بهار


یاور استوار


• در امتداد ِ هماوایی ی بهار و درخت
و آستانه ی دیدار ِ سوسن و نسرین
نسیم یال برافشاند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲ فروردين ۱٣٨۷ -  ۲۱ مارس ۲۰۰٨


 
 
دوباره باز
بروی شانه ی گزهای خسته
                             جا خوش کرد.
کبود ِ نخل
به انتهای   زمستان رسید   لب خاموش
و چتر خنده ی خورشید
کنارِ ساحل ِ لب های سدرها
                                 وا شد.
زمانه باز
           « گل افشان شد »
 
 
در امتداد ِ هماوایی ی بهار و درخت
و آستانه ی دیدار ِ سوسن و نسرین
نسیم   یال برافشاند.
زبان ِ سپیده و شبنم
کتاب ِ خاطره را
                     از شمیم ِ عطر ِ طلوع
                                بیاد ِ لاله، ورق زد.
و انجماد ِ زمستانی
به انزوای سکوت ِ هزاره ها
                                   کوچید.
 
 
گل از گریوه فراز آمد،
و هفت سین ِ بهاران
کنار ِ سفره ی لبخند
                           از زمین رویید.
سپیده،
        - چشمه ی نوشین ِ سرخگونه ی گل -
سواد ِ سرمه ی خورشید -  
                                  - در دیار ِ خیال،
سرود ِ سبز قناری –
                       - بسال ِ بی قفسی،
سحور ِ دلکش ِ سمفونی ی نیاز و نگاه،
سمند ِ سرکش ِ اند یشه –
                           - در کشکش ِ راز،
ستاره،
             عاشق ِ بیدار
                          -   در مدار ِ سحر
سخن،
            زبان ِ گل ِ سرخ
                       - در چکامه ی صبح،
و من،
که باز در اندوه   ِ ایلغار ِ خزان
درون ِ پستوی قلبم
         - هنوز هم بی خویش -
بیاد ِ چلچله های   کبود –
                          - در سرما،
سرود ِ خسته ی پرواز سبز
                                می خواندم !
 
Yavar.ostvar@gmail.com