قاچاق گندم به کشورهای همسایه!


• یک تاجر افغانی در این باره گفته است: کشاورزان با میل و رغبت محصولات خود را می فروشند و هیچ گونه غارت منابع از ایران صورت نمی گیرد! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۰ خرداد ۱٣٨۷ -  ٣۰ می ۲۰۰٨


در حالی که با بروز خشکسالی شدید در سال زراعی جاری، پیش بینی می شود حجم تولیدات گندم در کشور به خصوص استان فارس به عنوان قطب کشاورزی ایران کاهش یابد، قاچاق این محصول استراتژیک به کشورهای عراق و افغانستان آغاز شده است!
به گزارش خبرگزاری ایسنا، همه ساله برداشت گندم از نیمه دوم اردیبهشت ماه و از شهرهای جنوبی استان فارس که عمدتا اراضی دیم هستند، شروع می شود.
گرچه تاکنون جهادکشاورزی و دیگر دستگاه‌های مسوول از میزان برداشت گندم در مزارع جنوب استان اطلاعاتی منتشر نکرده اند، اما گزارش ها حاکی از تلاش اتباع کشورهای عراق و افغانستان برای خرید و خروج قاچاق این محصول به کشورهای خود می باشد.
یک کشاورز منطقه فیروزآباد فارس به خبرنگار ایسنا گفت: یک تبعه کشور افغانستان محصول گندم امسال را به ازاء هر کیلو ٣۵۰ تومان پیش خرید کرده است.
رضا بخشی پور گفت: حدود ۲۰ روز دیگر محصول را درو می کنم اما این تبعه افغانی هزینه‌های کمباین برای درو گندم و هزینه های حمل آن به خارج از زمین را نیز پذیرفته است.
این گندم کار فارس یادآور شد: ما فقط قرار است قسمتی از زمین و برق را برای بوجاری و بسته بندی گندم در اختیار آنها بگذاریم. حتی هزینه های کارگری را هم قبول کرده‌اند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا این اقدام خود را مخالف منافع ملی نمی داند؟ گفت: امسال دولت تغییر چندانی در خصوص قیمت گذاری گندم انجام نداد و قرار بود هر کیلوگندم را ۲۹۰ تومان از ما خریداری کند در حالیکه من گندم را کیلویی ٣۵۰ تومان بدون هر گونه هزینه درو و حمل و نقل و کارگر به افغانی‌ها فروختم. این خودش درآمد برای کشور است!
بخشی پور افزود: حدود ۱۲ میلیون تومان به بانک بدهکار هستم و هر روز بانک فشار وارد می کند که پول را برگردانم. از بخشش جرائم تسهیلات هم چیزی اعمال نشد ضمن اینکه نرخ تورم هم به شدت بالا رفته و هزینه‌ها پاسخگوی تولید نیست.
وی گفت: در تابستان هم آب نداریم که بتوانم محصولی بکارم و ما را مجبور کرده‌اند که در تابستان چیزی نکاریم.
سید رضا زارع ـ کشاورز منطقه مرودشت ـ هم از پیش فروش محصولات خود به اتباع عراقی و افغانی خبر داد و گفت: نیمی از محصول امسال را به یک تبعه افغانی به قیمت٣۷۰ تومان برای هر کیلو فروختم و قرار بود مابقی را به دولت تحویل دهم.
وی گفت: تبعه دیگری از کشور عراق هم مابقی محصول را به قیمت۴۰۰ تومان برای هر کیلو خریداری کرد که من هم فروختم.
زارع گفت: قیمت ۲۹۰ تومان دولت در برابر افزایش هزینه های تولید مثل کارگر، بذر، کود و سم و هزینه های حمل ونقل و برداشت منطقی نیست.
وی ادامه داد: سال گذشته دولت قیمت‌ها را تغییری نداد در حالیکه طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی، نرخ خرید تضمینی بایستی مطابق تورم افزایش یابد.
این کشاورز منطقه مرودشت خاطرنشان کرد: امسال هم گفته اند که نرخ خرید تضمینی ۲۹۰ تومان است ولی هیچ کس به صورت قاطع این را تأیید نکرده است.
وی گفت: ٣۰ درصد قیمت گندم‌ها را از اتباع افغانی و عراقی نقد گرفته‌ام که بتوانم بخشی از هزینه‌های تولید و وام‌های بانکی را پرداخت کنم و مابقی قیمت را پس از برداشت و وزن کشی قرار است پرداخت کنند.
زارع این اقدام خود را در راستای اهداف ملی دانست وگفت: اولا دولت توجهی به تولید در کشاورزی نمی کند در حالیکه در همه جای دنیا بیشترین حمایت‌ها و یارانه‌ها در کشاورزی پرداخت می شود. ثانیا فروش ۲۹۰ تومانی مطابق منافع ملی نیست چون با این وضع قادر به تأمین هزینه های تولید نیستیم و باید اعلام ورشکستگی کنیم.
غضنفر روستا در منطقه پاسارگاد هم به ایسنا گفت: در منطقه ما هم اتباع افغانی و عراقی تا۴۰۰ تومان به ازا هر کیلو گندم از کشاورزان خریداری کرده اند.
وی با رد فروش گندم به اتباع خارجی گفت: من حتی یک دانه از گندم خود را حتی اگر همه آنها آتش بگیرد، به خارجی ها نمی دهم. آمریکایی و افغانی و لبنانی هم فرقی نمی کند.
وی گفت: کشاورزانی که گندم خود را به این افراد عراقی یا افغانی می فروشند، از قیمت‌های بازار جهانی خبر ندارند.
روستا با بیان اینکه کشاورزان از شدت فشارهای اقتصادی مجبور به فروش محصولات خود به خارجی‌ها هستند، ادامه داد: تا آنجا که خبر دارم هر کیلو گندم در بازارهای جهانی بدون هزینه حمل از هزار تومان هم بیشتر است و دولت اگر بخواهد گندمی وارد کند باید چهار برابر قیمتی که به کشاورزان داخلی می پردازد، در بازارهای جهانی پرداخت کند.
وی با انتقاد از سیاست‌های دولت در خصوص حمایت از کشاورزان گفت: دولت هیچ سیاست مشخصی ندارد. فقط نامه‌ای به دست ما داده‌اند که به خاطر خشکسالی، کشت تابستانی نداشته باشیم و معلوم نیست کشاورز چه باید بکند تا معیشت زندگیش بگذرد.
این کشاورز منطقه پاسارگاد گفت: دل خوش کرده‌اند که ۵۰ هکتار زمین کشاورزیمان را مثلا چند صد میلیون تومان می خرند ولی درآمد ما با این حجم سرمایه گذاری همخوانی ندارد.
وی کشاورزی را تولیدی پر هزینه دانست و گفت: دولت اگر می خواهد از کشاورز حمایت کند، همان سیاست خرید تضمینی را درست اجرا کند، مشکل ما حل می شود.
وی گفت: از آبان ماه سال گذشته تاکنون نتوانسته ایم پول۱۰ تن چغندری را که به کارخانه‌های قند تحویل داده‌ایم، بگیریم. پس کشاورز حق دارد محصول خود را به بیگانه بفروشد، اگرچه همانگونه که گفتم، من تن به این کار نمی دهم.
روستا گفت: زمانی که دولت مجبور شد گندم کیلویی هزار تومان را وارد کند، آن وقت قدر کشاورز دانسته می شود.
وی نرخ واقعی تولید گندم در کشور را غیرقابل محاسبه دانست و گفت: منابع آبی که ما در منطقه از دست دادیم تا گندم کیلویی ۱۰۰ هزار تومان هم قابل برگشت نیست چراکه الان چاه با عمق ۲۵۰ متر هم آب ندارد.
به اعتقاد این کشاورز فارس اگر دولت نرخ خرید تضمینی گندم را بین ٣۵۰ تا ۴۰۰ تومان تعیین کند، کشاورز می تواند به درآمد شغلی خود مطمئن بوده و حداقل ها را دریافت کند.
وی از همکاران خود هم انتقاد کرد و گفت: منابع داخلی را نباید به خارجی ها بفروشیم. اگر کشاورزان قیمت دولت را قبول ندارند، محصولات خود را به بازار عرضه کنند. در بازار مشتری با همین قیمت ها وجود دارد.
به گزارش ایسنا، عبدالسلام ـ تبعه افغانی ـ که این روزها در فارس مشغول خرید و انتقال گندم به کشورش است گفت: کشاورزان اشتیاق خوبی برای فروش گندمشان به ما دارند و حتی خود آنها تماس می گیرند که محصولشان را بخریم.
وی گفت: برخی از کشاورزان همه منابع و مواد را هدر داده اند و مثلا در یک هکتار کمتر از دو تن گندم نامرغوب برداشت خواهند کرد اما کشاورز هم هست که در هر هکتار پنج تن به بالا گندم خوب تولید می کند و ما فقط از این کشاورزان خرید می کنیم.
عبدالسلام در پاسخ به این سوال که چرا محصولات مورد نیاز خود را از بازارهای جهانی تامین نمی کنند؟ گفت: پاکستان صادرات گندم خود را به افغانستان را ممنوع کرده و برای خرید گندم از دیگر کشورها هم امکانات وارداتی نداریم و برخی از کشورها با تجار افغانی معامله نمی کنند.
وی قیمت کنونی گندم در افغانستان را هم اکنون ۷۰ دلار به ازا هر۱۰۰ کیلوگرم اعلام کرد و گفت: ما در ایران هر ۱۰۰ کیلو گندم را کمتر از ۴۰ دلار می خریم و با هزینه‌های بوجاری و حمل ونقل تا کابل به ۵۵ دلار می رسد.
این تبعه افغانستان گفت: در دیگر استان‌ها هم گندم می خریم و پس از بوجاری و بسته بندی با کامیون به لب مرز حمل می کنیم.
وی درباره چگونگی انتقال گندم‌ها به خارج از ایران نیز گفت: با استفاده از حیوانات و به صورت قاچاق از کوه‌های مرزی این گندم‌ها را به افغانستان حمل می کنیم.
عبدالسلام در پاسخ به این سوال که چرا گندم را از طریق قانونی و گمرکات از ایران خارج نمی کنید؟ گفت: تعرفه‌هایی که دولت ایران برای صادرات گندم وضع کرده ، بسیار بالاست و به همان قیمت‌های جهانی می رسد.
این تبعه افغانی معتقد است: کشاورزان با میل و رغبت محصولات خود را می فروشند و هیچ گونه غارت منابع از ایران صورت نمی گیرد.
مهندس عبدالکریم رضوی ـ رییس جهادکشاورزی فارس ـ هم در گفت‌وگو با ایسنا گفت: من هم شنیده‌ام که محصول گندم استان تا قیمت ۴۰۰ تومان به کشورهای عراق و افغانستان قاچاق می شود.
وی افزود: تا زمانی که قیمت‌های خرید تضمینی را به صرفه نکنیم، این امکان وجود دارد که کشاورز محصول خود را به اتباع بیگانه بفروشد.
به گزارش ایسنا، خروج قاچاق محصولات کشاورزی زمانی برای کشور مهم تلقی می شود، که مواریث و ذخائر ژنتیکی کشور را از دست می دهیم.
یک استاد دانشگاه به ایسنا گفت: در حالی که کشورهای پیشرفته به شدت به ذخائر ژنتیکی خود توجه دارند و در کشور ما بی توجه به آن و بی هیچ قید و شرطی صادر می کنیم و گاهی قاچاق می شود.
وی گفت: امروز بسیاری از محصولات وارداتی فاقد قدرت باروری و تکثیر هستند اما محصولات ایرانی به هنگام صادرات همچنان قدرت باروری دارند.
این استاد دانشگاه افزود: کارشناسان خارجی هم اکنون در داخل کشور به دنبال ذخائر ژنتیکی هستند و بسیاری از ذخائر را از کشور خارج کرده‌اند.
وی گفت: ذخائر ژنتیکی کمتر از مفاخر فرهنگی و هنری و حتی نام خلیج فارس نیست. اگر نام مفاخر آشکارا مورد تهاجم قرار می گیرد اما ذخائر ژنتیکی را به آرامی از کشور خارج می شود.
به اعتقاد این کارشناس کشاورزی، ذخائر ژنتیکی گندم در دنیا منحصر به فرد هستند و باید نسبت به آنها و جلوگیری از خروج آنها تلاش کنیم.