اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۴ اسفند ۱٣٨۶ -  ۴ مارس ۲۰۰٨

"چو غرض آمد هنر پوشیده شد// صد حجاب از دل به سوی دیده شد"
"چون دهد قاضی به دل رشوت قرار // کی شناسد ظالم از مظلوم زار"
طی چند روز گذشته از طریق برخی دوستان از شایعاتی مبنی بر پخش فیلمی با عنوان خط سیاه پیرامون اتفاقات دانشگاه امیر کبیر و انتشار نشریاتی جعلی در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ٨۶ مطلع گردیدم .با وجود موانع و محدودیت های فراوان زندان جهت اطمینان دوستان از پوچ بودن برخی ادعاها ( که شاید هم میزانی از آن پروده ذهنیت من و دوستان منتقل کننده مطلب از این قوم باشد تا اصل مطلب ) و روشن تر شدن دوستان در مورد وجود ، یا عدم وجود این فیلم توضیحات زیر را جهت اطلاع دوستان اعلام می دارم . امید است در کشف حقیقت و رفع ابهامات عموم دانشجویان مفید اثر واقع گردد .
مطالب و اظهارات اینجانب در مقابل دوربین و در بند امنیتی ۲۰۹ در دو تاریخ ۱۶ خرداد ٨۶ و ٣۱ تیر ماه ٨۶ به شرح ذیل صورت پذیرفته است .
مطالب روز ۱۶ خرداد بصورت دسته جمعی و با حضور مجید شیخ پور، پویان محمودیان و مغداد خلیل پور جهت تکمیل روند پرونده سازی وزارت اطلاعات در اخذ اعترافات کذب و تحت فشار و شکنجه بوده است و با صحبت های مفصل قبل از ضبط فیلم و هماهنگی های لازم بین بازجو و این جانب پیرامون فضای منتهی به انتشار نشریات و سناریوی کذب انتشار نشریات توسط دانشجویان بوده است که اگر چه اظهارات مربوط به فضای مهرماه تا اردیبهشت ماه بر اساس نگاه و تحلیل شخصی اینجانب و درست می باشد ،لیکن تائید انتشار نشریات توسط ما پس از تحمل شکنجه های فراوان و اخذ تائید اعترافات کذب و کتبی مورد نظر بازجویان و با قول آزادی سریع شیخ پور ، محمودیان و خلیل پور و عدم ادامه روند بازداشت های غیر عقلانی و غیرانسانی بوده است که با در نظر گرفتن واقعیات انتشار نشریات که احتمالا تا امروز با اعمال و اغوال دستگاه امنیتی و وابستگان ایشان در دانشگاه بر همگان صورت حقیقت گشوده ، بی تردید مهر تائید بر وجود شکنجه ها و فشارهای موجود در بند امنیتی ۲۰۹ اوین نشسته است و احتیاج به توضیح و بیان دیگر نیست .
همچنین لباس های مخصوص بند ۲۰۹ اوین و چهره های آشفته و نامرتب اینجانب و سایر دوستان ( اگر چه تمعیدات اصلاح صورت و دوش فوری حمام قبل از ضبط فیلم نیز بعضا صورت پذیرفته بود ) خود گواه این مدعیات میباشد
اظهارات روز ٣۱ تیر ماه در حالی صورت پذیرفت که اینجانب در اعتراض به عدم رسیدگی مناسب به پرونده در نهمین روز اعتصاب غذای ( تر ) خود بسر می بردم و ضعف بدنی ، قدرت تمرکز لازم را از من سلب نموده بود ( که بی تردید تصاویر اینجانب بهترین گواه است ) با این وجود مباحث مطرح شده در این روز بی ارتباط به انتشار نشریات ده اردیبهشت و بیشتر صحبت های کلی پیرامون جنبش دانشجویی و ارتباطات و مباحثات و مجادلات دانشجویان و فعالان سیاسی و اجتماعی ایران بویژه دفتر تحکیم وحدت و انجمن های اسلامی دانشجویان بوده است که با وجود تهدیدات و فشارهای موجود سعی بر بیان واقعیت شد و آنجا که ترکه بیداد به حبس کلام حکم نداده و زخمه و تهدید بر سکون زبان عزم نکرده بود ،اظهارت همگی مواضع و نظرات اینجانب می باشد اگر چه بسیاری از سوالات بدون پاسخ رها شد .
لازم به ذکر است که این مصاحبه اگرچه در دفتر ریاست بند امنیتی ۲۰۹ و بروی مبلمان دفتر ایشان و با پس زمینه یخچال و تلویزیون صورت گرفته که تداعی فضایی از زندگی معمول و عادی را دارد ولی با توجه به عدم خروج ما از زندان در طول این مدت ۱۰ ماهه و در لباس های مخصوص بند امنیتی ۲۰۹ و چهره های آشفته و رو به تحلیل رفته باز هم مهر تائید بر فشار ها و شکنجه ها بازجویان و ضابطان دستگاه امنیتی و اطلاعاتی است و نه مجال استفاده از آن سخنان در جهت نیت ایشان ( در مورد مصاحبه ها و اظهارات سایر دوستان نیز احتمالا با اندک تفاوت هایی مسئله به همین شکل بوده است )
اما جدای از مصاحبه های ضبط شده در این دو تاریخ باید توجه داشت که پخش فیلم کامل اظهارات اینجانب می تواند حسن ختامی مطلوب و مایه سرور و پیروزی برای اینجانب و دوستان باشد که از این باب با لحاظ نیت مغرضانه و خصمانه تیم بازجویی و حاضران پشت پرده پرونده سازی علیه دانشجویان امیر کبیر این گذاره را منتفی می دانم ، بنابراین این فیلم می تواند برش هایی از صحبت های محتاج مقدمات و نیازمند تفسیرات باشد که با عبارات و اظهاراتی از دیگران در هم آمیخته تا در فضای پر هیاهو و سراسر تبلیغات منفی ، نه در بیان حقیقت که در حصول نیت دستگاه امنیتی مفید افتد ، شاید هم گوشه هایی از برنامه های سخنرانی های چند سال اخیر تریبون ها و تجمعات پلی تکنیک همراه گردیده که همه بی تردید همچنان حمایت و تائید فعالان دیروز و امروز جنبش دانشجویی و انجمن پلی تکنیک را بهمراه داشته و خواهد داشت ولی کامل بودن و عدم حذف مقدمات و جرح نشدن تفسیلات و مکملات آن در ره حقیقت امر موثر است نه برش هایی از سر غرض و مرض.
البته آنجا که حقیقت کشی و خشونت پیشگی عجین و همراه شده اند صحبت از هر صحتی چه در پندار و چه در گفتار و چه در کردار عبث می نماید لیک آنچه مسلم توجه است آخرین تلاش های عده ای خواص در توجیه ، حتی ادامه بازداشت های ناعادلانه در آستانه صدور حکم احتمالی تبرئه دانشجویان امیر کبیر می باشد که تلاش در حصول این امر جز تشویق فتنه گری و کج دهنی به عدالت ورزی و اخلاق منشی هیچ در پی نخواهد داشت .
قصد این سخن ، شرح و بیانی خاص و گشایش بابی نیست و فقط چند کلمه منظور تنبه آقایان و هوشیاری دوستان است که قلم فرسایی مرا موجب گردیده و فقط در پایان لازم است بیان داشت که اگر چه در طول این ده ماه از بازداشت ناعادلانه و محرومیت اینجانب از بسیاری از حقوق و رنج های فراوان خانواده دوستان و آشنایان ، گزارشاتی به نقل از اینجانبان ( منصوری ، قصابان و توکلی ) منتشر گردید که بخشی از گوشه ای از اتفاقاتی است که در این مدت بر ما رفته است .
لیک اگر دلسوزان کشور و مسئولان جمهوری اسلامی ، مسئولیت در مقابل ایمان ایمان خویش دارند و دلسوزی از یقیین یافته اند، می بایستی مانع فرو ریختن ایمان و یقین فرزندان ملت ایران گردند که اگر این ایمان و یقین فرور ریزد که آنگاه زبانها در بیان تحمل نمی کنند و قلم ها بسیاری از ناگفته ها را عنوان می نمایند که بی تردید محل استفاده دوستان نخواهد بود ، ناگفته هایی که مشمول بر نام ها و رفتارهای است که هم تاسف مسئولان را در پی خواهد داشت هم اتفاقاتی عجیب در بدنه جنبش دانشجویی به بار خواهد آورد .
البته با این اوصاف و تفاسیل شاید بد نباشد که هنر سازندگان و مجریان "خط سیاه" به سنجش ناظران و شاهدان وقایع پلی تکنیک و جبش دانشجویی چند سال اخیر درآید و جمع آوری مغرضانه ایشان به داوری هوشیارانه قشر دانشجو پاسخی درخور یابد تا سیه روی شود هر که در او غش باشد .

مجید توکلی – زندان اوین
۱۲/۱۲/٨۶

منبع: فعالان حقوق بشر در ایران