عنوان : انتخابات آزاد نیست
چند روز پیش اعلامیه ی سازمان راه کارگر را در اخبار روز خواندم فرمولبندی زیر در صدر اعلامیه چند بار خواندم :
"پارلمان در دموکراسی های لیبرالی هم که انتخابات آزاد دارند، وسیله اقتدار و تصمیم گیری واقعی توده های مردم نیست و مجلس با آن که با رأی مردم انتخاب می شود در اساس یکی از دستگاه های بوروکراسی طبقات حاکمه است که انتخاب کنندگان، اختیار و کنترلی بر آن ندارند و ما کمونیست ها به این دلیل با نظام پارلمانتاریستی موافق نیستیم؛ با این حال آن را همیشه پیشاپیش تحریم نمی کنیم و در شرائطی که مفید بدانیم، ممکن است از شرکت در انتخابات و رفتن به پارلمان بمنظور استفاده از تریبون آن برای افشاگری و طرح مطالبات واقعی مردم طبقات پائین دفاع کنیم "

در این مصاحبه هم اقای شالگونی میگوید :"عده‌ای از کمونیست‌ها می‌گویند دمکراسی لیبرال اخ است و بد است و لازم نیست. اما ایراد ما به دمکراسی لیبرال این است که به اندازه کافی دمکراتیک نیست یعنی ما آزادی‌های آن‌را می‌خواهیم و بیشتر از آن هم می‌خواهیم و برای بیشتر از آن هم مبارزه می‌کنیم تا روزی برسد که در یک دمکراسی شورایی مردم به طور واقعی به سرنوشت خود مقدر شوند "

وقتی به این دو نقل قول راه کارگر و مواضع سایر مخالفین رژیم توجه می کنیم و سی سال عملکرد سرکوبگرانه ی حکومت اسلامی را هم در نظر میگیریم به این نتیجه میرسم که تا وقتی که هر رهبر و گروه خودش را بر مقدرات جامعه ترجیح میدهد. منظورم تمام مخالفین می باشد فرق نمی کند.در بر همین پاشنه خواهد چرخید.

مخالفان حکومت اعم از داخل کشور و یا خارج از کشور می توانند با " رعایت " این تحلیل ها و مرزبندی های خود ، همگی با تاکید بر " آزاد نبودن انتخابات در ایران " به عنوان شعار اساسی ،اول برای مردم خودمان حتی طرفداران رژیم تبلیغ و افشا کنند در سطح جهانی هم تاثیر بیشتری خواهد داشت. باید رژیم را از همه طرف محاصره کرد. باید مردم بدانند و ببینند که تمام شهروندان ایرانی و مخالفان حکومت حق دارند که برای شرکت در سرنوشت کشور و زندگی خود هرکس را که صلاح میدانند انتخاب کنند و یا خودشان داوطلب نمایندگی شوند. باید دکان دخالت نطارت استصوابی و امثال آن را تخته کرد. مردم احتیاج به قیم ندارند.
۲٨٨ - تاریخ انتشار : ۱٣ اسفند ۱٣٨۶