اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۶ بهمن ۱٣٨۶ -  ۲۶ ژانويه ۲۰۰٨

درنظام های دموکراتیک که برکنش گروههای سیاسی واحزاب به مثابه شاخصه های اراده سیاسی ومطالبات اقشاراجتماعی است ، برجسته ترین کارویژه انتخابات آن است که مکانیزم سالم اعمال قدرت را ازطریق کسب آرای اکثریت مردم فراهم می آورد. درنظام های توتالیتر ، اقتدارگرا و شبه دموکراتیک نه تنها چنین مکانیزمی اصالت ندارد بلکه نمایش آن عمدتا درراستای سرپوش نهادن بررویه دیکتاتوری است. بدیهی است دلبستن به این پوسته بی محتوا نه تنها گامی درمسیردمکراسی نخواهد بود بلکه به سبب ظرفیت اصلاح ناپذیراین گونه ساختارهای سیاسی دمیدن دراین شیپور همانند آب درهاون کوبیدن وهدردادن پتانسیل فعال اجتماعی است. ازمدتها پیش نیروهای تحول گرا که شاخصه ی ممتاز آن باوربه ضرورت دگرگونی بنیادی ساختارسیاسی کنونی است خطاب به نیروهای اصلاح طلب که شاخصه آن باوربه حفظ ساختارکنونی وصرفا ضرورت اصلاح روبنایی آن است این پرسش را مطرح می کردند که چگونه می توانید با قانون اساسی پرتناقض کنونی به دموکراسی مورد نظرخود نایل شوید. انتخاباتی که هم در مرحله مقدمات هم درمراحل اجرا ونیز اعلام نتایج آکنده ازرویکردهای غیردموکراتیک ومخدوش است، انتخاباتی که حتی نمایندگان برگزیده آن آزاد نیستند که درفرآیند قانون گذاری انجام وظیفه نمایند.آیا حضوردراین انتخابات جزآب به آسیاب اقتدارگرایان ریختن است.
پرسش امروزنیروهای تحول گرا ازخیل سازمان ،جبهه واحزاب گوناگون اصلاح طلبی آن است ؛ آنهایی که دربرابرخطر ازدست رفتن مرزهای آبی ایران زمین به مماشات وعدم واکنش موثر گذراندند. آنهایی که درتخریب تدریجی آثارتمدنی ایران سکوت نمودند و درکشوری که سرشارازدرآمد نفت وگازاست ملت آن زمستان رابدترازکشورهایی که فاقد این منابع ثروتند بسربرده و باید شاهد آماراسف انگیزازکشته شدن درسرما وتوقف اموروزندگی عادی این مردم بود وآنهایی که دربرابرمداخله روزافزون حکومت درحوزه خصوصی مردم به تنگ آمده سکوت نموده واگرهرروز سخن از بازداشت دانشجو ، کارگر، فرهنگی و یا مرگ مشکوک زندانیان سیاسی و عقیدتی است .گروههای اصلاح طلب کوتاه آمدن دربرابر همه این مذلتها رابه بهای حضوردرانتخابات واصلاح امور از مجرای قانونی به جان خریده اند، اکنون دربرابر گزینه قابل پیش بینی رد صلاحیت گسترده و حضور در انتخابات غیر رقابتی وغیر آزاد چه رویکردی خواهند داشت؟
آیا تمامی تشکلها ، جمعیت ها ،احزاب وگروههای اصلاح طلب با همه امکانات مالی ورسانه ای وادعای خود درزمینه پایگاه مردمی قادر نیستند به اندازه تشکل های تحول گرای دانشجویی به اقدامی اعتراضی درقبال مسیرغیردمکراتیک وغیرقانونی هیات حاکمه دست زنند؟ آیا چشم دوختن به رایزنی سران حکومت با چشم اندازی که ازهم اکنون قابل تصوراست که منجر به حضور تحت کنترل اقلیت اصلاح طلب واکثریت اقتدارگرا درمجلس آینده خواهد انجامید گزینه مطلوبی درفرایند دمکراتیزاسیون این کشور است یا همچنان که ازشواهد امرپیداست این رویه اصلاح طلبان سرگرم ساختن ملت به بازی های سیاسی و ادامه پوپولیسم این بارازسوی جناح دیگرحکومت خواهد بود؟
شاید هنوزدیرنباشد که اصلاح طلبان ورای تئوری ها ونظریه پردازی ها درعرصه عمل پایگاه مردمی واعتبار سیاسی خود را در معرض قضاوت عمومی قرار دهند و به جای رایزنی های پشت پرده و حل وفصل مسایل ازکانال های غیردمکراتیک ازپایه اصلی دمکراسی یعنی مردم استمداد جویند.آیا اصلاح طلبان حاضرند برای مطالبات خود هزینه بپردازند؟

تهران/ ۶ بهمن ۱٣٨۶ خورشیدی
جبهه دمکراتیک ایران