اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٣ خرداد ۱٣٨۷ -  ۲٣ می ۲۰۰٨

روز ۲۱ می جامعه‍ی جهانی بهائی اعلام کرد ادعاهای ایران در مورد اینکه بازداشت شش بهائی در هفته‍ی گذشته "به دلائل امنیتی و نه اعتقادات مذهبی آنها "بوده، به کلی بی‌پایه و غیر مستند است.
بانی دوگال، نماینده‍ی ارشد جامعه‍ی جهانی بهائی در سازمان ملل گفت: " تمام ادعاهایی که در بیانیه روز سه‌شنبه‍ی دولت ایران آمده به کلی بی‌پایه است". اشاره‍ی خانم دوگال به اظهارات روز گذشته‍ی غلامحسین الهام، سخنگوی دولت ایران، بود که در آن بازداشت و زندانی شدن شش نفر از رهبران جامعه‍ی بهائی مورد تأیید قرار گرفت.
خانم دوگال افزود: "این اتهامات تازه نیست و دولت ایران بخوبی واقف است که حقیقتی در آنها نیست. بنا به اسناد به دست آمده حکومت ایران همواره طرح از میان بردن جامعه‍ی بهائی این کشور را داشته و بازداشت‌های اخیر نشانه‍ی تشدید این طرح است."
"بهائیانی که هفته‍ی گذشته بازداشت شدند، مانند هزاران بهائی دیگری که از سال ١٩٧٩ تا به حال کشته، زندانی و یا به اشکال دیگر تحت ستم قرار گرفته‌اند، فقط به خاطر اعتقادات دینی‌شان مورد آزار قرار گرفته‌اند. بارزترین دلیل این حرف این است که به دفعات به بهائیان دستگیر شده در برابر توبه از اعتقادات بهائی و مسلمان شدن وعده‍ی آزادی داده شده است، امکانی که افراد معدودی از آن استفاده کرده‌اند."
خانم دوگال ادامه داد: " بهائیان ایران نه تنها تهدیدی برای امنیت کشور نیستند بلکه اعضای این جامعه علاقه‍ی زیادی به ایران و ترقی آن دارند. از نشانه‌های این دلبستگی می‌توان به باقی ماندن اکثر اعضای این جامعه در کشور علیرغم آزارهای شدید اشاره کرد، از این گفت که دانشجویانی که در کشور اجازه‍ی تحصیل نداشته و به ناچار برای تحصیل به خارج از کشور رفته‌اند بعد از اتمام تحصیلات برای کمک به اعتلای کشور به ایران بازگشته‌اند و از تلاش‌های اخیر بهائیان شیراز گفت که برای کودکان نیازمند امکان آموزش فراهم می‌کردند، تلاشی که در ماه مه سال ٢٠٠۶ از جانب حکومت با دستگیری ۵۴ بهائی شرکت‌کننده در این طرح پاسخ داده شد."
خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) در پوشش خبر کنفرانس مطبوعاتی آقای الهام گزارش داد که این شش بهائی "به دلائل امنیتی و نه اعتقادات مذهبی آنها" بازداشت شده‌اند. ایرنا همچنین به نقل از آقای الهام نوشت که این افراد به نوعی با" بیگانگان و بخصوص صهیونیست‌ها" ارتباط داشته‌اند.
خانم دوگال در اشاره به این موضوع گفت: "ادعای ارتباط بهائیان با صهیونیزم یک جعل تاریخی است. مرکز جهانی جامعه‍ی بهائی در اسرائیل است چون بهاءالله در نیمه‍ی قرن هیجدهم میلادی توسط دو کشور اسلامی ایران و ترکیه‍ی عثمانی به عنوان زندانی به سرزمین مقدس تبعید شد."
"اتهام صهیونیست بودن، که طی سی سال گذشته از جانب ایران به بهائیان وارد شده، چیزی جز تلاش حکومت برای برانگیختن دشمنی مردم ایران با بهائیان نیست. این اتهام تکرار تلاش‌های پرسابقه برای تحریک انزجار مردم از بهائیان به عنوان عوامل نیروهای خارجی، اعم از روسیه، انگلستان، ایالات متحده - و حالا اسرائیل - است که همواره بی‌اساس بوده است."
"مسأله اصلی، در ارتباط با بهائیان - که به نداشتن وابستگی حزبی و عدم خشونت متعهد هستند - ایدئولوژی حکومت است که بر اساس مدارک کاملا مستند مصمم است به طور کامل جلوی توسعه جامعه بهائی را، نه فقط از طریق بازداشت، مزاحمت و زندان بلکه با محروم کردن جوانان آنها از تحصیلات و جلوگیری از اشتغال افراد این جامعه، بگیرد."
خانم دوگال گفت: "ما می‌پرسیم تخریب یک گورستان بهائی و خرد کردن استخوان‌های دفن‌شدگان در آنجا با بولدوزر؛ آزار هزاران دانش آموز بهائی در سراسر ایران توسط مسئولین مدارس برای اینکه اعتقاداتشان را تکذیب کنند؛ یا انتشار ده‌ها مقاله‍ی توهین‌آمیز بر ضد بهائیان در کیهان و دیگر رسانه‌های وابسته به دولت در ماه‌های اخیر، به دلایل امنیتی بوده یا دلایل ایدئولوژیکی."
خانم دوگال در عین حال یادآور شد که در طی این سال‌ها تعدادی از مقامات دولتی، روحانیون و اعضای قوه‍ی قضائیه‍ی ایران به موضع غیر سیاسی جامعه‍ی بهائی و بی‌اساس بودن اتهامات حکومت بر علیه آنها به طور خصوصی اذعان کرده‌اند.
وی افزود ایدئولوژی حکومت فعلی ایران از این اعتقاد بر می‌آید که بعد از حضرت محمد پیامبری نخواهد آمد بنابراین آئین بهائی برایشان چالش اعتقادی است.
"مسأله در اینجا آزادی دین است و ایران یکی از امضا‌کنندگان پیمان‌های بین‌المللی است که حق آزادی عقیده و دین، از جمله حق تغییر دین را به رسمیت می‌شناسند. "
خانم دوگال گفت: "آنچه حکومت ایران نمی‌تواند تحمل کند این است که مردم ایران به تبلیغات دولت کمتر اعتنا می‌کنند چون خودشان واقعیات را می‌بینند -که بهائیان ایران کشورشان را دوست دارند، که در اشتیاق به مشارکت در بهبود کشور صمیمی هستند، که صلح طلب و مطیع قانون‌اند- و اینکه همه‍ی این خصائل ریشه در اعتقادات آنها دارد. به همین خاطر همدردی با جامعه‍ی بهائی در حال افزایش است. دائما افراد بیشتری در همه‍ی سطوح جامعه به طور خصوصی یا علنی به دفاع از آنها بر می‌خیزند، و علاقه و توجه عمومی به آئین بهائی رو به افزایش است."