• مراسم یادبود بیستمین سالگرد اعدام فدائی خلق انوشیروان لطفی در تهران با سخنرانی مادر لطفی و فریبرز رئیس دانا و شعرخوانی خانم سیمین بهبهانی برگزار شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۵ خرداد ۱٣٨۷ -  ۴ ژوئن ۲۰۰٨

اخبار روز: خانواده ی انوشیروان لطفی و آشنایان و علاقمندان او با برگزاری مراسمی خاطره ی وی را در بیستمین سالگرد جان باختنش گرامی داشتند. انوشیروان لطفی از اعضای سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) و از زندانیان مشهور سیاسی در زمان شاه، در سال ۱٣۵۴ دستگیر و به حبس ابد محکوم شد. وی در جریان انقلاب بهمن ۱٣۵۷ از زندان ازاد شد و مجددا در سال ۱٣۶۲ این بار توسط حکومت اسلامی ایران دستگیر گردید. انوشیروان لطفی که هنگام دستگیری عضو کمیته ی مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) بود، در زندان مورد شکنجه های شدیدی قرار گرفت و سرانجام در خرداد ماه سال ۱٣۶۷، توسط حکومت جمهوری اسلامی اعدام شد. بسیاری اعدام او را مقدمه ی اعدام های دسته جمعی سال ۱٣۶۷ دانسته اند.
گزارش زیر از مراسمی است که به مناسبت بیستمین سالگرد اعدام انوشیروان لطفی در تهران برگزار شده است:

امسال نیز مادر لطفی این شیرزن مبارز در سالروز اعدام رفیق انوشیروان لطفی پیشگام برگزاری یادبود شهیدان گشت.
در شرایط اختناق حاکم که هر حرکت اعتراضی با سرکوب مواجه است با تلاش زیاد سالنی تهیه گشت. ولی ماموران امنیتی رژیم قرارداد اجازه محل برگزاری را لغو و اقدام به دستگیری دست اندرکاران اجاره محل نمود.
مامورین امنیتی تنها اجازه برگزاری مراسم در خانه مادر لطفی آنهم فقط در پشت درهای بسته را دادند.
علیرغم این فشارها، مراسم یادبود رفیق لطفی برگزار شد و در آن بیش از ٣۰۰ نفر مشارکت کردند. در مراسم فیلمی از دوران کودکی، دانشگاهی، زندان و یاران همگام و مبارز انوش نمایش داده شد. گروه موسیقی آذری از ارومیه به اجرای سرودها و ترانه های انقلابی از جمله سرود فدایی و ترانه مرغ سحر پرداخت. مادر لطفی متنی خواند؛ فریبرز رئیس دانا سخنرانی کرد و خانم سیمین بهبهانی نیز اشعاری را قرائت کرد. مراسم یادبود تا ساعت یک شب ادامه یافت.
قرار بر این بود خانواده ها روز جمعه در خاوران بر سر مزار شهدای همیشه زنده گردهم آیند. ولی روز پنجشنبه صبح مقامات امنیتی رژیم با مادر لطفی تماس گرفته و اعلام کردند که بیش از ۱۵ نفر حق جمع شدن در خاوران را ندارند. مادر لطفی به آنها گفته بود: "خاوران آرامگاه فرزندان ماست و شما حق محدودیت گذاردن به گرد آمدن بر مزار دلبستگان ما را ندارید. من می خواهم بر مزار فرزندم سرود بخوانم و فریاد بر آورم."
ماموران امنیتی تهدید کردند که نیروی انتظامی آمده و همه را سرکوب خواهند کرد. این امر به اطلاع همه مادران و همسران رسانده شد.
صبح جمعه ساعت ۹ در خاوران تعداد بسیاری از سربازان مسلح و پلیس و ماموران اطلاعاتی منطقه را به اشغال در آورده و جلوی همه افراد را گرفته و اجازه ورود به خاوران را نداده بودند. آنها حتی از ورود فرزند و همسر انوشیروان لطفی جلوگیری به عمل آورده بودند.
فریادهای اعتراض خاطره دختر انوشیروان لطفی سکوت خاوران را درهم شکست. ماموران رژیم با بی شرمی تمام دلیل این سرکوب ها را برگزار شدن مراسم در روز نهم خرداد بجای پنجم خرداد «روز اعدام رفیق انوشیروان لطفی» اعلام کردند. و تازه از نعمت اسلام می دانستند که به مادر لطفی اجازه حضور بر سر مزار فرزندش داده می شود.
مادران و همسران همیشه مبارز حاضر در خاوران با فریادهای خود این ماموران بی شرم را وادار به سکوت می نمودند.
و بالاخره فقط اجازه داده شد دسته های گل بر سر آرامگاه انوش گزارده شود.
رژیم جمهوری اسلامی که دهها هزار مبارز راه آزادی را به سلاخ سپرده است خود بیش از هر زمان دیگر می داند صدای در خون نشستگان هرگز خاموش نشده است و هر روز بیش از روز پیش راه در قلب های آزادیخواه ملت مبارز ما می یابد و این سرکوب ها بهترین دلیل هراس رژیم است.