• گروهی از اعضای خانواده های قتل عام زندانیان سیاسی ۱۳۶۷ که در شهریور ماه گذشته پس از برگزاری مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام عزیزانشان دستگیر شدند، همچنان در بازداشت به سر می برند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۲ خرداد ۱٣٨۷ -  ۱۱ ژوئن ۲۰۰٨

فعالین دموکراسی و حقوق بشر در ایران: بنابه گزارشات رسیده از بند ٣۵۰ زندان اوین اعضای خانواده های قتل عام زندانیان سیاسی ۱٣۶۷ که در ۱٨ شهریور ماه ۱٣٨۶ پس از برگزاری مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام عزیزانشان با یورش مامورین وزارت اطلاعات به منازلشان دستگیر و به سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ اوین منتقل شدند، همچنان در بازداشت به سر می برند. آنها بیش از ۴ ماه در سلولهای انفرادی تحت وحشیانه ترین شکنجه ها قرار داشتند. سپس آ نها را به بند ٣۵۰ زندان اوین منتقل کردند. علیرغم اینکه بیش از ۹ ماه از زندانی کردن آنها می گذرد ولی هنوز اکثر آنها در وضعیت بلاتکلیفی بسر می برند. زندانیان سیاسی که در حال حاضر در زندان بسر می برند بنامهای زیر می باشند: ۱.خانم الهام یعقوبی ۲. علی صارمی ٣. محمد علی منصوری ۴. ناصر سوداگری ۵. میثاق یزدان نژاد.

خانم الهام یعقوبی ٣۰ ساله در جریان قتل عامهای زندانیان سیاسی ۲ دائی خود را به نامهای احمد سلیمانی و سعید سلیمانی از دست داد. او در تاریخ ۱٨ شهریور ۱٣٨۶ پس از گرامی داشت و حضور بر آرامگاه دائی های خود با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او به مدت ٣ هفته در سلولهای انفرادی توسط یکی از بازجویان وزارت اطلاعات با نام مستعار رحمتی تحت شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی قرار داشت. سپس با قراردادن وثیقه سنگین از زندان آزاد شد. پس از آزادی، به طور دائم توسط بازجو رحمتی تحت فشارهای روحی قرار داشت. این فرد با وقاحت تمام از خانم یعقوبی می خواست که با وزارت اطلاعات همکاری کند و در غیر این صورت دستور محاکمه و محکوم کردن ایشان را خواهد داد. رحمتی که از بدست آوردن خواسته پلید خود مایوس شده بود به دادگاه انقلاب شهر ری دستور محاکمه و محکوم شدن او را صادر کرد. روز شنبه ۱۷ فروردین ماه به دستور این فرد دستگیر شد و به بند ۲ زنان زندان اوین در کنار زندانیان عادی و خطرناک منتقل شد. بازجو رحمتی در زندان اوین بصورت مستقیم یا غیرمستقم خانم یعقوبی را مورد اذیت و ازار قرار می دهد. هفته گذشته به تحریک همین فرد تعدادی از زندانیان خطرناک به سمت وی حمله ور شدند.

آقای علی صارمی ۶۰ ساله پس از حضور در مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی ، در روز ۱٨ شهریور ماه ۱٣٨۶ بازداشت شد. بازجویان وزارت اطلاعات در بند ۲۰۹ به فرماندهی رحمتی، به فروشگاه او حمله ور شدند و او را دستگیر و به زندان اوین منتقل کردند. آقای صارمی از زندانیان سیاسی قدیمی و شناخته شده و مورد احترام خاص مردم می باشد. ایشان بیش از ۴ ماه در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ اوین زندانی بود در طی این مدت توسط بازجو رحمتی تحت شکنجه ی جسمی و روحی قرار داشت. سپس او را به به بند ٣۵۰ اوین منتقل کردند. بازجو رحمتی برای آقای صارمی پرونده سازی کرده و قصد دارد او را به جرم شرکت در این مراسم مورد محاکمه قرار دهد. پرونده ساخته شده توسط بازجویان وزارت اطلاعات به شعبه ۱۵ به ریاست فردی به نام صلواتی که در بدرفتاری با زندانیان در حین محاکمه معروف است و رفتارش مانند بازجویان وزارت اطلاعات است، فرستاده شده است. این فرد تا به حال تعدادی از فعالین دانشجویان را مورد محاکمه قرار داده است و احکام سنگینی برای آنها صادر کرده است.

خانم مهین صارمی همسر آقای صارمی به دلیل پیگیری وضعیت همسرش بدستور حسن زارع دهنوی دستگیر و به سلولهای انقرادی بند ۲۰۹ منتقل گردید. ایشان چندین هفته در سلولها انفرادی بند ۲۰۹ اوین زندانی بود و بازجویان وزارت اطلاعات اقدام به پرونده سازی علیه وی نمودند و پرونده ساخته شده به شعبه ۱۵ احاله شده است و قرار است که در تیر ماه بدلیل پیگیری وضعیت همسرش مورد محاکمه قرار گیرد.

محمد علی منصوری زندانی سیاسی دیگری است که به خاطر شرکت در مراسم قتل عام زندانیان سیاسی، ۱٨ شهریور ۱٣٨۶ دستگیر و به بند ۲۰۹ اوین منتقل شدند و چندین ماه در سلولهای انفرادی تحت شکنجه قرون وسطائی قرار داشت. وی بیش از ۹ ماه است که در بازداشت بسر می برد و همچنان در بلاتکلیفی است. بازجویان وزارت اطلاعات قصد دارند او را مورد محاکمه قرار دهند. بازجویان وزارت اطلاعات پرونده ای علیه آقای منصوری ساخته اند و به شعبه ۲٨ دادگاه انقلاب احاله شده و توسط فردی بنام مقیسه معروف به ناصریان که از افراد کمیته مرگ قتل عام زندانیان سیاسی سال ۱٣۶۷ می باشد مورد بررسی قرار گرفته است.

خانم معصومه منصوری دانشجوی دانشگاه امیر کبیر است. وی به دلیل پیگیری وضعیت پدرش سال گذشته دستگیر شده است. بدستور راسخ بازجوی دادگاه امنیت با او تماس گرفته شد و به او گفته شد که می تواند وسائل شخصی ( گذرنامه، شناسنامه، کارت دانشجوئی و کامپیوتر) خود را که توسط وزارت اطلاعات هنگام بازرسی منزل ضبط شده بود پس بگیرد. خانم منصوری هنگامی که به دادگاه انقلاب مراجعه کرد دستگیر و به سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ اوین منتقل شد. او چندین هفته در بازداشت بسر برد. بازجویان وزارت اطلاعات علیه وی پرونده ای تشکیل داده اند و به شعبه ۱۵ که فردی بنام صلواتی رئیس آن است، فرستاده اند.

آقای میثاق یزدان نژاد دانشجوی زندانی، زندانی سیاسی دیگری است که در تاریخ ۱٨ شهریور ۱٣٨۶ با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و پس از ضرب و شتم در مقابل چشمان اشک بار والدینش او را به به بند ۲۰۹ منتقل کردند، او چندین ماه در سلولهای انفرادی که با بازجوئی مدام و شکنجه های طاقت فرسا همراه بود، بازداشت بود. آقای یزدان نژاد از بیماری سختی رنج می برد و می بایست داروهای خود را در زمانهای تعیین شده مصرف نماید در غیر این صورت وضعیت جسمی او به وخامت می گراید. بازجویان وزارت اطلاعات برای گرفتن اعترافات مدنظر خود و تحت فشار قرار دادن او مدت زیادی از دادن دارو به او خوداری کردند. بازجویان وزارت اطلاعات علیه او دو پرونده ساخته اند. پرونده ی وی مدتی پیش به شعبه ۱۵ که رئیس آن فردی بنام صلواتی است فرستاده شد. صلواتی در برخورد های غیر انسانی و تحقیر آمیز علیه فعالین معروف است. این فرد در حین سئوال و جواب از زندانی که با داد و فریاد و توهین همراه است برخورد می کند و به زندانی اجازه مشورت با وکلایش را نمی دهد و نسبت به وکلائی که از زندانی دفاع می کنند برخوردی توهین آمیز دارد. او در طی محاکمه آقای یزدان نژاد و قتی که وکیل او به موارد اتهام اعتراض کرد و سعی در دفاع از موکلش را داشت با لحنی توهین آمیز خطاب به وکیل گفت اگر ساکت نشوی دستور میدهم که از پنجره بیرون بیاندازنت. آقای یزدان نژاد به دستور بازجویان وزارت اطلاعات به حکم سنگین ۴ سال زندان محکوم شده است و هنوز پرونده دوم او باز می باشد.

در هفته های اخیر خانواده های زندانیان سیاسی که برای ملاقات با عزیزانشان به زندان اوین مراجعه کرده اند با برخوردهای توهین امیزی مواجه شده اند. فردی بنام محمدی که بنابه گفته خودش رئیس حراست زندان است با آنها برخوردهای زننده و توهین آمیزی دارد و برای تحقیر کردن خانواده ها، انها را مورد بازرسی بدنی غیر معمول قرار می دهند. زندانی سیاسی که در حال ملاقات باخانواده اش می باشد را نیز در مقابل فرزندانش مورد بازرسی بدنی قرار می دهند. این رفتار مورد اعتراض گسترده خانواده های زندانیان سیاسی قرار گرفته است. خانواده ها تهدید کرده اند در صورت ادامه این اعمال توهین آمیز از ملاقات با عزیزانشان خوداری خواهند کرد.
لازم به یادآوری است که سازمان عفو بین الملل طی فرآخوانی که در تاریخ ۲ نوامبر ۲۰۰۷ صادرکرد زندانی کردن خانواده های قتل عام ۱٣۶۷ را محکوم نمود. در این فرآخوان در مورد قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱٣۶۷ چنین آمده است: عفو بین الملل بر این گمان است که این اعدامها یک جنایت علیه بشریت محسوب می شود. طبق قانون بین المللی که در سال ۱۹٨٨ معتبر بوده جنایت ها علیه بشریت عبارتند از حملات گسترده یا سیستماتیک علیه شهروندان، بنا به دلایل تبعیض آمیز, از جمله سیاسی. باید یک تحقیقات مستقل و بی طرفانه درباره اعدام های ۱۹٨٨ صورت گیرد و تمامی مسئولان (آن) می بایست در برابر عدالت قرار گیرند و مجازات های مقتضی دریافت کنند.