی تبدیل کرده است. مومنی به خاطر فعالیتهای حقوق بشری اش چند نوبت به زندان رفته است. او آخرین بار ۱٨ تیر سال جاری و به دنبال حمله ی مسلحانه ی نیروهای امنیتی به دفتر سازمان دانش آموختگان بازداشت شد. مومنی این بار وقتی آزاد شد اما آشکارا لاغر و ضعیف شده بود،او ۱۴ کیلو وزن کم کرده بود و به شدت بیمار بود،آنچه بر عبدالله مومنی در زندان گذشت تا زمینه ساز این بیماری و آن کمبود وزن شود، هنوز هم محل سئوال فعالین حقوق بشر است. مومنی اما خود تا کنون در این باره در مجامع رسمی سکوت کرده است. بنابراین در این هنگامه ی نقض حقوق بشر- خصوصا حال که جامعه ی بین الملل توجهش تنها به پرونده ی هسته ای جمهوری اسلامی است- وقتی تصمیم بگیری با کسی مصاحبه کنی، عبدالله مومنی اولین نامی است که به ذهنت متبادر می شود چرا که به تعبیر یکی از فعالین سرشناس سیاسی او "رکورد دار اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران است" و در عین حال یکی از قربانیان نقض حقوق بشر. مومنی را اگر چه بیشتر به صفت تاثیرش بر جنبش دانشجویی می شناسند او اما از همان ابتدای فعالیتش در ادوار حوزه ی عمل خود را به عنوان یک فعال مدنی- سیاسی تعریف کرد. از لابلای سخنان و موضع گیریهای او می توان به این نکته پی برد که او اکنون مدتهاست که از مرحله ی فعال دانشجویی عبور کرده و به یک فعال سیاسی سرشناس با دغدغه های حقوق بشری تبدیل شده. این را می شد از طیف متنوع و گسترده ی مهمانانی که در ایام حبس او و در روز پدر به منزل او آمدند فهمید: از عباس عبدی گرفته تا ابراهیم یزدی، از محسن کدیور تا بابک احمدی.
تشریح وضعیت بغرنج حقوق بشر در ایران موضوع گفتگوی مفصل ما با عبدالله مومنی است که اکنون پیش روی شماست، مسائل مرتبط با حقوق بشر در حوزه های مختلف را به تفکیک با عبدالله مومنی در میان گذاشتیم.

طی این مصاحبه عبدالله مومنی با انتقاد شدید از نقض گسترده،نهادین و سازمان یافته ی حقوق بشر و آزادیهای مدنی و برخوردهای غیر عقلانی و خلاف قانون حاکمیت با فعالان سیاسی، اصحاب رسانه، دانشجویان، زنان، معلمان و کارگران تصریح کرد: سازمان ادوار تحکیم علیرغم آنکه خود تحت شدیدترین فشارهای امنیتی و قضایی قرار دارد، هیچ گاه از موضع خود مبنی بر دفاع از حقوق بشر کوتاه نخواهد آمد و دفاع از حقوق محذوفان و حاشیه نشینان قدرت بدون در نظر گرفتن مرزبندیهای غلط خودی و غیر خودی همچنان از اولویت های اصلی این سازمان است.

عبدالله مومنی با تشریح موارد مختلف نقض آزادیهای مدنی و حقوق بشر در ایران پرداخت و گفت: ناقضان حقوق بشر در ایران به گونه ای سازماندهی شده، هرگونه تلاش فعالان تحولخواه برای حضور در عرصه عمومی را سرکوب می کنند.


دانشگاه :
مومنی خود زمانی از شاخص ترین رهبران جنبش دانشجویی ایران بوده است. او طی این سالها همواره دلمشغول دفاع از کیان دانشگاه و دانشجو بوده و البته هزینه ی این دلمشغولی را نیز پرداخت کرده است. بنابراین نباید تعجب کرد که تحلیل مومنی از وضعیت حقوق بشر در ایران از دانشگاه اغاز شود.
عبدالله مومنی دانشجویان را در صف اول برخورد اقتدارگرایان دانست و گفت: در دو سال گذشته دولتمردان و نهادهای امنیتی از هیچ تلاشی برای سرکوب فعالان دانشجویی و مرعوب ساختن آنها در جهت خاموش کردن صدای دانشگاه به عنوان مهمترین نقطه شکل گیری رخدادهای سیاسی و مدنی فرو گذار نکرده اند.

دبیر سابق تشکیلات دفتر تحکیم وحدت صدور احکام سنگین زندان برای احسان منصوری،مجید توکلی و احمد قصابان ٣ دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک را نمونه ای مشخص از عزم نهادهای خاص برای انتقام جویی و عقده گشایی نسبت به دانشجویان ارزیابی کرد و گفت: انتشار جنجالی نشریات موهن در دانشگاه امیرکبیر و آغاز تبلیغات بر ضد دانشجویان به فاصله چند ساعت از انتشار نشریات، بازداشت گسترده فعالان دانشجویی دانشگاه پلی تکنیک ،اخبار و گزارشهای مربوط به آزار و اذیت دانشجویان بازداشت شده و فشار بر آنان برای اعتراف ساختگی به گونه ای که رییس دستگاه قضایی کمیته ای را مامور به رسیدگی به این گزارشها کرد، برگزاری دادگاه غیر علنی و صدور احکام غیر متناسب با اتهام و طویل المدت زندان برای ٣ دانشجوی دستگیر شده، همه حکایت از وجود سناریویی از پیش تعیین شده برای سرکوب و ارعاب جریان دانشجویی دارد. وی همچنین به بازداشت صباح نصری و هدایت غزالی دو دانشجوی کرد بازداشت شده اعتراض کرد.

مومنی همچنین به صدور احکام کم سابقه کمیته های انضباطی برای فعالان دانشجویی در دانشگاههای مختلف اشاره کرد و گفت: بسیاری از دانشجویان در دو سال اخیر با احکام کمیته های انضباطی از یکی از بدیهی ترین حقوق شهروندی یعنی حق تحصیل محروم شده اند. مومنی به صدور احکام انضباطی برای ٣۱ دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی از جمله رشید اسماعیلی عضو کمیته حقوق بشر سازمان ادوار تحکیم اشاره کرد و گفت: بسیاری از دانشجویان در دانشگاههای مختلف به دلیل تلاش برای برگزاری انتخابات آزاد انجمنهای اسلامی و زیر پا گذاشتن محدودیتهای غیرقانونی ایجاد شده برای تشکلهای دانشجویی ، از تحصیل در دانشگاه محروم شده اند. سخنگوی سازمان ادوار تحکیم گفت: با کمال تاسف روسای انتصابی از سوی دولت نهم در دانشگاهها به جای دفاع از حقوق دانشجویان و دفاع از آنان در برابر فشارهای نیروهای خارج از دانشگاه، خود مدعی شماره اول برخورد و قلع و قمع دانشجویان شده اند.

عبدالله مومنی محروم کردن دانشجویان پذیرفته شده در دوره کارشناسی ارشد را روش ابداعی از سوی دولت نهم و نهادهای خاص برای رهایی یافتن از فعالیتهای آزادیخواهانه و دموکراتیک دانشجویان خواند و گفت: در حالی که در سال گذشته بسیاری از فعالان دانشجویی از جمله مهدی امینی زاده ، پیمان عارف و حامد حسندوست از تحصیل در دوره تحصیلات تکمیلی محروم شدند. امسال نیز تعداد زیادی از داوطلبان کارشناسی ارشد به دلایلی غیر آموزشی از تحصیل بازماندند به گونه ای که سازمان سنجش در اقدامی فضاحت بار از ارایه کارنامه آموزشی به این داوطلبان خوددداری کرد و بیم آن میرود که از سالهای آینده اجازه شرکت در کنکور کارشناسی ارشد به فعالان دانشجویی داده نشود.


سخنگوی سازمان دانش آموختگان ایران صدور احکام حبس تعلیقی برای امین بزرگیان، سعید قاسمی نژاد و امیرحسین اعتمادی به دلیل شرکتشان در اعتراضات دانشجویی سال ٨۲ را نیز محکوم کرد و آن را ناشی از نگرش حاکم بر دستگاه قضایی مبنی بر قرار دادن شمشیر دموکلوس بر سر فعالان مدنی و سیاسی برای مرعوب ساختن و متوفق کردن فعالیتهای آنان دانست. مومنی به ادامه بازداشت ابوالفضل جهاندار و سعید درخشندی اشاره کرد و گفت: بیش از ۱۵ ماه از بازداشت این دو فعال دانشجویی می گذرد در حالیکه ایشان از بسیاری از حقوق مصرح زندانیان سیاسی و عقیدتی محروم بوده اند.


عبدالله مومنی اخراج اساتید دانشگاه را یادآور خاطرات تلخ برخوردهای حذفی با دانشگاه در انقلاب فرهنگی دانست و گفت: اخراج و یا بازنشسته کردن اساتیدی همچون دکتر بشیریه،دکتر غلامعباس توسلی و دکتر سمتی نشان از دست اندازی حاکمیت به نهاد دانشگاه و نقض استقلال و آزادیهای آکادمیک است.

مومنی اعمال محدودیت بر دکتر کدیور را به دلیل تلاشهای روشنگرانه وی برای اصلاح برداشتهای جزم اندیش از اسلام دانست و گفت: کدیور همواره در نقد صاحبان قدرتی که از امتیازهای خاص برخوردارند پیشگام بوده است واینگونه فشارها و محدودیت ها در راستای کنار زدن وی به عنوان چهره ای موثر در عرصه عمومی و در عین حال به عنوان شخصیتی محبوب وصادق که برای دانشگاهیان و فعالین سیاسی مورد تکریم است صورت میگیرد.
دبیر سابق تشکیلات دفتر تحکیم با اعتراض به نقض حقوق مسلم وبدیهی دکتر جواد کاووسیان عضو سابق شورای عمومی دفتر تحکیم ،محرومیت وی از ادامه تحصیل در مقطع دکتری در حالیکه حایز رتبه یک دانشگاه شده و ممنوعیت اش در تدریس، در شرایطی که در سال گذشته به عنوان پزوهشگر نمونه دانشگاه انتخاب گردیده،حاکی از کینه جویی نهادهای امنیتی از فعالین سابق دانشجویی است.

مومنی در عین حال تصریح کرد که این فشارهای بی سابقه و انتقامجویانه نسبت به دانشگاه و ار عاب و تهدید فعالان دانشجویی بر بدنه دانشجویی تاثیری نداشته است و واکنش یکپارچه اعتراضی دانشجویان به حضور رییس دولت نهم در دانشگاه پلی تکنیک و به فاصله کمتر از یک سال بعد در دانشگاه تهران حکایت از ارعاب ناپذیری بدنه دانشجویی دانشگاه به عنوان مهمترین عنصر آزادیخواه در جامعه است.

زنان:

بعد از دانشگاه اما "جنبش زنان" و مسائل مربوط به آن، بخش دیگری از گفته های عبدالله مومنی را تشکیل می داد. مومنی که در بین فعالین سیاسی به دفاع از جنبشهای اجتماعی شهره است با اشاره به برخوردهای انجام شده با زنان تایید حکم دو سال حبس تعلیقی برای بهاره هدایت عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و فعال جنبش زنان را شاهدی دیگر بر نقض آشکار حقوق بشر و آزادیهای مدنی در ایران از جمله آزادی زنان دانست.

مومنی با اشاره به سخنان احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا مبنی بر آزادی" کامل" و بی نظیر زنان در ایران بیان کرد که این ادعاها خلاف آن چیزی است که مشاهده می شود، و زنان ایرانی با محدودیت ها ومحکومیت های شدیدی در قبال فعالیت های مدنی وبرابری طلبانه خود روبرو هستند. مومنی با اشاره به محکومیت دو سال حبس برای هدایت به دلیل شرکت در تجمع زنان در میدان هفت تیر، گفت: اگر چه سخنان ریس جمهور بدلیل تناقض با واقعیت موجود در کشور موجب تعجب افکار عمومی و رسانه های بین المللی است. اما فعالان تحولخواه ایرانی به این نوع دروغگویی ها آشنایی دارند چرا که با کمال تاسف، دروغگویی به نوعی رویه ی معمول در میان مسئولان دولت نهم تبدیل شده است.

سخنگوی سازمان دانش آموختگان در نظر گرفته شدن چنین حکمی برای هدایت را ناشی از فعالیتهای مدنی وی دانست و گفت: بهاره هدایت در سالهای اخیر نقش بسزایی در آشنا سازی فعالان دانشجویی با مطالبات به حق زنان و همچنین تلاش برای استیفای حقوق دانشجویان دختر به عنوان جنسیت اکثریت در دانشگاهها داشته و یکی از صادقترین فعالان دانشجویی محسوب می گردد. و همین دلایل موجب برخورد حاکمیت با وی و نقض حقوق شهروندی و آزادیهای مدنی او شده است.


عبدالله مومنی صدور احکام سنگین برای سایر فعالان جنبش زنان از جمله فریبا داوودی مهاجر عضو شورای سیاتگذاری سازمان ادوار تحکیم، نوشین احمدی و پروین اردلان ،بازداشت روناک صفار زاده از فعالین کمپین در سنندج و صدور احکام محکومیت به جرم اقدام علیه امنیت ملی برای دانشجویان عضو کمپین تنها به دلیل جمع آوری امضا و همچنین برخوردهای بسیار زشت، غیرانسانی و غیرقانونی صورت گرفته با فعالان جنبش زنان در شهر خرم آباد را ناشی از عزم جدی حاکمیت برای برخورد با جنبش زنان وتخطئه ی کمپین یک میلیون امضا دانست و گفت: تلاشهای منسجم زنان در عرصه عمومی برای شناساندن حقوق نقض شده زن در قوانین ایران ، نمونه ای موفق از حضور فعالان تحولخواه در جامعه مدنی با تکیه بر خواسته های طبیعی اما زیر پا گذاشته شده جمعیت عظیم زنان کشور است و باید از سوی سایر فعالان سیاسی و مدنی مورد حمایت قرار گیرد.

مومنی در عین حال تاکید کرد: این حمایت هم اکنون از سوی فعالان تخولخواه به نحو لازم صورت نمی گیرد.


سخنگوی سازمان دانش آموختگان ایران با محکوم کردن برخوردهای صورت گرفته در شهر خرم آباد با اعضای کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین ضد زن، گفت: این برخوردهای غیر اخلاقی و غیر انسانی که شنیدن آن برای هر انسان آزاده ای آزار دهنده است ، در صورت عدم واکنش فعالان سیاسی و مدنی به اشکال بدتری نیز قابلیت تکرار خواهد داشت.


فعالان صنفی

برخوردهای صورت گرفته با فعالین حقوق صنفی خصوصا معلمان، بخشی دیگر از اعتراض کلی عبدالله مومنی به وضعیت حقوق بشر در ایران را تشکیل می داد.
وی برخوردهای صورت گرفته با معلمان در دولت نهم را از تلخ ترین موارد نقض حقوق بشر در سالهای اخیر دانست . گفت: در حالی که قشر معلم از سوی تمامی افراد جامعه به عنوان قشری محترم و زحمتکش شناخته می شوند، بی حرمتی ها و رفتار غیر قانونی صورت گرفته با فعالان صنفی معلمان نشان از دروغ بودن سخنان دولتمردان مبنی بر توجه به خواسته های معیشتی شهروندان دانست. مومنی تصریح کرد: حاکمیت از آن بیم دارد که به نتیجه رسیدن تلاشهای معلمان برای مطالبه حقوق صنفی، تجربه ای برای سایر گروهها برای پیگیری مطالباتشان گردد.

سخنگوی سازمان ادوار صدور احکام سنگینی همچون تبعید و یا منتظر به خدمت برای فعالان صنفی معلم را مورد اشاره قرار داد و گفت: هدف اصلی از صدور چنین احکامی ایجاد فشار اقتصادی و روانی بر معلمانی است که تنها پیگیر بدیهی ترین حقوق صنفی خود هستند .


فعالان قومی

وقتی حکومت هیچ حوزه ای را از تعرض مصون نگذارد، افرادی مثل مومنی که بیش از هر چیز به دغدغه ی حقوق بشر دارند، حرفها و شاید بهتر گفته شود "درد دلهای" بیشتری برای گفتن دارند. اینگونه اسک که مومنی یکی دیگر از موارد نقض حقوق بشر در ایران را نقض حقوق قومیتها دانست و گفت: نحوه رفتار نهادهای امنیتی با فعالان قومی و مطالباتشان به نوعی پاک کردن صورت مسئله است.

مومنی به بازداشت سعید متین پور و جلیل غنی لو با گذشت بیش از ۵ ماه از زندانی شدن این دو فعال سیاسی و قومیتی زنجان و نگهداری آنها در شرایط سخت زندان ،به ادامه بازداشت بهروز صفری وهمسرش لیلا صفری ،عبدالله عباسی وکامرانی اشاره کرد و گفت: سعید متین پور فعال سیاسی ویکی از فعالین قومی مسالمت جو در استان زنجان، بیش از ۵ ماه است در زندان ودر سلول انفرادی به سر می برد و از حقوق قانونی یک متهم نظیر حق دستیابی به وکیل وملاقات با خانواده ومشخص شدن اتهام و روند دادرسی پرونده ، محروم است و متاسفانه با گذشت ماهها از بازداشت متین پور وسایر فعالین قومی مسالمت جو همچنان حقوق اساسی واولیه شهروندی شان نادیده انگاشته می شود واین نقض حقوق در حالی اتفاق می افتد که نیروهای موسوم به اصلاح طلب در حامعه نیز با بی تفاوتی از کنار این نقض قانون وحقوق می گذرند.

سخنگوی سازمان ادوار تحکیم در عین حال تاکید کرد: پیگیری مطالبات قومی تنها در چارچوب پذیرش تمامیت ارضی ایران و منافع ملی کشورمان قابل تحقق خواهد بود و برخوردهای حذفی با فعالین صادقی همچون متین پور که به این چارچوبها پایبند وملتزم بوده اند، به تقویت سایر گرایشهای قومی با دیدگاههای غیر قابل قبول ومضر به منافع ملی و تمامیت ارضی منجر خواهد شد.

کارگری

مومنی اما همواره بیشتر از بسیاری از مدعیان به دفاع از حقوق کارگران پرداخته است. او خصوصا در جهت تلاش از فعالین سندیکایی از هیچ تلاشی فرو گذار نکرده است.
عبداله مومنی با ابراز نگرانی از وضعیت منصور اسانلو با گذشت چندین ماه از بازداشت وی، گفت: اسانلو در حالیکه دارای مشکلات جسمی است و به دلیل نقض حقوق شهروندی اش،محروم ازحقوق قانونی خویش گشته است.
سخنگوی ادوار تحکیم ضمن اعتراض به تداوم بازداشت اسانلو و ابراهیم مددی رهبران سندیکای اتوبوسرانی تهران ، برخوردهای صورت گرفته با فعالان کارگری را به دلیل تلاش آنها برای پیگیری مطالبات صنفی در چارچوب احیای سندیکایی مستقل از حکومت دانست و گفت: دولت نهم نسبت به نهادهای غیر دولتی و تشکلهای مدنی به شدت بدبین است و هرگونه حرکت برای سازماندهی گروههای مدنی را سرکوب می کند.

سایر فعالین حقوق بشری

مومنی همچنین به بازداشتهای انجام شده در شهریور ماه اشاره کرد و با اشاره به دستگیری برخی فعالان حقوق بشر از جمله سپیده پور آقایی و    نسبت به عدم رعایت حقوق مدنی و شهروندی ایشان ابراز نگرانی کرد و خواستار تحقق حقوق قانونی این افراد شد.

آزادی های اجتماعی ، حق حیات و امنیت

آزادیهای اجتماعی از جمله مواردی است که فعالین سیاسی در ایران کمتر در قبال محدود سازی و نقض آن اعتراض می کنند. عبدالله مومنی ضمن انتقاد از نگاه تقلیل گرایانه ی موجود بین نیروهای سیاسی در مورد حقوق بشر و منحصر کردن حقوق بشر در ازادیهای سیاسی، آزادیهای اجتماعی را نیز از حمله حقوق بنیادین و مهم انسانها دانست. مومنی با انتقاد صریح از نقض آزادیهای اجتماعی و تعرض به حریم خصوصی افراد، از عملکرد نیروی انتظامی طی ماههای اخیر انتقاد کرد. وی با تاکید بر آزادی سبکهای مختلف زندگی در چاچوب حقوق بشر، نحوه ی برخورد با زنان و دختران و پسران جوان در خیابانها را مخالف با حقوق بشر و ناقض تعهدات دولت ایران در اجرای میثاق حقوق مدنی- سیاسی دانست.
مومنی همچنین اضافه کرد که حفظ امنیت از وظایف اولیه ی حکومت و پلیس است. در واقع امنیت از حقوق شهروندان و از تکالیف حکومتهاست،ولی حکومت و پلیس به بهانه ی حفظ امنیت نباید به گونه ای عمل کنند که خود موجد احساس نا امنی و وحشت در شهروندان باشند.
او در ادامه گفت: هیچ کس مخالف برخورد با افرادی نیست که اعمالشان مخل امنیت شهروندان است منتها برخورد با این افراد نیز باید در چارچوب قانون و موازین حقوق بشر باشد. هرکسی با هر اتهامی باید از فرآیند دادرسی عادلانه بهره مند گردد و کلیه ی حقوق انسانی اش رعایت شود. در واقع حفظ امنیت تنها با رعایت حقوق بشر ممکن است و نادیده گرفتن حقوق بشر و قانون در راه حفظ امنیت نوعی نقض غرض است. مومنی از همین زاویه موج اعدامهای اخیر را مورد انتقاد قرار داد. این فعال مدنی ضمن تاکید بر حرمت و اهمیت حق حیات در آموزه های انسانی، خواهان پیوستن ایران به پروتکل الحاقی میثاق حقوق مدنی-سیاسی پیرامون لغو مجازات اعدام شد. مومنی همچنین گفت : انتظار این است که حاکمیت به تعهدات بین المللی اش در قبال حفظ و رعایت حقوق بشر پایبند باشد.


احزاب

سخنگوی سازمان ادوار تحکیم بدبینی و نگاه متوهمانه حاکمان به احزاب و گروههای سیاسی را مورد اشاره قرار داد و گفت: در شرایطی که کشور به دلیل عملکردهای غلط و غیر عقلانی، زیر شدیدترین فشارهای تبلیغاتی و اقتصادی جهانی قرار دارد، نحوه برخورد با احزاب سیاسی و گروههای مدنی و استفاده از راهکارهای خشونت امیز و امنیتی برای ارعاب آنان را نشان از ترس حاکمیت از اقبال مردم به گروهایی که همواره منافع مردم و کشور را مد نظر داشته اند دانست و با اشاره به فشارهای وارده بر احزاب سیاسی و جلوگیری از برگزاری نماز عید سعید فطر نهضت آزادی ایران گفت: جلوگیری از برگزاری یک فریضه ی مذهبی که در دوران شاه هم برگزار می شده، در حکومتی که ادعای اسلام خواهی اش گوش فلک را کر کرده است تاسف بار است. دولتمردان ما حتی از امکان ایراد سخنانی بر خلاف میلشان در یک فریضه مذهبی نیز در هراس و توهم بسر می برند.


محکومیت بازداشت عمادالدین باقی و هادی قابل از دیگر موارد مورد تاکید سخنگوی ادوار تحکیم بود، مومنی تصفیه حساب با عماد باقی به دلیل نهادسازی در عرصه مدنی و تلاش برای تقویت عملی و فارغ از هیاهوی حقوق بشر را مهمترین دلیل بازداشت وی دانست. مومنی اضافه کرد: امروز دفاع از حقوق باقی به غیر از فعالین حقوق بشر وظیفه ی همه ی کسانی است که او فداکارانه از حقوقشان فارغ از هر گرایش ایدئولوژیک و سیاسی دفاع کرد، اکنون نباید اجازه داد یکی از سرشناس ترین و فعالترین خدمتگزاران حقوق بشر در ایران تنها بماند. و ی همچنین در خصوص ادامه بازداشت هادی قابل گفت: برخورد با یک روحانی نوگرا و روشن بین که در شورای مرکزی جبهه مشارکت عضویت دارد ،نشان از عقده گشایی بخشهای از حاکمیت وتسویه حساب با احزاب و گروههای سیاسی اصلاح طلب دانست.

مومنی اما سخن خودش را با دعوت همه ی فعالین سیاسی و مدنی به توجه ویژ ه نسبت به "حقوق بشر" خاتمه داد. به نظر مومنی آنچه می تواند معیار دوری و نزدیکی نیروهای سیاسی به هم باشد میزان اعتقاد و پایبندی عملی این نیروها به حقوق بشر است. مومنی معتقد است: صحبت از حقوق بشر کافی نیست. باید دید چه کسانی عملا در صحنه ی پیکار با نقض حقوق بشر حضور دارند و اگر لازم باشد حاضرند در این راه هزینه دهند.