• کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران با انتشار اطلاعیه ای تصریح کرده است تشکیل اتحادیه های مستقل کارگری برای کارگران ایران یک ضرورت اساسی است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٨ خرداد ۱٣٨۷ -  ۲٨ می ۲۰۰٨

۹ خرداد ۱٣٨۷- حمله نیروهای امنیتی و پلیس ضد شورش به تجمع هزاران نفر از کارگران نیشکر هفت تپه اهوازدر روزششم خرداد ماه ۱٣٨، منجر به بازداشت ۱۲ کارگر شد. این کارگران در بیست و یکمین روز از دور جدید اعتراضاتشان در مقابل فرمانداری شوش خواستارپرداخت ٣ ماه حقوق معوقه، استعفای مدیران و مسئولین حراست کارخانه، وپایان دادن به پیگرد قضایی کارگرانی شدند که به ناحق بازداشت و محاکمه می شوند.
ممنوعیت تشکیل اتحادیه های مستقل کارگری در ایران، کارگران را با وضعیت نا امن و خطرناک مواجه می کند. حادثه اتش سوزی دو کارخانه تولید مواد شیمیایی در شازند اراک در روزپنجم خرداد ماه ۱٣٨۷، منجر به مرگ بیش از ٣۰ کارگر و بستری شدن حدود ۵۰ کارگری شد که وضعیت اکثر آنان وخیم گزارش شده است. به گفته مسئول آتش نشانی اراک، این کارخانه در وضعیتی قرار داشته که باید سیستم تولید آن متوقف و کارگران آن از کارخانه خارج می شدند، اما تولید همچنان در آن جریان داشته و کارگران در آن مشغول به کار بودند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران با اشاره به این حادثه تاسف بار می گوید: " حق بهره مندی از بهداشت محیط کار یکی از حقوق بنیادین به رسمیت شناخته شده بین المللی کارگران است که این حق در ایران همپای سایر حقوق کارگران نقض می شود. نظارت بر بهره مندی کارگران از حق بهداشت محیط کار از وظایف دولتهاست، اما این اتحادیه های مستقل کارگری هستند که بعنوان نمایندگان کارگران و مدافع حقوق آنان دولتها را وادار می کنند که وظایفشان را انجام دهند. این حادثه غم انگیر بار دیگر ضرورت فوری تشکیل اتحادیه های مستقل کارگری را در ایران یادآور می شود ".
این سومین حمله خشونت آمیز به تجمع مسالمت آمیز کارگران نیشکر هفت تپه اهواز در دور جدید اعتراضات آنان است که از ۲۰ فروردین ماه ۱٣٨۷ آغاز شد. در روز ۲۹ اردیبهشت ماه در حالی که همسران و کودکان کارگران در جلوی صف کارگران معترض در خیابان در حرکت بودند و با نشان دادن فرزندانشان شعار می دادند که " این بچه گرسنه است گرسنه، وعده سرش نمی شه"، مورد حمله نیروهای انتظامی قرار گرفتند. در این حمله به گفته همسران در حالی که کارگران با باتوم مورد ضرب و شتم قرار می گرفتند در حدود ۲۰ گاز اشک آور به میان جمعیت پرتاب شد که موجب وحشت کودکان شد، ودر اثر حمله و پرتاب گاز اشک آور، تعدادی از کارگران زخمی شده و یک نفرنیز در بیمارستان بستری شد. متعاقب آن، در روز اول خرداد ماه؛ روز برگزاری دادگاه ۵ تن از کارگران و سخنگوی آنان ، ۲۶ نفر از کارگران این کارخانه در حالی که قصد تجمع داشتند، در خیابان بازداشت شدند. این کارگران پس از چند ساعت بازجویی با تعهد آزاد شدند.
حق تجمع کارگران هفت تپه که بطور بین المللی محافظت شده است، حالی بصورت خشونت بار نقض می شود که حق سازماندهی اتحادیه های مستقل آنان نیز با عدم موافقت مسئولین و تهدید مستمر نیروهای امنیتی مواجه می شود و این در حالی است که کارگران این کارخانه معتقدند که در این وضعیت بحرانی، تنها راه حل خروج از بن بست، تشکیل اتحادیه مستقل کارگران یعنی سندیکا ست.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از دستور لغو احکام کارگران دستگیر شده در اول ماه می ۱٣٨۶ در سنندج توسط آیت الله شاهرودی، که منجر به آزادی شیث امانی از زندان شد، استقبال کرده و آن را گامی مثبت تلقی می کند، اما معتقد است : " بنظر می رسد که برخی از مسئولین جمهوری اسلامی ایران به پیامدهای نقض آشکار این حقوق هم برای مردم ایران و هم از بعد بین المللی واقف هستند. اما این به تنهایی برای حل مسائل مطرح کارگران در اعتراضات گسترده آنان کافی نیست. قوه قضائیه باید از مامورینی که شیث امانی را برای مدت بیش از یک ماه به زندان انداختند، پاسخ بخواهد."
به هر جهت هنوز وضعیت جوانمیر مرادی و طاها آزادی که هر دو در جریان مراسم اول ماه می ۱٣٨۷ دستگیر شدند، نامشخص است. بعلاوه هنوز در باره بازداشت بختیار رحیمی کارگر کردی که در اوین نگهداری می شود ، اطلاعاتی توسط مقامات ارائه نشده است. منصور اسانلو؛ رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه همچنان در زندان در حال گذراندن ۵ سال حکم محکومیت بخاطر دفاع از حقوق بنیادین کارگران است. تجمع اعتراضی کارگران نیشکر هفت تپه بطور مرتب مورد حمله قرار می گیرد و کارگران معترض را بازداشت و محاکمه می کنند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از مقامات قوه قضائیه می خواهد که فورا همه اتهاماتی را که بخاطر تجمعات مسالمت آمیز کارگری و فعالیتهای اتحادیه ای کارگری به کارگران وارد شده است لغو کند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران با اتکا به همه شواهد در باره کارگران معتقد است که "وضعیت کارگران بشدت رو به وخامت است و تشکیل اتحادیه های مستقل کارگری برای خروج از این بحران، یک راه حل اساسی است."