• حقیقت جوان‌هایی هستند که آروزهایشان بزرگ و دست‌هایشان کوچک است. حقیقت گلخنده‌ی هندوانه‌ی شب یلداست که اگرچه سرخ، اگرچه شیرین، خاطره‌ی تابستانی‌اش، احیاگر امیدهای ماست برای گذران این شب سرد و طولانی و تیره ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٣۰ آذر ۱٣٨۶ -  ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷

شب گسترده‌ای که برای حفظ امنیت بازار و اصولگرایان‌ش به مدد قوای نظامی فرمانده‌ی کل،‌ در جهت حفظ منافع جهانی نولیبرال‌ها در ایران سایه گسترده‌است، قربانیان خود را همانند سال‌های میانی‌دهه‌ی ۱٣۵۰ از بین بهترین فرزندان این مرز و بوم انتخاب می‌‌کند.
دستگیری، زندان و شکنجه‌ی ناروایی که این روزها بر دانشجویان، از سوی حکومت جمهوری اسلامی روا می‌شود، نمونه‌ی تکرار تلخ‌تر از همیشه‌ی تاریخ تاریک مبارزه و سرنوشت محتوم مبارزان روشنگری در این سرزمین است؛ حال که چنین هست، آیا باید به نظاره‌ی آن نشست؟ فحاشان اپوزوسیون و گل آلودکنندگان گند آب سیاست ایران به کنار، آگاهان و فعالان کارآمد طیف‌ها و گروه‌ها و احزاب و سازمان‌ها و هزاران هزار«های» دیگر که رشد قارچ‌گونه و حیات متورم‌شان در دهه‌ی اخیر بر پشت شلاق خورده‌ی جوانان ناراضی ایران است، این‌زمان، شب یلدا را به رسمی نو و بی‌معنا مبارک باد می‌گویند. حال که نمک می‌پاشند و از دور نیشتر خنده‌ای بر لب، فریاد «وا آزادی» سر می‌دهند. چرا هم آن‌ها این همه بر دستگیری دانشجویان طیف چپ تاکید می‌کنند؟ و هم، بعضی مجله‌های هر هفته! خطر چپ‌ها را گوشزد می‌کنند؟ آن‌ها را باید خفه کرد، این است شعارشان.
ـ‌ مگر بارها نکرده‌اند، پس این چیست که هر بار قطور تر و تواناتر روئیده...
چرا چپ‌ها به این دام می‌افتند و باور می‌کنند تافته‌ای هستند، جدا بافته از گلیم مندرس مردم این سرزمین، مگر آدمی و ظلمی که ظلل‌اله کنونی روا می‌دارد، قیاس اندیشه‌گی بر می‌تابد و مفری با این سخنان فرقه‌ای می‌یابد؟
ـ پاسخ را می‌گذارم خودشان بعد از چله‌نشینی این شب بلند بخوانند!
در چنین موقعیتی زمان آن رسیده که طیف‌های مختلف نیروهای چپ و دمرکراسی خواه برای یک بار هم که شده، به ضرورت نجات جان جوان‌هایی که هزینه‌های بسیار برای بارور شدن‌شان پرداخت شده، در یک وحدت نظری پیش‌رونده که به سوی وحدت عمل انسجام یابد، حرکت کنند؛ نیروهای چپ باید در برابر گروه‌هایی که با تاکید بر اندیشه‌ی دانشجوهای در بند، آن‌ها را از آن خود دانسته و می‌خواهند حرکت دانشجوها را به نفع خود، برای تمدید ویزاهایشان و ادامه‌ی دریافت مقرری‌شان در آن سوی آب‌ها، مصادره کنند، بایستند. اندیشه‌ی چپ را نباید در کنج دیوار و جدا از جامعه قرار داد و با مظلوم‌نمایی آن را پراهمیت جلوه داد. دانشجوهای در بند تفاوتی با روزنامه‌نگاران، کارگران و معلم‌های دربند ندارند. نیروهای دموکراتیک و مردمی نباید تبعیض اندیشه‌گی قائل شده و صرفاً به دلیل نوع نگرش به نظام اقتصادی و اجتماعی، مسائل انسانی را ارزش‌گذاری کنند. در این شب سیاه طولانی، باید برای همیشه به این نوع نگاه یک‌جانبه به انسان، خاتمه داد، و این یکی از کلیدهای فردای روشن، روز ما خواهد بود.
سنگرگیری پشت ژست‌های پرطرفدار و دیوانه‌وار ضد امپریالیستی قدرت مداران مزدور، ماندن در اردوی امن امپریالیست‌پرورده‌های پروار کنونی، تکرار همان خطای سه دهه‌ی پیش است که ضد امپریالیست می‌خواند آن را که نیامده تیغ بر گلوی هواداران ساده‌اندیش‌اش نهاده بود.
اینک اما جای جدال بر این مباحث تاریخی، اما مهم، نیست و جدا سازی مقصر هدف نخواهد بود، که آدمیان همه در پدیداری آن‌چه بر آنان می‌رود سهیم‌اند و شریک، اما همه ذینفع نخواهند بود و همین، نکته است که وقتی کژراهه گشوده می‌شود، راست را از ناراست تمیز می‌دارد و آن را که نفع نبرده نه مبرا که متهم هم نمی‌سازد.
اینک اما دانشجویان را دریابیم. فارغ از جهت اندیشه‌شان که از همه طیف درآنان کما بیش هست و ما منتقدان حکومت نباید دنبال راه آن، هر جمع دست از جان شسته‌ای را مقدس مابانه ۷۲ تا بشماریم تا حقانیتی را که هست، در ذهن ملولما‌ن حق‌تر نشان دهیم.
حقیقت را این روزها در پس دیوارهای قلعه‌ی اوین می‌توان دید، نه سر بریده‌ی در میدان و نه گلوله‌باران تاریخ سرخ همیشه برفراز. حقیقت سویه و راستا ندارد، حقیقت جوان‌هایی هستند که آروزهایشان بزرگ و دست‌هایشان کوچک است. حقیقت گلخنده‌ی هندوانه‌ی شب یلداست که اگرچه سرخ، اگرچه شیرین، خاطره‌ی تابستانی‌اش، احیاگر امیدهای ماست برای گذران این شب سرد و طولانی و تیره.

ahmadzahedi@gmail.com

لیست دانشجویان در بند:
۱-میلاد معینی (دانشگاه مازندران)
۲-بهرنگ زندی (دانشگاه مازندران)
۳-حامد محمدی(دانشگاه مازندران)
۴-آرش پاکزاد(دانشگاه مازندران)
۵-حسن معارفی(دانشگاه مازندران)
۶-انوشه آزادفر(دانشگاه تهران)
۷-ایلناز جمشیدی (ارتباطات٬ آزاد تهران مرکز)
۸-مهدی گرایلو (ژئو فیزیک٬ تهران)
۹-نادراحسنی(دانشگاه مازندران)
۱۰-سعید حبیبی(عضو اسبق شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت)
۱۱-بهروز کریمی زاده(دانشگاه تهران)
۱۲-کیوان امیری الیاسی (کارشناسی ارشد صنایع٬ دانشگاه صنعتی شریف)
۱۳-نسیم سلطان بیگی (دانشکده ارتباطات٬ علامه)
۱۴-علی سالم(کارشناسی ارشد پلیمر- پلی تکنیک)
۱۵-محسن غمین (دانشگاه پلی تکنیک)
۱۶-روزبه صف شکن(دانشگاه تهران)
۱۷-روزبهان امیری (علوم کامپیوتر٬ تهران)
۱۸-یاسر(صدرا) پیر حیاتی(دانشگاه شاهد)
۱۹- سعید آقام علی (دانشگاه یزد)
۲۰- علی کلائی (دانشگاه آزاد)
۲۱- امیر مهرزاد
۲۲- هادی سالاری (دانشگاه رجایی)
۲۳-فرشید فرهادی آهنگران(دانشگاه رجایی)
۲۴-امیر آقایی (دانشگاه رجایی)
۲۵-میلاد عمرانی(دانشگاه رجایی)
۲۶-یونس میرحسینی (دانشگاه شیراز)
۲۷-سارا خادمی (دانشگاه مازنداران)
۲۸- شوان مریخی (دانشگاه مزندران)
۲۹-نیما نحوی (دانشگاه نوشیروانی بابل)
۳۰-سروش هاشم پور(دانشجو اهواز)
۳۱- پارسا کرمانجیان (دانشگاه آزاد کرمانشاه)
۳۲-علی رضا حیدری (دانشگاه آزاد کرمانشاه)
۳۳-فرشاد دوستی پور
۳۴-سهراب کریمی
۳۵-جواد علی زاده
۳۶- محمدصالح ایومن
۳۷-مهدی اللهیاری (کارشناسی ارشد٬ دانشگاه صنعتی شریف)
۳۸-بهرام شجاعی (دانشگاه آزاد تهران جنوب)
۳۹-سعید آقاخانی
۴۰-مجید اشرف نژاد
۴۱-پیمان پیران
۴۲-عابد توانچه - دانشجوی اخراجی دانشگاه پلی تکنیک