اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۶ خرداد ۱٣٨۷ -  ۱۵ ژوئن ۲۰۰٨

به منظور دستیابی به راه حلی جامع، درازمدت و مناسب برای مساله هسته ای ایران که با قطعنامه های مربوط سازمان ملل متحد سازگار باشد در تکمیل پیشنهاد ارائه شده به ایران در ژوئن ۲۰۰۶ (تیرماه ۱٣٨۵) که هنوز به قوت خود باقی است، موارد زیر به عنوان سرفصل های مذاکره مابین کشورهای چین، فرانسه، آلمان، ایران، روسیه، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا، به همراه نماینده عالی اتحادیه اروپا، پیشنهاد می شود تا زمانی که ایران به شکل تصدیق پذیر تمام فعالیت های مربوط به غنی سازی و بازفرآوری خود را ذیل (a)OP۱۹ و OP۱۵ قطعنامه ۱٨۰٣ شورای امنیت سازمان ملل به حالت تعلیق درآورد. در راستای این مذاکرات همچنین از ایران انتظار داریم که درخواست های شورای امنیت سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی را اجابت کند. در مقابل چین، فرانسه، آلمان، روسیه، بریتانیا، ایالات متحده آمریکا و نماینده عالی اتحادیه اروپا اعلام آمادگی می کنند:
- حق ایران را برای توسعه پژوهش، تولید و کاربرد انرژی صلح آمیز هسته ای مطابق با تعهدات پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای را به رسمیت بشناسند.
- به محض ایجاد اطمینان از ماهیت کاملاً صلح آمیز برنامه هسته ای ایران با آن همان رفتاری را داشته باشند که با برنامه هر کشور فاقد سلاح های هسته ای در چارچوب NPT.
-
انرژی هسته ای
- تاکید دوباره بر حق ایران نسبت به انرژی هسته ای برای مقاصد صرفاً صلح آمیز مطابق با تعهدات این کشور در چارچوب پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای.
- تامین کمک های مالی و تکنولوژیک لازم جهت استفاده صلح آمیز ایران از انرژی هسته ای و حمایت نسبت به از سرگیری پروژه های همکاری فنی در ایران توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی.
- حمایت از ساخت نیروگاه های آب سبک منطبق با آخرین فناوری روز.
- حمایت از تحقیق و توسعه در انرژی هسته ای به موازات بازیابی تدریجی اعتماد بین المللی.
- تامین تضمین های الزام آور حقوقی عرضه سوخت هسته ای.
- همکاری در جهت مدیریت سوخت مصرف شده و پسماند رادیواکتیو.
-
سیاسی
- بهبود روابط شش کشور اتحادیه اروپا با ایران و ایجاد اعتماد متقابل.
- تشویق تماس و گفت وگوی مستقیم با ایران.
- پشتیبانی از ایران در جهت ایفای نقشی مهم و سازنده در امور بین الملل.
- ارتقای سطح گفت وگو و همکاری در حوزه های منع گسترش سلاح های هسته ای و موضوعات مربوط به امنیت و ثبات منطقه ای.
- کار با ایران و دیگر کشورهای منطقه در جهت ارتقای ترتیبات اعتمادسازی و امنیت منطقه ای.
- ایجاد مکانیسم های مناسب مشاوره و همکاری.
- حمایت از برگزاری یک کنفرانس درباره مسائل امنیت منطقه ای.
- تاکید دوباره بر اینکه حل مساله هسته ای ایران به تلاش های منع گسترش سلاح های هسته ای و تحقق هدف خاورمیانه عاری از سلاح های کشتار جمعی شامل سامانه های آنها کمک خواهد کرد.
- تاکید دوباره بر تعهد در چارچوب منشور سازمان ملل که در روابط بین المللی خود از تهدید یا استفاده از زور نسبت به تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشور یا هر رفتار دیگری که مطابق با منشور سازمان ملل نباشد، اجتناب ورزند.
- همکاری در مورد افغانستان شامل همکاری جدی تر در مبارزه با قاچاق مواد مخدر، حمایت از برنامه های بازگشت آواره های افغان به افغانستان، همکاری در بازسازی افغانستان و همکاری در تامین امنیت مرزهای ایران و افغانستان.
-
اقتصادی
- گام هایی در جهت عادی سازی روابط اقتصادی و بازرگانی از قبیل تسهیل دسترسی ایران به اقتصاد، بازارها و سرمایه بین المللی از طریق حمایت عملی در جهت الحاق کامل ایران به ساختارهای بین المللی شامل
سازمان تجارت جهانی و ایجاد چارچوبی برای سرمایه گذاری مستقیم و نیز تجارت بیشتر با ایران.
-
مشارکت در حوزه انرژی
- گام هایی در جهت عادی سازی همکاری با ایران در حوزه انرژی: ایجاد یک مشارکت درازمدت و وسیع الطیف استراتژیک انرژی بین ایران و اتحادیه اروپا و دیگر طرف های علاقه مند، با کاربردها و تدابیر عینی و عملی.
-
کشاورزی
- حمایت از توسعه کشاورزی در ایران.
- تسهیل خودکفایی کامل ایران در غذا از طریق همکاری در فناوری مدرن.
-
محیط زیست، زیرساخت ها
- پروژه های غیرنظامی در حوزه حفاظت از محیط زیست، زیرساخت ها، علم و فناوری و hi-tech
- توسعه زیرساخت های حمل و نقل شامل کریدورهای حمل و نقل بین المللی.
- حمایت از نوین سازی زیرساخت های مخابراتی ایران شامل امکان لغو محدودیت های تجاری مرتبط.
-
هواپیمایی غیرنظامی
- همکاری در هواپیمایی غیرنظامی شامل امکان لغو محدودیت های صادراتی سازندگان هواپیما به ایران.
- قادرسازی ایران به نوسازی ناوگان هواپیمایی غیرنظامی خود.
- کمک به ایران در جهت حصول اطمینان از اینکه هواپیماهای ایرانی مطابق با استانداردهای ایمنی بین المللی هستند.
-
مسائل اقتصادی، اجتماعی و توسعه انسانی / بشردوستانه
- در اختیار گذاشتن، در صورت نیاز، کمک به نیازهای توسعه اقتصادی و اجتماعی و بشردوستانه.
- همکاری / حمایت فنی در حوزه های آموزشی مفید برای ایران.
- حمایت از ایرانیان برای شرکت در دوره های آموزشی یا کسب مدارج علمی در حوزه هایی مانند مهندسی عمران، کشاورزی و مطالعات زیست محیطی.
- حمایت از برنامه های مشترک بین موسسات آموزش عالی مانند بهداشت عمومی، معیشت روستایی، پروژه های مشترک علمی، مدیریت عمومی تاریخ و فلسفه.
- همکاری در حوزه توانایی های پاسخ موثر به حوادث غیرمترقبه (مانند زلزله نگاری، پژوهش زمین لرزه، مدیریت بحران و ...)
-
مکانیسم اجرا
- تشکیل گروه های ناظر مشترک در جهت اجرای یک موافقتنامه آتی.

منبع: روزنامه ی سرمایه