بیگاری در زندان
زندانیان را در زندان مجبور به روزی ۱۴ ساعت کار بدون حقوق و مزایا می کنند!



اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۱ ارديبهشت ۱٣٨۷ -  ٣۰ آوريل ۲۰۰٨


به تازگی در زندان رجایی شهر کرج مسئولین زندان از جمله محمود مغنیان رئیس اندرزگاه ۲ و دارالقران زندان، زندانیانی را که از سواد کمتری برخوردارند و نمی توانند از حقوق خود دفاع نمایند و همچنین محکومیتشان، کمتر از دو یا سه سال می باشد را مجبور به نوشتن تقاضای کار بدون هیچ مزایایی (کار اجباری) می نمایند.
این در حالی است که طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی کار اجباری غیر قانونی شناخته شده است. اما در صورتی که این زندانیان از بیگاری برای زندان انصراف و امتناع نمایند بی توجه به آنکه جرم آنها مالی، پرداخت نکردن مهریه یا چک بلامحل باشد فقط به جرم تن ندادن به کار اجباری و بدون حقوق برای زندان، مسئولین آنها را با انتقال به بندها یا اندرزگاه های ۱ و ۴ که اندرزگاه زندانیان قاتل و ... می باشد وادار به فرمانبرداری مینمایند و به دلیل فقدان امنیت جانی زندانیان مجبور به تن دادن به کار اجباری می شوند.
در کارخانجات درون محوطه زندان که شرکت ها، طی قراردادی از زندان رجایی شهر کرج اجاره نموده اند روزی ۱۴ ساعت از این زندانیان کار می کشند. جالب اینکه وقت نهار و استراحت از ۱۲ ظهر تا ۱ در این ۱۴ ساعت منظور نمی شود و هیچ گونه حقوق و مزایایی به این زندانیان تعلق نمی گیرد.
این شرکت ها که کارگرانشان زندانیان بی جیر و مواجب هستند یکی از کارهایشان دوختن لباس برای ارتش و سپاه، آهنگری برای شهرداری و تاسیسات زندان، کارخانه کفش و پوتین دوزی و چندین کارگاه دیگر که بیشتر آنها مربوط به خود دولت می شود است.
پولی که صاحبین مشاغل فوق در قراردادهای خود با رئیس زندان امضا می کنند به دلیل دایر بودن ملک و کارگر مجانی پول گزافی محسوب میگردد که طی مدارک مستندی که در دست است وایز به صندق دولت یا به صندوق بودجه زندان نمی شود و مستقیم به حساب رئیس زندان آقای محمد حاجی علی کاظم و معاونش آقای علی محمدی و فرد اصلی و دلال زندان محمود مغنیان واریز می گردد.
در حافظه مدافعان حقوق بشر هست که آقای محمود مغنیان در پرونده سال ٨۰ زندان رجایی شهر که دختران جوان زندانی را با همکاری حاج محمد شکاری رئیس سابق زندان رجایی شهر به دبی صادر می کردند نیز نقش اصلی و دلال محبت (قوادی) را داشتند. طبیعی است که حتی پشیزی به کارگران زندانی که معلوم نیست خانواده خویش را چگونه اداره می کنند، داده نخواهد شد.
اکنون بجاست در روز کارگر که جامعه کارگری نگاهی متحد، متمرکز به مقوله حقوق انسان و حقوق کارگر دارد همگام با مدافعان حقوق بشر این قشر از زندانیان کارگر استثمار شده را مورد حمایت و پیگیری قرار گیرند.