اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱٣ خرداد ۱٣٨۷ -  ۲ ژوئن ۲۰۰٨

ساختار های دانشگاهی در ایران از بدو تاسیس، همواره به گونه ای بوده است که نوعی از فرهنگ دموکراتیک متکی به تساهل و مدارا بر اساس رابطه استاد و دانشجو بر سیستم مدیریتی دانشگاه حاکم بوده است. در این ساختار اساتید و هیئت علمی به عنوان مسئولین دانشگاهی با اتکا به سابقه خود در تحصیل و تدریس، از توانایی های نسبی در اداره منظم دانشگاه برخوردارند. در چنین فضایی است که می توان انتظار داشت تا تلاش های اصحاب دانشگاه در جهت تولید علم و شکوفایی قرار گیرد. اما آن چه اینک در دانشگاه تبریز می گذرد بسیار متفاوت است. در دانشگاه تبریز نه اصحاب دانشگاه که اساتید و دانشجویان باشند، بلکه گروهی غیر دانشگاهی داعیه اداره دانشگاه را دارد. عده ای که سابقه آکادمیک و صلاحیت لازم برای اداره دانشگاه را ندارند اینک ساختار و سازمان های آن را زیر مجموعه خود می دانند. این گروه که قبلا نحوه تردد دانشجویان را کنترل می کردند، در سکوت معنی دار مسئولین آکادمیک دانشگاه تا حدی اختیار خود را افزایش دادند که حتی در مسائل آموزشی دانشجویان دخالت می کنند که گوشه هایی از آن در بیانیه شماره یک آمده است. پس از جلوگیری آنان از برگزاری جلسه دفاع پایان نامه یکی از دانشجویان کارشناسی ارشد مکانیک، هنگامی که با اعتراض این دانشجو و همراهی دانشجویان با وی مواجه شدند سر تسلیم فرود آوردند، اما اینک و با نزدیک تر شدن به پایان سال تحصیلی صداقت سخن خود را مشخص ساخته و نه تنها در برگزاری جلسه دفاع وی کارشکنی کرده اند، بلکه این دانشجو و یکی از همراهان وی را به کمیته انضباطی احضار می کنند.
دخالت های این عده در امور آموزشی بر این موضوع ختم نمی شود و این بار چهار تن از دانشجویان دانشگاه تبریز را از حق تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد محروم نموده اند.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده فنی ضمن محکوم نمودن اقدامات این گروه غیر دانشگاهی موارد زیر را لازم به توضیح می داند:
۱-      با در نظر گرفتن معاهده های بین المللی حقوق بشر و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حق تحصیل در تمامی مقاطع بر اساس شایستگی های علمی یک فرد از حقوق اولیه ی انسانی او بوده و نمی توان بر اساس داشتن عقیده یا طرز تفکری خاص وی را از این حق محروم ساخت.
۲-      مسئولین آموزشی دانشکده ها و دانشگاه باید با استفاده از اختیارات قانونی خود، مانع از دخالت این گروه غیر آکادمیک در مسائل آموزشی دانشجویان گردند. از سوی دیگر همکاری مسئولین آموزشی با افراد غیر مسئول در محروم ساختن دانشجویان از حق تحصیل، دور از شان و جایگاه دانشگاهی آنان بوده و منزلت آنها را میان اصحاب دانشگاه به کمترین حد تنزل خواهد داد.
٣-      مسئولین دانشگاهی در جهت رشد علمی دانشجویان دانشگاه تبریز بایستی با حمایت رسمی از چهار دانشجوی محروم از تحصیل، زمینه پیشرفت آنان را در مقطع کارشناسی ارشد فراهم آورند.
۴-      تعرض به حق تحصیل جمعی از دانشجویان دانشگاه تبریز، با توجه به اعمال لجام گسیخته ی این گروه غیر دانشگاهی، متوجه همه دانشجویان بوده و لذا هر گونه اقدام قانونی در برابر تضییع حقوق دانشجویی، کاملا منطقی و در دفاع از حریم دانشگاه محسوب می شود.
و در پایان انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده فنی یادآور می گردد که رفتار های غیر عقلانی، ظالمانه و مغرضانه مسئولین در انحصاری کردن حق تحصیل، موجب دلسردی دانشجویان از تلاش های علمی شده و آنان را در برابر نظام مدریت غیر منطقی دانشگاه قرار خواهد داد.

والسلام.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده فنی