از : امید پرورشی
عنوان : ششششششششششششعععععععععععععععععععععععاررررررررررررررررر
شعارِ " جمهوری کردستان " . جالب است . نشستند و گفتند و بر خواستند ... و شعاری را تصویب کردند که در عمل نشدنی ست. و در گذشته هم بُطلانش به ثبوت رسیده است. اغلب عادت سیاسی دوستان کُرد اینستکه روی نشدنی ها سالها و سالها پا بکوبند، کشته شوند، بکشند و بکشتن بدهند و بعد " تحلیل مشخص از اوضاع مشخص" بدهند در خواست مذاکره بکنند، تأمین بگیرند و دوباره از نو. برای مردم کردستان چه حاصل؟ نه جاده، نه کار، نه امنیّت، نه بهداشت،نه..... جُز چند جور حزب و دسته که عملاً حُکم همان خان ها و خانزاده ها را دارند وگویا مردم نباید خود بتدریج با دیگر ساکنین ایران ابتداء کارزار صد ساله ی آزادی و دموکراسی خواهی را به سرانجام برسانند. هر کس از زن و مرد که سرش به تنش می ارزد و در این راه قلم میزند یا قدم بر میدارد هم رژیم و هم این دستجات برایش داستان میسازند که تجزیه طلب است و یا فرزند خلف خلق کُرد و ملّت کُرد مثلاّ از آرارات تا اهواز و از بجنورد تا سواحل مدیترانه است و چطور و فلان وآنقدر زنده باد مُرده باد سر می دهند تا طرف با حکم یک آخوندک حکم اعدام بگیرد و آنقدر کتک بخورد و شکنجه شود که دل روزگار به حالش کباب شود و تا اگر زنده بماند علیل و بیمار سالها در بلاتکلیفی زجرکُش شود. هیاهوی بی محتوای این حضراتِ سیاست پیشه ی بسیار دور از مردم که مدام در معامله و اعتلاف و تجزیه و متأسفانه شرطبندی روی انواع قدرتهای متجاوز هستند و اخیراً تمام به اصطلاح حوزه ی نفوذشان از چند ساعت برنامه از کانالهای تلویزیونی اجاره ای یا اهدایی فراتر نمیرود در خوشبینانه ترین تحلیل جز تفرقه و دشمنی انداختن " شاید نادانسته " بین ساکنین ایران و کمک به آتش زدن و خاکستر کردن استعدادهای انسانی ، اقتصادی، و... ایران حاصلی به بار نمی آورد و با قلم و قدم باید با ایشان درافتاد و سعی کرد پشت به پشت یکدیگر با این دو همزادِ مرتجع یعنی جمهوری سیاهِ اسلامی و آتش بیارانِ معرکه ی جنگهای خانمانسوز داخلی، امثالِ به اصطلاح حزب دموکرات(به نام هموطنان کرد) برخورد و مبارزه کرد. دشوارست امّا شدنیست. آقایان ، هنوز در کردستان دختران را ختنه می کنند. صدها مورد دیگر هست که باید به آنها پرداخت. تا کی از روی بالکن و پشت شیشه باید مسایل را دید و از رشد یک فلات جلوگیری کرد ؟ اقدامات شما در این سی سال یک نمونه ی قابل دفاع ندارد که در جهت کمک به پدیدار شدن یک ایران آزاد و دموکرات باشد. اگر غیر از اینگونه شعارهای میان تهی بوده با سند و مدرک نشان بدهید. تا کی!؟
۵۲٨ - تاریخ انتشار : ۱۵ فروردين ۱٣٨۷
|