اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣۰ خرداد ۱٣٨۷ -  ۱۹ ژوئن ۲۰۰٨

انتخابات کمیسیونهای مجلس، به آزمونی برای لاریجانی، در اداره مجلس بدل شده است
چالش های مبارزه با تورم

روزنامه اعتماد ملی با عنوان: اولین آزمون لاریجانی نوشته است: علی لاریجانی با تمام کیاست و زیرکی خود باور نداشت به این سادگی ضربه ای اینچنین از مخالفان خود دریافت کند. هرچند که ماجرا از ابتدا ساده می نمود اما رئیس مجلس هشتم به راحتی در گردبادی گرفتار شده که نه راه پس دارد و نه راه پیش. در بحبوحه رایزنی های انتخاب رئیس مجلس هشتم زمانی که حداد عادل چندان شوقی برای کسب رأی فراکسیون اکثریت مجلس نشان نمی داد لاریجانی چهره قدیمی خود را پالایش کرده و وعده مجلسی را می داد که در آن اقلیت حداقل به اندازه سهم خود جایگاه داشته باشد. وعده آقای رئیس اما به راحتی نقش بر آب شد. راه نیافتن اصلاح طلبان به کمیسیونهای مهم مجلس پیش از آنکه ضربه به آنان باشد، ضربه ای بر ریاست علی لاریجانی بر مجلس بود. اگر اصولگرایان و اصلاح طلبان مخالف نحوه مدیریت حدادعادل سالیانی را سپری کردند تا بتوانند مدیریت ضعیف او را به رخ بکشند، مخالفان لاریجانی می توانند از هم اکنون عدم توانایی لاریجانی برای اداره مجلس را تبلیغ کنند. نمایندگانی که معترض حدادعادل می شدند و برای قطع تریبون خود گلایه می کردند در ریاست علی لاریجانی هنوز تریبونی برای اثبات حضور خود نیافته اند و رئیس مدعی دفاع از حقوق اقلیت و جریان مستقل، بازی شروع نشده زمین را ترک کرده و بازی را به مخالفان نباخته است. رئیس مجلس هشتم در مواجهه با نیروهای اقلیت و مستقل مجلس تنها می تواند وجود اراده دیگری فراتر از خود را بهانه کند که آن نیز استدلالی دلنشین نخواهد بود. اولین آزمون لاریجانی در ریاست بر مجلس هشتم آزمون دل انگیزی برای او نبود و تاکنون نیز از این آزمون با آزردگی خاطر بیرون آمده است. رئیس مجلس هشتم که روزگاری خود خط نگهدار اصولگرایان بوده، قطعاً به نیکی می داند که اگر خط اول را واگذار کرده و در ابتدای کار وجود اداره دیگران را غالب بر اراده خود بداند، روزگار نه چندان خوشی را در انتظار خواهد داشت. لاریجانی برای نیک دیدن عاقبت کوتاهی خود آینه ای در پیش روی خود دارد؛ حدادعادل رئیس مجلس هفتم تجربه ای برای لاریجانی است، همه کوتاه آمدنها نیز مخالفان را قانع نکرده و آنان تمامیت قدرت را می خواهند و حاضر به تقسیم آن با دیگران نیستند حتی اگر آن دیگری لاریجانی باشد.

اشکالات طرح مبارزه با گرانی
محسن بهرامی ارض اقدس رئیس کمیسیون بازرگانی اتاق بازرگانی تهران در مقاله ای با عنوان توهم توطئه در روزنامه همشهری نوشته است: طرح جدید دولت نهم برای مبارزه با گرانی از طریق تخصیص ۴۰ میلیارد تومان و جذب ۴ هزار بازرس برای نظارت بر بازار نشانه موفق نبودن سیاست های تنظیم بازار و رویکرد جدید دولت نهم برای فعال شدن دوباره سازمان بازرسی و نظارت بر قیمت هاست.
اکنون و در شرایطی که با ابلاغ و نهایی شدن قانون سیاست های اصل ۴۴ که از آن به عنوان انقلاب اقتصادی یاد شد ه و در نظر است تا تصدی دولت کاهش یافته و اقتصاد خصوصی، آزادسازی و رقابتی شود، تشدید در اعمال سیاست های تعزیراتی برای مهار قیمت ها و برخورد با بنگاه های خصوصی و کسبه برای گرانفروشی کارآمد نیست.
اگر ۴۰ هزار بازرس نیز به کار گرفته شود مشکل گرانی حل نخواهد شد چرا که تورم اعم از گرانی و گرانفروشی است، هنگامی که مردم با انتظارات تورمی مواجه بوده و بنابر اعلام رسمی بانک مرکزی نرخ تورم در ماه گذشته نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد ۲۵ درصدی داشته است، اعمال چنین شیوه هایی تاثیری در مقابله با گرانی نخواهد داشت.
علت اصلی تورم افزایش بیش از دو برابری حجم نقدینگی به دلیل برداشت های بی رویه دولت از حساب ذخیره ارزی برای هزینه های جاری، افزایش وابستگی به درآمدهای نفتی، کسری بودجه، کاهش رشد اقتصادی و… است اما دولت به جای چاره جویی برای حل این مشکلات اساسی، ریشه نابسامانی بازار را در توطئه ها و گروه های مافیایی جست وجو می کند.
اگر بپذیریم توطئه علت اصلی نابسامانی های اقتصادی است، پرسش این است که دولت با همه امکانات و ابزارهایی که در اختیار دارد چگونه قادر به برخورد با چند توطئه گر در اقتصاد کشور و مقابله با گرانی و رفع مشکلات مردم نیست.
نباید مشکلات ناشی از سوء مدیریت و ناکارآمدی سیاست های اقتصادی کنونی را به حساب عوامل موهوم مانند مافیا یا توطئه گران اقتصادی بگذاریم.
گسترش اعمال سیاست های تعزیراتی و توسعه بازرسی و نظارت، فضای کسب و کار را ناامن کرده و مغایر سیاست های اصل ۴۴ قانون اساسی است چرا که لازمه اجرای این سیاست ها و خصوصی سازی، آزادسازی اقتصادی و شکل گیری فضای رقابتی است.
در واقع گرانی های اخیر ناشی از ناکارآمدی اجرای سیاست های دولت در تنظیم بازار کالاهای مختلف است چرا که وقتی مدیران اطلاع دقیقی از نیاز بازار به کالاهای مختلف نداشته و کالای مورد نیاز به موقع در شبکه اصلی توزیع، تامین و تدارک نشود هر اتفاق کوچکی موجب نابسامانی قیمت ها شده و هر روز کالاهای مختلف مانند برنج، قند و چای، روغن و… گران می شود.
مدیران کنونی سازمان های بازرگانی استان ها تسلط کافی بر حوزه مدیریتی خود نداشته و نمی دانند برای تامین کالای مورد نیاز بازار باید چگونه عمل کرده و چه میزان ذخیره کالایی داشته باشند تا به محض نابسامانی و افزایش قیمت ها با حضور به موقع و پشتیبانی دولت، نسبت به تامین نیاز بازار و جلوگیری از نابسامانی قیمت و عرضه اقدام کنند.
مشکلات ایجاد شده در بازار چای در قزوین، قندوشکر در آذربایجان شرقی و روغن در کرمانشاه و کردستان ناشی از برخی مباحث مطرح شده در زمینه اشکال در تامین نیاز این کالاها بوده که درصورت درایت مسئولان بازرگانی استان، امکان تنظیم بازار با عرضه حداقل کالا وجود داشت اما عملکرد وزارت بازرگانی موجب تعمیم بحران این کالا به سراسر کشور شد که برای مقابله با آن چندین برابر کالا عرضه و باز هم نابسامانی قیمت ها را شاهد بودیم.
بهتر نیست وزارت بازرگانی نسبت به رفع مشکلات ساختاری خود در شبکه تامین کالا اقدام کند تا با افزایش قیمتها، گسترش رویکردهای تعزیراتی در بازار، برخورد با کسبه و ناامن شدن فضای کسب و کار را شاهد نباشیم و دولت نیز مجبور نشود ریشه گرانی های اخیر را در تئوری هایی مانند توطئه، احتکار یا مافیای اقتصادی دنبال کند.

سلب حق عمومی
روزنامه کیهان در ستون یادداشت روز خود با عنوان تفنگ بی فشنگ نوشته است: ۱ـ سفر سولانا به تهران و ارائه بسته جدید پیشنهادی ۱+۵ به ایران که در واقع حاوی عناصر جدیدی نبود و فقط با ادبیات جدید تلاش شده بود تا موضوع درخواست مستقیم تعلیق از طریق درخواست اجرای قطعنامه ۱٨۰٣ شورای امنیت، دوباره مطرح شود، اظهارنظرهای متفاوتی را به دنبال داشته است.
اگرچه این دست پیشنهادها به عنوان مشوق هایی برای حل یک مناقشه ارائه می شود اما در باطن و صورت واقعی، تهدیدهایی برای سلب یک حق عمومی و مشروع به شمار می آید. آمریکا و غرب تلاش می کنند با تدارک و ارسال بسته های پیشنهادی خود، در قالب مذاکره دست به باج خواهی زده و در مقابل از ایران چهره ای غیرمنطقی به دنیا معرفی کنند.
هرچند زمینه برای تعامل منطقی در موضوع هسته ای ایران فراهم شده است، اما اینکه همزمان با سفر اخیر سولانا به تهران و تحویل بسته جدید به مقامات جمهوری اسلامی و قبل از هرگونه اظهارنظر مقامات کشورمان، رئیس جمهور آمریکا در یک اظهارنظر خبر از رد این بسته توسط ایران می دهد، نشان دهنده آن است که آمریکا طرحی از پیش تعیین شده برای برداشتن گامهای بعدی علیه برنامه هسته ای ایران در دست دارد.
از نگاه ایران، هیچ مشوقی نمی تواند جای اقتدار نظام و منافع مردم کشور را بگیرد. غنی سازی اورانیوم، فارغ از آنکه موضوع مناقشه هسته ای بین ایران و غرب قرار گرفته، امروز جزء حیثیت نظام جمهوری اسلامی شده و همه مردم و مسئولان بر سر آن به توافق رسیده اند و به هیچ وجه عقب نشینی از آن برایشان پذیرفتنی نیست.
۲ـ طی سالهای اخیر، آمریکا و غرب و هم چنین رژیم صهیونیستی با اتهام تلاش ایران برای دستیابی به سلاح اتمی، کوشیده اند تا برنامه های هسته ای ایران را متوقف سازند.
تصویب سه قطعنامه علیه کشورمان در شورای امنیت ملی و اعمال تحریمهای اقتصادی و سیاسی ضدمنافع جمهوری اسلامی و تهدیدهایی که هر از چندی توسط کسانی که خود سردمدار جنگ و جنایت در جهان امروزند، جزو تلاشهای بی وقفه آنان بوده است. چندی پیش شائول موفاز معاون نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مصاحبه با روزنامه اسراییلی یدیعوت آحارونت ادعا کرد که؛ تحریمهای اقتصادی علیه ایران فاقد کارایی لازم بوده و باید با حمله به تاسیسات هسته ای ایران، مانع ادامه فعالیت های اتمی این کشور شد.
روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در سر مقاله خود با عنوان تهدید کردن ایران اشاره می کند: ایهود اولمرت، نخست وزیر اسراییل که رسوایی فساد گریبان وی را گرفته و حتی این امر می تواند او را از شغلش برکنار کند، هدایت این ادعاها را برعهده داشته و قبل از اینکه با بوش در کاخ سفید ملاقات کند، عنوان می نماید که باید با هر وسیله ممکن مانع ایران شد.
این تهدیدها در حالی صورت می پذیرد که خود رژیم اشغالگر قدس برخوردار از ۱۱ نیروگاه هسته ای بوده و بالغ بر ۲۰۰ کلاهک هسته ای را در زرادخانه های اتمی خود نگهداری می کند؛ امری که صلح جهانی و امنیت منطقه را به شدت مورد تهدید قرار می دهد. این رژیم علیرغم وجود فشارهای بین المللی تاکنون از امضای معاهده منع گسترش سلاحهای اتمی نیز طفره رفته است.
آمریکا در سال ۱۹۵٨ پروازی را بر فراز دیمونا، راکتور هسته ای اسراییل، انجام داد و آژانس های اطلاعاتی آمریکا نتیجه گیری کردند که این راکتور هسته ای به منظور اهداف نظامی برپا شده است. بنابراین دولت آمریکا از سال ۱۹۵٨ تاکنون از برنامه های هسته ای این کشور آگاه است و برخی از عناصر دولت آمریکا نیز متهم به همدستی و کمک به برنامه هسته ای اسرائیل غاصب می باشند. اگرچه این بازی مسخره برای سرپوش گذاشتن بر دخالت مستقیم آمریکا در تسلیح اسرائیل به سلاح هسته ای بوده است.
اسرائیل که به دنبال انحصار هسته ای خود در منطقه خاورمیانه است، در سال ۱۹٨۱ تاسیسات هسته ای عراق و در شهریور سال پیش پادگانی را در منطقه دیرالزور سوریه مورد حمله نظامی قرار داد. سکوت مجامع جهانی و در رأس آنها شورای امنیت سازمان ملل سبب شد تا مقامات این رژیم از ادبیات گستاخانه تهدید و حمله نظامی برای نیل به اهداف شوم خود استفاده نمایند.
تهدید صریح رهبران رژیم صهیونیستی به حمله نظامی علیه تأسیسات هسته ای جمهوری اسلامی ایران زیر چتر حمایت آمریکا، نقض آشکار قوانین بین المللی است و قاعدتا می بایست از سوی مجامع قانونی و بین المللی واکنش موثری در برابر آن صورت می گرفت، که البته این چنین نشد.
٣ـ چندی قبل ژنرال مایکل موزلی فرمانده نیروی هوایی آمریکا و مایکل وین وزیر نیروی هوایی این کشور به دلیل آنچه اشتباهات مکرر اتمی خوانده می شد، برکنار شدند. اخراج این دو نفر نشان دهنده آن است که مشکل به وجود آمده، حفاظت تسلیحات و مواد اتمی زرادخانه آمریکا است.
پایگاه اینترنتی کامن دریمز در گزارشی با اشاره به این خبر و اعتراف به وجود هزاران سلاح اتمی در زرادخانه آمریکا می نویسد: آنچه بیشتر آمریکایی ها متوجه نمی شوند، این است که تسلیحات اتمی نمی تواند از آنان حفاظت کند. این تسلیحات یک سپر دفاعی نیست و تمام کاری که می توانیم با آن انجام دهیم تهدید کشورهای دیگر است. گفتنی است آمریکا مقام اول کشورهای جهان از لحاظ شمار کلاهک های اتمی را دارا می باشد.
از طرف دیگر بوش، رئیس جمهور آمریکا که به مناسبت ۶۰ سالگی اسرائیل به سرزمین اشغالی فلسطین رفته بود، با تاکید بر پیوند ناگسستنی بین آمریکا و رژیم صهیونیستی می گوید: اگر ما به ایران اجازه دهیم که به سلاح اتمی دست یابد، به نسل های آینده خیانتی نابخشودنی کرده ایم. به خاطر صلح در جهان نباید به ایران اجازه این کار را بدهیم !
ببینید کشورهایی که خود صاحب هزاران کلاهک اتمی در دنیا بوده و بزرگترین سازمان های تروریستی جهان را در خود جای داده اند و بزرگترین جنایتکاران و حامیان تروریسم در جهان به حساب می آیند، چگونه از ایران اتمی به عنوان خطر در برابر صلح جهانی یاد می کنند؟!
تمام تهدیدهای نظامی و تحریم هایی که علیه ایران به کار بسته اند و مذاکرات، مادامی که با سیاست هویج و چماق پیش می رود، هیچکدام در عزم راسخ مردم و مسئولان امر در دستیابی به فناوری هسته ای، کوچکترین شکافی ایجاد نخواهد کرد و تهدیدهای آمریکا را نشانه روی با تفنگ بی فشنگ می دانند.
خواسته های جمهوری اسلامی ایران کاملا روشن، قانونی و در چارچوب NPT است و مردم ما چیزی بیش از حق مسلم و قانونی خود نمی خواهند. ایران نیز صادقانه به همه ابهامات و سوالات پاسخ داده است و بازرسان آژانس در این مورد دستشان کاملاً باز است.
جهان، امروز به سمت بحران انرژی و کاهش منابع فسیلی پیش می رود. طبعا پیوستن سریع تر ایران به چرخه کشورهای دارای توانایی غنی سازی مستقل هسته ای می تواند تضمین کننده آینده سیاسی و اقتصادی و امنیت انرژی در قرن بدون نفت باشد.

منبع: روزنامه ی اطلاعات بین المللی