• دیده بان حقوق بشر با انتشار گزارشی اعلام کرد حکومت ایران با اتکا به "قوانین امنیتی" که بطور وسیعی تعریف شده اند، تقریبا هر نوع ابراز علنی دگراندیشی را سرکوب می کند. این گزارش ۵۱ صفحه ای "شما هر کسی را به هر دلیلی می توانید بازداشت کنید، ایران سرکوب فعالان مستقل را وسیعتر می کند" نام دارد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۷ دی ۱٣٨۶ -  ۷ ژانويه ۲۰۰٨

(نیویورک، 7 ژانویه 2008) – دیده بان حقوق بشر امروز با انتشار گزارشی اعلام کرد حکومت ایران با اتکا به "قوانین امنیتی" که بطور وسیعی تعریف شده اند، تقریبا هر نوع ابراز علنی دگراندیشی را سرکوب می کند. این حکومت با استفاده از قوانین یاد شده افراد دستگیر شده را بدون اتهام و دسترسی به وکیل مشمول حبس های انفرادی و طولانی مدت می کند.

این گزارش 51 صفحه ای که ""شما هر کسی را به هر دلیلی می توانید بازداشت کنید،" ایران سرکوب فعالان مستقل را وسیعتر می کند" نام دارد، بطور مستند به بررسی افزایش دامنه و تعداد افراد و فعالیت هایی می پردازد که طی دو سال گذشته تحت پیگرد قانونی قرار گرفته اند.

سارا لی وتیسون، مدیربخش خاورمیانه دیده بان حقوق بشر دراین زمینه گفت: "قوانین متعددی در ایران به حکومت پوشش لازم برای سرکوب هر نوع فعالیت مسالمت آمیزی که از نگاه آنها منتقد سیاستهایشان است را می دهد."

وی افزود: "مسئولین می توانند حقوق اولیه مردم را پایمال کنند و همچنان ادعا نمایند که اقداماتشان قانونی است."

گزارش "شما هر کسی را به هر دلیلی می توانید بازداشت کنید" مبتنی بر اطلاعاتی است که از بازداشت شدگان و شاهدان عینی و نیز تحلیل دقیق قوانین امنیتی ایران بدست آمده است. بر اساس این گزارش حکومت ایران از نگرانی های امنیتی بعنوان بهانه ای برای بازداشت و محروم کردن فعالان مختلف جامعه مدنی از حق دادرسی مدنی بهره برداری می کند. این افراد عبارتند از طرفداران حقوق زنان که خواستار تغییر قوانین تبعیض آمیز جنسیتی ایران هستند، دانشجویانی که برای اصلاحات سیاسی و اجتماعی تلاش می کنند، کارگرانی که خواستار دستمزد و مزایای بهتر هستند و نیز روزنامه نگاران و پژوهشگرانی که برخی از آنها هیچ سابقه فعالیت سیاسی ندارند.

از اوت سال 2005 که محمود احمدی نژاد به ریاست جمهوری ایران رسید، مقام های حکومتی بطور فزاینده ای از دلایل "امنیتی" برای آزار و اذیت افراد مستقل استفاده کرده اند. مجموعه ای از قوانین تحت عنوان " جرایم ضد امنیت داخلی و خارجی کشور " که جزئی از قانون مجازات اسلامی هستند، به حکومت این امکان را داده است که فعالیت های سیاسی مسالمت آمیز را سرکوب و افراد دستگیر شده را از حق دادرسی مدنی محروم کند.

حکومت ایران همچنین بطور فزاینده ای افراد را صرفا به جهت ارتباط با نهادها، اشخاص و منابع مالی خارجی به موارد امنیتی متهم کرده است. در بیشتر مواردی که در این گزارش آمده، مسئولین افراد دستگیر شده را متهم به تضعیف امنیت ملی از طریق کانالهای ارتباطی خارجی کرده اند.

مسئولین با استناد به مسائل امنیتی بازداشت شدگان را در اماکنی که بیرون از نظارت قانونی سازمان زندانها قرار دارند، حبس می کنند. در این بازداشتگاه ها از جمله در مخوف ترین آنها یعنی بند 209 زندان اوین تهران، بازداشت شدگان در هنگام حبس و بازجویی مورد آزار و بدرفتاری قرار می گیرند.

یکی از بازداشت شدگان سابق در گفتگو با دیده بان حقوق بشر آزار و اذیت های روانی و جسمی خود و سایر بازداشت شدگان توسط بازجویانش در بند 209 اوین را چنین تشریح کرد:

آنها با رکیک ترین الفاظ به ما و خانواده هایمان توهین می کردند، یا آنکه ما را تهدید می کردند مورد ضرب و شتم قرار دهند و یا به درون سلول مجرمین خطرناکی مثل اعضای القاعده بیاندازند. آنها ما را تهدید به تجاوز با شیشه نوشابه و یا تخم مرغهای داغ می کردند. درباره عزیزانمان به ما اخبار دروغ می دادند و برای ترساندنمان مدارک جعلی می آوردند. به یکی گفتند که پدرش به خاطر او اخراج شده و به او نامه ای با سربرگ رسمی نشان دادند.


یکی دیگر از بازداشت شدگان سابق توضیح داد که مسئولین چگونه به قوانین مربوط به رفتار با زندانیان بی اعتنا بودند و چطور از حبس های انفرادی نامحدود بعنوان شکلی از تنبیه استفاده می کردند:

ما نمی دانستیم که به چه چیزی متهم می شویم و یا چه اتفاقی برای ما میافتد. نگهبانان هنگام ورود به 209 (اوین) چشمانمان را بستند. تقریبا همگی به این کار اعتراض کردیم، اما آنها به ما بی اعتنایی کردند. من فکر می کنم برای آنکه ما را بترسانند، یکی از ما را همان موقع به سلول انفرادی بردند.

قوانین مبهم امنیتی ایران به حکومت اجازه می دهد افراد را به خاطر تجمع، تشکل و فعالیت های سیاسی مسالمت آمیز بطور خودسرانه سرکوب و تنبیه کند. این اقدامات در تناقض با معاهدات بین المللی حقوق بشر هستند که ایران یکی از امضا کنندگان آنهاست. بازداشتگاه هایی نظیر بند 209 اوین و نیز نحوه رفتار با دستگیر شدگان در بین دیوارهای این بند در تناقض با قوانین مربوط به اداره زندانها و حقوق بازداشت شدگان هستند.

دیده بان حقوق بشر از حکومت ایران خواسته است قوانین مبهم امنیتی و نیز سایر قوانینی که به دولت اجازه می دهد با نقض قوانین بین المللی، افراد را به خاطر استفاده از حقوق آزادی بیان، تجمع و تشکل بطور خودسرانه سرکوب و یا تنبیه کند، اصلاح و یا لغو کند. دیده بان حقوق بشر همچنین از حکومت ایران خواسته است با بازداشت شدگان مطابق معیارهای بین المللی رفتار نماید و بند 209 اوین را زیر نظر سازمان زندانها قرار دهد و یا آن را تعطیل کند.

این گزارش در اینجا قابل دسترسی خواهد بود: hrw.org

برای اطلاعات بیشتر لطفا با این فراد تماس بگیرید:
در نیویورک، سارا لی ویتسون: +1-212-216-1230
در واشنگتن دی سی، جو استورک: +1-202-299-4925 (موبیل)
در لندن، تام پورتیوس : +44-20-7713-2766 یا +44-79-8398-4982 (موبیل)