• آقای خامنه ای دروغ می گوید که گرانی و تورم «پدیده ای جهانی است» و به سیاست های حکومت ایران مربوط نیست. آمارهای منتشره از تورم توسط صندوق بین المللی پول نشان می دهد که فقط چهار کشور در جهان تورمی بالاتر از ایران دارند! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۱ ارديبهشت ۱٣٨۷ -  ۱۰ می ۲۰۰٨

آقای خامنه ای رهبر حکومت اسلامی ایران، در سفری که به شیراز داشت، مدعی شد تورم و گرانی در همه جای دنیا وجود دارد و مساله ای مربوط به ایران نیست. او از جمله گفت: «رسانه های بیگانه در تلاش اند هر مساله ای حتی حوادث طبیعی نظیر خشکسالی و مسائلی همچون گرانی را که در دنیا نیز عمومیت دارد به عاملی برای فشار بر ملت و مسئولان ایران تبدیل کنند و مردم باید در این زمینه هوشیار باشند.» وی با اشاره به بحران مواد غذایی در سطح جهان افزود: «این بحران باعث شده که سازمان ملل نیز در جهان بحران غذایی اعلام کند، اما رادیوهای بیگانه، با تمرکز بر ایران، به گونه ای تبلیغ می کنند که گرانی در ایران، به خاطر بیتوجهی "مسئولان دولت و دیگر بخشها" است. آقای خامنه ای کوشید با این طرز استدلال خود به مردم بگوید که گرانی و تورم و زندگی کمرشکن، فقط منحصر به آن ها نیست و «مشکلاتی جهانی» می باشد.
اما اخیرا آماری انتشار یافته است که این گفته های رهبر حکومت اسلامی را کاملا رد می کند. آخرین آمار اعلام شده از سوی صندوق بین المللی پول نشان می دهد هر چند تورم یک پدیده جهانی به شمار می رود و ایران نیز طبیعتاً از آثار تورم بین المللی متأثر است، اما میزان تورم در ایران گام ها فراتر از نرم جهانی است به گونه ای که تنها چهار کشور فقیر اریتره،گینه، میانمار و زیمباوه، تورمی بیش از ایران دارند و ۱۷۴ کشور تورمی کمتر از ایران و گاه در حد صفر و زیر یک در صد دارند.
به گزارش سایت عصرایران، از بین ۱٨۰ کشور جهان که صندوق بین المللی پول اطلاعات تورمی آنها را منتشر کرده است، دو کشور ژاپن و نیجر دارای تورم "صفر" هستند و ۵ کشور دیگر از جمله بورکینافاسو تورم زیر یک درصدی دارند.
در حالی که طبق آمار اعلام شده، تورم در ایران ۱۹ در صد است، ۱۵۶ کشور جهان تورم یک رقمی دارند و این، نشان می دهد تورم دو رقمی، نه «پدیده ای جهانی» بلکه شامل کشورهایی نظیر ماداگاسکار (۱۰ درصد)، مصر (۱۰.۹)، زامبیا (۱۱.٣)، (اوکراین ۱۱.۵)، (آنگولا ۱۱.۹)، یمن (۱۲.۶)، اتیوپی (۱۷.٨)، ونزوئلا(۱٨) و البته ایران با ۱۹ درصد تورم می باشد.
این گزارش می افزاید سطح تورم در کشورهای پیرامونی ایران بسیار پایین تر از ایران است و ایران در منطقه یک استثنا به شمار می رود و لذا نمی توان تورم موجود در کشور را به مسائل اقتصادی منطقه نیز نسبت داد.

طبق این آمار تورم در کشورهای منطقه بدین شرح است:
کویت: ‌۲.۶
عربستان: ٣
لبنان: ٣.۵
ارمنستان: ٣.۷
عمان: ٣.٨
اردن: ۵   
ترکمنستان: ۶.۵
سوریه: ۷
پاکستان: ۷.٨
ترکیه: ٨.۲
افغانستان: ٨.٣
تاجیکستان: ۹.۹
تنها دو کشور همسایه ایران دارای تورم دو رقمی و البته پایین از ایران هستند: قطر (۱۲ درصد)‌ و جمهوری آذربایجان (۱۶.۶).

سطح نگران کننده تورم در ایران، در شرایطی بدتر از ۱۷۵ کشور جهان و حتی بدتر از کشورهایی مثل نامیبیا، چاد، بنین، کنگو، توگو،‌ هندوراس و ... است که درآمدهای نفتی ایران به بی سابقه ترین سطح خود در تاریخ رسیده و به علاوه صادرات غیرنفتی نیز، بنا به اعلام مسوولان رکورد کل تاریخ صادرات کشور را شکسته است و دولتمردان نیز از شکوفایی رو به رشد اقتصاد کشور خبر می دهند.
با توجه به مستندات فوق، هرچند می توان بخشی از تورم را ناشی از تأثیرات بین المللی بر اقتصاد ایران و نیز مسائل سیاسی ناشی از تحریم ها دانست و توجیه کرد اما نمی توان سهم دولت را در تحمیل این تورم کمرشکن بر مردم ایران نادیده گرفت.
سال گذشته رئیس کل بانک مرکزی ایران به صراحت اعلام کرد که میزان نقدینگی دو سال اخیر معادل کل نقدینگی ۴۵ سال گذشته بوده است!
طهماسب مظاهری در توضیح این مطلب گفت: کل نقدینگی ایجاد شده از سال ۱٣٣۹ (زمان تاسیس بانک مرکزی) تا مرداد سال ۱٣٨۴ بالغ بر ۷۰ هزار میلیارد تومان بوده است، اما از مرداد ۱٣٨۴ تا مرداد ۱٣٨۶ این رقم به بیش از ۱۴۲ هزار میلیارد تومان رسیده است.
بدیهی است این حجم عظیم از نقدینگی را کشورهای خارجی به زور وارد چرخه اقتصادی ایران نکرده اند بلکه سیاست های نادرست اقتصادی دولت آن را پدید آورده و گرانی های زاید بر حد متعارف جهانی را در کشور به وجود آورده است و این در حالی است که طبق برنامه چهارم توسعه، قرار بود سطح تورم در سال ٨٨ به ۹.۹ در صد برسد ولی این برنامه با روی کار آمدن دولت نهم عملاً نادیده گرفته شد و مجلس هفتم نیز اعتراض موثری در مقابل این مساله از خود نشان نداد و در نهایت کار به جایی رسید که اکنون حدود دو برابر میزان پیش بینی شده ، دچار تورم هستیم .
این گزارش در پایان نتیجه گرفته است: نگاهی به فهرست کشورهای فقیر و گمنامی که تورمی بسیار پایین تر ایران دارند بیندازید: آیا این وضعیت شرم آور نیست؟ و آیا حق مردم ایران تورم ۱۹ در صدی و قرار گرفتن در کنار فقرای اریتره و گینه ای است؟