• دیده بان حقوق بشر روز ده آوریل اعلام کرد مقام های ایران باید هر چه سریعتر گزارش های مربوط به شکنجه بهروز کریمی زاده، پیمان پیران، علی کانتوری و مجید پورمجید، چهار دانشجوی بازداشتی توسط مامورین و بازجویان وزارت اطلاعات را مورد تحقیق قرار دهند و مسئولینی را که عامل این آزاررسانی ها بوده اند تنبیه کنند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲٣ فروردين ۱٣٨۷ -  ۱۱ آوريل ۲۰۰٨

(واشنگتن دی سی، 10 آوریل 2008) دیده بان حقوق بشر گفته است: مقام های ایران باید هر چه سریعتر گزارش های مربوط به شکنجه چهار دانشجوی بازداشتی توسط مامورین و بازجویان وزارت اطلاعات را مورد تحقیق قرار دهند و مسئولینی را که عامل این آزاررسانی ها بوده اند تنبیه کنند. به گفته منابع مطلع، دانشجویان در هنگام بازداشت تحت آزار و اذیت های جسمی و روانی قرار گرفته اند. سه تن از دانشجویان همچنان در بازداشت هستند، و نفر چهارم در تاریخ 5 آوریل از تخت بیمارستان به محل نامعلومی برده شده است.
مقام های ایران این چهار دانشجو را متهم به دست داشتن در "عملیات مسلحانه" و "تشکیل گروه هایی معاند" کرده اند. وکلای این دانشجویان هنوز به موکلین و یا پرونده آنها دسترسی نداشته اند. دیده بان حقوق بشر نگران است که مسئولین ممکن است دانشجویان را تنها به دلیل استفاده از حق اجتماع مسالمت آمیز و نیز حق بیان دگراندیشی دستگیر کرده باشند.

جو استورک مدیر بخش خاورمیانه دیده بان حقوق بشر گفت: "ایران باید این دانشجویان را یا متهم به ارتکاب جرمی کند و یا آزاد کند." وی افزود: "مقام های ایران باید درباره شکنجه های گزارش شده تحقیق کنند و هر کسی که مسئول این اقدامات شناخته شد را مجازات کنند."

این چهار دانشجو که عبارتند از بهروز کریمی زاده، پیمان پیران، علی کانتوری و مجید پورمجید فعالان سازمان دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب هستند. این گروه اعلام کرده که بدنبال مقاومت مسالمت آمیز در برابر اشکال گوناگون نابرابری و استثمار است. گروه یاد شده در دانشگاه های سراسر ایران شعبه و عضو دارد. از دسامبر 2007 تاکنون مسئولین ایران بیش از 40 دانشجوی مرتبط با این گروه را دستگیر کرده اند. همه آنها به جز چهار نفر یاد شده آزاد هستند؛ برخی از دانشجویان آزاد شده گفته اند در هنگام بازداشت توسط بازجویانشان مورد شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته اند.

به نظر می رسد که این دستگیری ها بدنبال برنامه ریزی برای انجام تظاهرات در چند دانشگاه برای بزرگداشت روز دانشجو در 7 دسامبر سال 2007 انجام شده باشد. شانزده آذر که مطابق تقویم ایران روز دانشجو می باشد سالگرد کشته شدن سه دانشجوی معترض به ضرب گلوله پلیس در دانشگاه تهران است که در سال 1953 رخ داد. مسئولین چند روز پیش از برگزاری این مراسم برنامه ریزی شده، اعضای سازمان دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب را هدف قرار دادند و در ماه های بعد نیز به آزار و اذیت اعضای کلیدی آن ادامه دادند. به نظر می رسد که این سرکوب متمرکز بر سازمان دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب باشد.

در دوم دسامبر 2007 مامورین وزارت اطلاعات بهروز کریمی زاده که 22 سال دارد را در منزل یکی از دوستانش در تهران دستگیر کردند. دو روز بعد مامورین لباس شخصی همان وزارتخانه پیمان پیران را در حالیکه دانشگاه تهران را بدنبال تظاهرات دانشجویی در محوطه دانشگاه ترک می کرد دستگیر کردند. مسئولین این دو نفر را به ترتیب در بندهای 209 و 305 زندان اوین تهران نگهداشتند. اطلاعاتی که دیده بان حقوق بشر به دست آورده حاکی از آن است که مسئولین بازداشت شدگان یاد شده را برای دوره های طولانی در سلول انفرادی حبس کرده و مورد بدرفتاری های گوناگون جسمی و روانی قرار داده اند.

تقریبا دو هفته پس از دستگیری کریمی زاده و پیران، مامورین وزارت اطلاعات علی کانتوری که او نیز فعال مرتبط با سازمان دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب است را در شهر قزوین واقع در شمال غرب تهران دستگیر کردند. مسئولین وی را به قزل حصار که زندانی در نزدیکی شهر کرج در استان تهران است منتقل کردند.

مقام های دادگاه از صدور قرار وثیقه برای کانتوری خودداری کردند و وثیقه های بسیار بالا و عملا امکان ناپذیری برای پیران و کریمی زاده تعیین کردند (حدود 300 هزار دلار آمریکا برای کریمی زاده).

مامورین وزارت اطلاعات در 29 مارس 2008 مجید پورمجید را در شهر تبریز دستگیر و در 2 آوریل 2008 در بیمارستان بستری کردند. سه روز بعد مسئولین او را از بیمارستان به مکان نامعلومی منتقل کردند.

برای گزارش های بیشتر دیده بان حقوق بشر درباره آزار و اذیت دانشجویان بازداشت شده در ایران به اینها مراجعه کنید:

"شما هر کسی را به هر دلیلی می توانید بازداشت کنید: ایران سرکوب فعالان مستقل را گسترش می دهد" گزارش ژانویه 2008:
hrw.org   

"ایران: دانشجویان زندانی برای اخذ اعترافات اجباری تحت آزار و اذیت قرار گرفتند" خبر منتشره در ژوئیه 2007:
hrw.org