به: همنوایی تبعیدیان کوچه و/باد
محمود معتقدی
•
وطن/وطن/وطن/پیراهن سبزم/
زنی به نفس های تو/تبعید می شود
کاش/کسی هم/به صف واژه های تو می زد
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۱۹ خرداد ۱٣٨۷ -
٨ ژوئن ۲۰۰٨
کاش/ کسی هم/به صف واژه های تو می زد
شاید تو هم / آدم رمانتیکی نبوده ای
درخت های خاطره و/ انبوه چراغ های قرمز و
زرد/
چه سرزمینی از شنبه های تو / زاده می شود
واژه های آبی و / سرخ
زخمی که از تن شانه های تو / بر می گردد و
گاهی همه چیز / به پای پرنده پیر / می شود
حتی همین رنگین کمان کوچکت
تلخ / شبیه میهنی که از حس کودکی ات / پر می کشد
گم می شود / ریل قطاری / دلتنگ همیشه های سقوط ات
زنده باد / مردی در سایه خا کستر و / خاکش/
مکعبی میان دریا و آسمانش
انگار کسی از نیمه های تو / می گذرد
در سکانس های مرده / کسی به ما
سلامی دوباره نمی گوید
منم / دیوانه ای قدیس / در اندوه شبانه های تو شلیک می شوم
وطن / وطن / وطن / پیراهن سبزم /
زنی به نفس های تو / تبعید می شود
کاش / کسی هم / به صف واژه های تو می زد
دوستت دارم / برزخی به عاشقانه هایت/
از دوزخ استخوان های تو می آیم
تو و / پس آزادی و / لبخندی /
پنجره / هراس یک تیغه است
چرخ / چرخی بزن
اشاره ای به سرباز تو ایم
به همنوایی تبعیدیان کوچه و
باد
از "حصارک" دست های تو / برمی گردیم
محمود معتقدی
خرداد 87
|