• مهلت تمام است! اصلاح طلبان حکومتی هرچه فرصت بود به بدترین وجه ممکن سوزاندند و دیگر مهلتی برای صبر نگذاشته اند که باز انتظار اقبال مردمی و همراهی آن هم یک سویه اپوزیسیون غیر حکومتی را داشته باشند. به ویژه در این دوره از انتخابات که هیچ بهانه ای برای فرار از تحریم نمانده جز همان تذبذب دهشتبار که در همیشه ی تاریخ یس از انقلاب اسلامی و در دوران اصلاحات،گریبانگیر این بی چارگان بوده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۷ اسفند ۱٣٨۶ -  ۲۶ فوريه ۲۰۰٨

بسیار با خود کنار آمدم تا در چند سال همکاری با مطبوعات دوم خردادی باور کنم اصلاح طلبان وابسته به نظام را هم درد مردم است و آب و خاک. حتی هنوز باور نمی کنم بسیاری از دوستان آشنا و ناآشنای اصلاح طلب تنها به کنجی خزیده باشند و مهر بر لب شاهد تکرار مکرر فاجعه باشند. و بدتر از آن بسیاری از آنان هنوز هم زور شرکت در انتخابات و گدایی و معرفی نامزد بزنند و حتی دیگر تهدید مسخره ی تحریم را هم به میان نیاورند ــ که اگر جسارتش بود در انتخابات پیشین به منصه ظهور رسیده بود ــ و بعد هم به بیانیه ای در این صحنه ی الهی حضور به هم رسانند. مضحک تر از این تهدید ها و بعد هم شرکت کردن ها آن که خود بهتر می دانند آن که اجازه ی حضورشان در کارزار مجلس و شورا و ریاست جمهوری پیشین را نداد و این بار بیش ار ییش قلع و قمع شان کرد، هرگز مجوز هیچ حرکت جدی در مجلس انتصابی را به آنان نخواهد داد. حال با مردم بازی کنند و به جای تحریم که جسارت می خواهد، نامزد گدایی کنند و تازه برای ائتلاف شرط و شروط بگذارند. یا آنان که هر از چند گاه خود را به جنبش سترون مانده ی اصلاح طلبی می چسبانند و البته این چسبندگی دوسویه است برای جمع کردن رای ییش از موعد از اهمیت حضور حداکثری بگویند و اصل انجام انتخابات و بعد تنها از اهمیت کیفیت مجلس بنالند. و بعد هم آقایان با اعتراف به این که تنها در هفتاد حوزه از ۲۷۰ تایش امکان رقابت دارند، بخواهند بنا به وظیفه شرعی و وفای به امام و نظام به مسخره ترین شکل ممکن در این خیمه شب بازی شرکت کنند. هم آنان که در دوره پیش نیز از «لزوم مطمئن کردن مردم در حفظ و اعلام آرای مردم» سخن راندند. موقعیت های حی و حاضر را کشتند و از دست دادند، از «خلق موقعیت و خلق شرایط جدید برای حرکت مثمرثمرتر در جهت اهداف اصلاح‌طلبی» گفتند. و باز جرات طرح امکان تحریم را نداشتند. در حالی که حتی حاضر نشدند با نهضت آزادی ــ که به نظر می رسد جای خالی سحابی و بازرگان به چنان روزش نشاند تا برای ائتلاف دوره راه بیاندازند و بدتر از آن اصلا بخواهند در چنین انتخاباتی شرکت کنند ــ ائتلاف داشته باشند. عاجزانه از زمینه ی مشارکت فراهم تر در انتخابات شوراها بگویند و شجاعانه از امکان ندادن فهرست در انتخابات خبرگان رهبری بنالند. به قول گل سرسبدشان، برای عبور نکردن از نظام از گوش فرا دادن به توصیه های رهبری در انتخابات به عنوان تنها راه حل سخن بر زبان آورند و... خود حدیث مفصل بخوان از این مضحکه ی خسته کننده ی تکراری!
   اما حالا دیگر، مهلت تمام است! اصلاح طلبان حکومتی هرچه فرصت بود به بدترین وجه ممکن سوزاندند و دیگر مهلتی برای صبر نگذاشته اند که باز انتظار اقبال مردمی و همراهی آن هم یک سویه ایوزیسیون غیر حکومتی را داشته باشند. به ویژه در این دوره از انتخابات که هیچ بهانه ای برای فرار از تحریم نمانده جز همان تذبذب دهشتبار که در همیشه ی تاریخ یس از انقلاب اسلامی و در دوران اصلاحات،گریبانگیر این بی چارگان بوده است! وفاداری به نظام جمهوری اسلامی! غافل از این اندیشه که همین نظامی که به واسطه ی امامش به آن وفادار مانده اند، باید ناشی از «ملت» می بود. به وعده ی همان امام! همان مشکل فکری و در نتیجه عملی که همه ی اصلاح طلبان حکومتی و یرچمدار خردورزش بدان دچارند و هرگز نتوانستند مشکل فهم اصول آزادی و دموکراسی را به دور از تقیدات دینی و ارادات مریدانه شان حل کنند!

دوستان قدیم!
حال که حاضر نشدید لب واکنید و حداقل از حیثیت بر باد رفته نه که به باد داده ی خود دفاع کنید. حال که خواستید همچنان مسخره ی ولایت فقیه شوید و در مضحکه گردانی اش دلقکان بی مزد و مواجب و شاید به موجب مزدی که دوست نداشتیم و نداریم این گونه بدانیمتان، رقصانده شوید! حال که همچنان به این امید که انشاءالله تعالی وضع بهتر خواهد شد شاهد بدتر شدن می مانید و استخاره وا می کنید. حال که نمی خواهید بیذیرید شتری که بر در خانه ی بسیاری از مخالفان غیر وابسته و گاه وابسته خوابید و به مرگ و بند و ذلت کشاندشان، در خانه های شما را ــ تک به تک ــ هم به نام ولایت فقیه خواهد زد و به ذلت و بند و مرگ خواهد کشانیدتان و آن گاه بسیار دیر خواهد بود، اگر هم جسارت حرف زدن یافته باشید! حال که می خواهید بیچاره مردم را بین دو برزخ که احمدی نژاد و بوش ساخته اند رها کنید، زنهار! مطمئن باشید آن روز که بیگانگان بیایند یا باید فرار کنید یا مانند دیگر دست اندرکاران نظام محاکمه شوید. شاید احمدی نژاد مثل صدام ــ که بیش از هر کس در ییشبرد نقشه ی امریکا دست داشت ــ شانس بیشتری یابد و جان سالم بدر برد و چند صباحی زنده بماند. اما شما دوستان که هم فرصت هایی که از موقعیت هایی ملی به دست آمده بود و هم فرصت هایی را که سیاست های بیگانگان برایتان ساخت از دست دادید، چه عرض کنم؟! این آخرین فرصت را هم از دست دادید! مبارکتان باشد ان شاء الله!