اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۴ تير ۱٣٨۷ -  ۲۴ ژوئن ۲۰۰٨

سوم تیر را می توان روز تعیین کننده ای در تاریخ انقلاب اسلامی دانست
به عقیده کیهان بر دولت سوم تیر می توان نقد و انتقادهای فراوانی وارد دانست
دولت نهم در سه سال گذشته کارهای بزرگی انجام داده است
هشدار به مسئولان درباره اسنادی که در ماجرای پالیزدار به دست آمد
سایت التفسیر یک کتابخانه قرآنی کامل

روزنامه کیهان سرمقاله دیروزش را به سوم تیر روز انتخاب دکتر احمدی نژاد به ریاست جمهوری اختصاص داده و با عنوان نگاهی به کارنامه دولت نوشته است: سوم تیر را می توان روز تعیین کننده ای در تاریخ انقلاب اسلامی دانست و از این رو در هر سالگرد، شایسته بازخوانی است. این روز اگرچه با نتایج انتخاباتی مجلس هفتم و شوراهای دوم شهر و روستا گره خورده ولی در عین حال از آنجا که در سنت سیاسی ایران، دولت ، کانون اصلی تحولات به حساب می آید، سوم تیرماه خود مبدأ اصلی تحول اخیر محسوب می شود. در سالگرد این روز بهتر است ابتدا مقصد و مقصود انتخابات تحولی ریاست جمهوری گذشته را ـ به نحو اختصار ـ در ابعاد داخلی و خارجی مورد ارزیابی قرار دهیم و سپس نقدی بر دولت برآمده از آن داشته باشیم.
مقصد و مقصود دولت در بعد داخلی عدالت بود. عدالتی که در تعریف دولت به ترجیح طبقات کم درآمد و دور از دسترس بر طبقات متوسط و نزدیک به مرکز تعبیر می شد. دولت نهم در یک ارزیابی، وفادار به این هدف محسوب می شود. تمرکز دولت روی توزیع ثروت در استانهای محرومتر و مستقیم کردن راه کابینه ـ از تهران به شهرها و روستاهای دور کشور ـ برای ارائه آسانتر و سریعتر فرصت ها و منابع مالی، تمرکز روی طرح های کم حجم و در عین حال سریع الوصول، کاهش موانع ارائه خدمات و اعتبارات مالی بانکها، عملیاتی کردن دولت و راه اندازی هزاران پروژه در سطح کشور و بخصوص در استانهای محرومتر، انحلال بسیاری از شوراهای عالی که یک مانع مهم در راه رسیدگی سریع به استانهای دوردست بود، کاهش سود بانکی و… ـ با وجود نقدهایی که بر آن است ـ همه در این راستا تلقی می گردد و انصافاً اگر نظری به فاصله فعلی روستاها و شهرهای محروم از وضعیت پیش از سوم تیر ۱٣٨۴ بیاندازیم، تصدیق خواهیم کرد که دولت در این راستا هم صادق و هم کاملاً موفق بوده است. هیچ تردیدی نیست که مناطق محروم در این سه سال بیش از دهها سال گذشته مورد عنایت و رسیدگی قرار گرفته اند. از رهگذر اقدامات دولت اینک سهم سرانه یک ـ مثلاً ـ شهروند چهارمحال و بختیاری از بودجه عمومی به اندازه سهم سرانه یک نفر تهرانی می باشد. بنابراین بدون هیچ تردیدی، دولت در هدف گذاری داخلی خود ـ یعنی در پیگیری عدالت با تعریفی که خود ارائه داده و البته مورد تایید رهبری و مردم نیز هست ـ کاملاً موفق عمل کرده است و صد البته در این راه کاستی ها، ضعف ها و اشتباهاتی ـ نظیر افزایش حجم نقدینگی ـ روی داده که برآیند روش اعمالی دولت می باشد ولی در عین حال نباید با تحلیل این موارد تصور کرد که دولت به مقصود خود نایل نشده است.
روند حرکت دولت در بعد عدالت اقتصادی، تغییر اساسی در چرخه اداره کشور بوده است. از این رو مواجهه دولت با بسیاری از کانونهای تصمیم سازی و تصمیم گیری و نیز با بسیاری از روندهای ـ هر چند ـ قانونی نظیر برنامه چهارم توسعه کشور، پذیرشی نبوده بلکه تحولی بوده است. دولت احمدی نژاد، تغییر در اکثر رویکردها، رویه ها و قواعد جاری را بخشی از میثاق خود با ملت تلقی کرده و بنا نداشته با پذیرش آنها، رضایت نخبگان و کانونهای تصمیم گیری را بر رضایت شهروندان ترجیح دهد. با توجه به این، اصل تحول در نظام برنامه ریزی کشور، تحول در نظام بانکی کشور، تحول در سیستم بودجه نویسی کشور، تحول در نحوه مواجهه دولت با مجلس ـ بخصوص در امر بودجه ریزی و تخصیص منابع ـ تحول در نحوه اداره کابینه، تحول در نحوه مواجهه دولت با استانداران و… که به این دلایل ـ و دلایل دیگر ـ از سوی بعضی از مراکز و مجامع تصمیم گیری در کشور بارها مورد سوال قرار گرفته و حتی متهم به تک روی و نادیده گرفتن قانون شده است، بخشی از هویت دولت تحولی احمدی نژاد است که البته می توان نقدهای واردی نیز بر آن داشت ولی به هر حال دکتر محمود احمدی نژاد تغییر در روند گذشته را بخشی از نیاز کشور و نیز بخشی از میثاق خود با مردم ارزیابی می کند.
دولت برآمده از انتخابات سوم تیر، در عرصه سیاست خارجی، عزت را بعنوان مقصد و مقصود اصلی مدنظر داشته و سه سال بر پیگیری آن پافشاری کرده است. دکتر احمدی نژاد هیچگاه نخواسته در چارچوب نظام جاری بین الملل و سیستم منطقه ای آن عمل کند. او آن ها را عادلانه و مفید نمی داند بر همین اساس با اقتدار فراوان از حقوق مسلم ایران در عرصه تحولات بین المللی و منطقه ای سخن می گوید و معتقد است که ایده اش در سطح دنیا ـ حتی در میان مردم غرب ـ هواداران زیادی دارد و لذا می تواند سیاست خارجی مورد نظر خود را روی یک موج منطقه ای و بین المللی به مقصد برساند.
با نگاهی به کارنامه دولت در سیاست خارجی، می توانیم ـ به رغم طعنه ها و دروغ پردازی های مخالفان ـ دولت را در پیگیری اهداف خود موفق ارزیابی کنیم. البته اگر تسلیم طلبی و کم کردن حساسیت دشمنان یک هدف قابل قبول باشد، احمدی نژاد و دستگاه سیاست خارجی او مردودند چرا که شاهد صدور بعضی از قطعنامه ها و نیز اظهارات تند بعضی از دشمنان علیه ایران بوده ایم ولی اگر به چالش کشیدن دشمن و در عین حال ناکام گذاشتن آن یک هنر باشد، تسلیم طلبان، داور باصلاحیتی برای ارزیابی عملکرد دولت نهم در این عرصه نیستند.
دولت پیگیری اصل عزت را به گونه ای دنبال کرده است که حکمت و مصلحت عملاً در ذیل واژه عزت تعریف می شوند. پیش از این ظاهراً عزت و حکمت طفیل مصلحت بودند و بعضی از دست اندرکاران بسیاری از کوتاهی های خود را توجیه می کردند.
اما در عین حال در سوم تیر باید انتقادها نیز مطرح گردند. بر دولت سوم تیر می توان نقد و انتقادهای فراوانی وارد دانست ولی پیش از آن نباید گمان کرد این دولت بر یک بستر هموار و آماده فعالیت کرده است و نیز هرگز نباید گمان کرد که کسانی که طی حدود دو دهه بر همه مراکز سیاسی، مالی، فرهنگی و… کشور تسلط داشته اند، با دولت برآمده از سوم تیر ـ که در فاصله ۷۲خرداد تا سوم تیر ٨۴ برای عقیم شدن آن بازو به بازو داده بودند ـ از سر سازش برمی آیند و به آن اجازه می دهند که به آسانی سیاست های خود را ـ که در مواردی با سیاست های آنان ناهمخوانی کامل دارد ـ پیگیری نماید. در عین حال این ها نباید چشم ها را بر انتقادهای مشفقانه ببندد:
جابجایی های پی در پی در دولت و کوتاهی عمر بعضی از تصمیمات بیانگر ضعف دولت در ارزیابی کسانی است که به همکاری دعوت شده اند و نیز ضعف در ارزیابی نتایج تصمیماتی است که اتخاذ می شوند. از آنجا که نمی توان پذیرفت که در متن جامعه نیروهای دلسوز و همفکر با دولت احمدی نژاد به اندازه کافی وجود ندارند، به نظر می آید ستاد دولت در شناسایی نیروهای همگرا دچار ضعف اساسی است.
نکته دیگری که در نقد دولت عدالت گرای دکتر احمدی نژاد بصورت یک اشکال مهم جلوه گر است عدم مدیریت درست اختلاف ها است. تجربه سه سال اخیر می گوید چه در اختلافاتی که بعضاً در درون سیستم دولت ـ نظیر اختلاف دیدگاهی وزیر سابق اقتصاد با رئیس جمهور ـ وجود دارد و چه در اختلافاتی که میان دولت و بعضی نهادهای دیگر ـ نظیر مجلس هفتم و دبیرخانه سابق شورای عالی امنیت ملی ـ رخ می دهد، ستاد دولت این اختلافات را آنچنان که به صلاح دولت بوده، مدیریت نکرده است. اختلافات کارشناسی ـ که در جای خود رحمت است ـ باید به گونه ای مدیریت شوند که اهداف عالی دولت ـ و به تبع آن اهداف عالی نظام ـ آسیب نبینند.
نقد دیگری که می توان وارد دانست پیدایی سطحی از شتابزدگی در تصمیمات دولت است. اگرچه سرعت دولت در تصمیم گیری و سرعت عمل دولت در اجرا، یک نکته بسیار ارزنده به حساب می آید و بعنوان یکی از وجوه اساسی تمایز مثبت این دولت با دولت های قبلی است، در عین حال، به نظر می رسد بعضی از اعلام های اساسی دولت ـ از جمله درخصوص موضوع تلاش آمریکایی ها برای ربودن رئیس جمهور در عراق ـ از محاسبه لازم برخوردار نیستند و این موضوع بعضاً آسیب های مهمی را به دولت و جامعه وارد کرده است. رئیس جمهور محترم در مصاحبه تلویزیونی خود به بعضی از این موارد ـ از جمله ماجرای اعطای بی رویه وام های مسکن که به افزایش نقدینگی و در نتیجه تورم بیشتر انجامید ـ اشاره کرد.
در عین حال با توجه به روابط گسترده دولت با توده های مردم و نیز اعتماد وسیعی که توده ها به رئیس جمهور دارند و نیز با توجه به اینکه هیچ تردیدی در درستی اصول حرکت دولت نهم وجود ندارد و می توان با قاطعیت از موفقیت این راه خبر داد، دولت نهم می تواند در سومین سالگرد ٣تیر بر آنچه به دست آورده، آنچه ارائه داده، و راهی که در پیش دارد به درستی افتخار کند.

کارهای بزرگ در سه سال گذشته
روزنامه رسالت نیز به همین مناسبت با عنوان: سوم تیر و منتقداتش نوشته است: سه سال ازعمر دولت نهم می گذرد و قبض یا بسط پایگاه اجتماعی دولت دکتر محمود احمدی نژاد اذهان بسیاری از تحلیلگران و سیاست سازان نظام را به خود درگیر کرده است. سوم تیر ۱٣٨۴ یک پدیده نوظهور در معادلات سیاسی ایران بود و سلول مطالعاتی رفتار انتخاباتی جامعه ایرانی را از نخبگان و جریانات سیاسی موجود به زیر پوست اجتماع و لایه های درونی مردم منتقل کرد. این انتخابات که در نوع خود رقابتی ترین انتخابات ریاست جمهوری پس از انقلاب اسلامی بود یک سرفصل رسمی بر پلورالیزه شدن فضای سیاسی کشور و تکثر در رقابتهای انتخاباتی ارزیابی می شود.
در این رقابت چندضلعی و با حضور کلیه گروههای قانونی، نامزدهایی که هر یک نماینده سیاستها و برنامه های ویژه ای برای اداره کشور بودند، در معرض قضاوت عمومی قرارگرفتند و در نهایت احمدی نژاد با گفتمان عدالت، پیشرفت کشور وخدمت به مردم توانست اقبال عمومی را به سوی خود و سیاستهایش جلب کند.
در این نوشتار سعی ما بر این نیست که به بررسی قبض و بسط پایگاه اجتماعی دولت نهم در سه سال گذشته بپردازیم چرا که اولاً پایگاه اجتماعی غرض نهایی برای هیچ یک از دولتهای جمهوری اسلامی نبوده و ابزاری برای تصحیح روشها و اجرای سیاستها است.ثانیاً نظرسنجی های موجود حکایت از تفوق جایگاه احمدی نژاد در افکار عمومی نسبت به رقبای سابق خود دارد و دولت نهم هنوز این دغدغه را ندارد.
اما گذشت سه سال از عمر این دولت امکان یک ارزیابی منصفانه و فارغ از هرگونه جانبداری را از عملکرد احمدی نژاد و کابینه اش در سه ساحت اقتصاد، سیاست و فرهنگ به دست می دهد. مشخصاً اعتقاد بر این است که دولت احمدی نژاد در کنار خدمات بزرگی که به کشور کرده اشتباهات مدیریتی نیز داشته است. اگر می خواهیم از یک موضع کلان به مسائل کشور بنگریم که کجا هستیم و به کجا می خواهیم برویم باید به نقد علمی و کارشناسی عملکرد دولت در کنار دیدن نقاط قوت و مثبت دولت بپردازیم. اگر این توفیق را پیدا نکنیم خواسته یا ناخواسته به سوی سیاه نمایی و انتقادات ستیزآلود پیش خواهیم رفت. نقد باید عادلانه، ناصحانه و معطوف به گفتمان مسلط بر جامعه باشد. امروزگفتمان حاکم بر کشور عدالت، پیشرفت و خدمت است. نمی توان هر روز به بهانه ای چوب لای چرخ دولت گذاشت و نیمه خالی لیوان را به جامعه تشنه نشان داد. باید به آراء مردم احترام گذاشت و قضاوت نهایی را به آنها سپرد. رفتار شیطنت آمیز برخی جراید که در چند روز گذشته منجر به انتشار مطالبی موهن و تخریبی علیه احمدی نژاد و دولتش شد، افکار عمومی را آزرده کرد و نمونه ای از بی اخلاقی در سپهر نقد بود که با انگیزه های پنهان برای انتخابات ریاست جمهوری آینده صورت گرفت.
دولت نهم در سه سال گذشته کارهای بزرگی انجام داده که دولتهای گذشته به دلیل تبعات احتمالی از اجرای آنها شانه خالی کردند. احمدی نژاد از آنجا که مستظهر به پشتیبانی لایه های مختلف اجتماعی است با جسارتی ستودنی این بار زمین مانده را بر دوش گرفت. البته تاکید بر دستاوردهای این دولت به معنای انکار کمبودها و مشکلات موجود نیست. فشارهای تورمی، معضل مسکن و… برای مردم سنگین است و مشکلات زیادی را در کشور پدید آورده است اما نباید فراموش کرد که دولت با تمام توان در صدد حل این مشکلات است.
بازی حاصل جمع صفر بازندگان سوم تیر در نوع تعامل خود با دولت، حل المسائل مشکلات موجود نیست. بلکه صورت مسأله ها را بیشتر می کند و سرمایه اجتماعی راکاهش می دهد. این نوع بی تقوایی سیاسی در عالم نقد موجد نوعی بی اعتمادی به دولت و حتی حاکمیت است. چه بسا که ناقدان امروز چند صباح دیگر بر همین کرسی بنشینند. آن روزرسوبات این بی اعتمادی در افکار عمومی برای آنها نیز هزینه های سنگینی به جای خواهد گذاشت.
تقوای سیاسی و سیاست اخلاقی در کنار عقلانیت سیاسی داروی شفابخشی است که می تواند به نقدهای موجود رنگ هم افزایی واصلاح بزند و آینده روشن کشور را تضمین کند.

هشدار به مسئولان درباره اسناد کشف شده
روزنامه کیهان در توضیح سرمقاله پریروزش پیرامون ادعای عباس پالیزدار با عنوان باید هوشیار بود نوشته است: در بخشی از یادداشت یکشنبه کیهان با عنوان رد پای این گروه به کجا می رسد که به ماجرای پالیزدار اختصاص داشت ضمن اشاره به دسترسی پالیزدار به تمامی اسناد سازمان بازرسی کل کشور آمده بود که این گروه تعداد قابل توجهی از اسناد نظامی را هم از سازمان یاد شده به دست آورده و همراه با انبوهی از اسناد دیگر در چند نقطه جداگانه پنهان کرده بودند.
و اما، اطلاعات موثق بعدی حکایت از آن دارد که در سازمان بازرسی کل کشور هیچگونه سند نظامی وجود ندارد که در اختیار پالیزدار قرار گرفته باشد و از سوی دیگر وجود اسناد نظامی در میان اسنادی که گروه یاد شده پنهان کرده بودند قطعی است بنابراین گروه پالیزدار اسناد نظامی مورد اشاره را از کانون ها و مراکز دیگر به دست آورده است که این نکته باید هشداری جدی برای مسئولان پیگیر پرونده تلقی شود که مبادا کسانی با متهم کردن سازمان بازرسی کل کشور قصد انحراف در مسیر رسیدگی به این پرونده را داشته و در پی آن باشند که رد پاها و شاخک های این گروه در سایر مراکز احتمالی را پاک کنند.
مسئولان سازمان بازرسی کل کشور در تماس با کیهان توضیح دادند که همکاری سازمان بازرسی کل کشور با هیات تحقیق و تفحص از قوه قضاییه طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی و به دستور کتبی ریاست محترم قوه قضاییه مبنی بر همکاری با هیات مذکور مستقر در این سازمان بوده است و برابر ماده ۲۰۱آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی مسئولین دستگاه مورد تحقیق و تفحص و کلیه دستگاه های اجرایی، قضایی و نهادهای انقلاب اسلامی موظف به فراهم نمودن امکانات و تسهیلات مور نیاز هیات و در اختیار گذاردن اطلاعات و مدارک درخواستی هیات می باشند و در صورت عدم همکاری، مسئولان دستگاه ذی ربط متخلف و مجرم محسوب می گردند و با شکایت هیات تحقیق و تفحص، مورد تعقیب قضایی قرار خواهند گرفت. لذا چنانچه ملاحظه می فرمایید قانونگذار هیچ حد و مرزی برای نوع اسناد قابل ارائه به هیات های تحقیق و تفحص قایل نشده است و اگر اصل چنین تحقیق و تفحصی زیر سوال است تصویب کنندگان آن و مجوزدهندگان آن باید مورد سوال قرار گیرند نه این سازمان که طبق دستور و قانون عمل کرده است.
توضیح سازمان بازرسی کل کشور قانونی و منطقی است بنابراین مسئولان رسیدگی کننده به پرونده مزبور باید مراقب باشند که مبادا کسانی با آوار کردن اتهام اهمال و بی دقتی روی سر سازمان بازرسی کل کشور قصد ایجاد انحراف در مسیر رسیدگی به این پرونده و پیشگیری از معرفی سرنخ های احتمالی در برخی از مراکز دیگر را داشته باشند.
مسئولان سازمان بازرسی کل کشور در تماس دیگری که برای پی گیری ماجرا صورت پذیرفته بود توضیح دادند که تنها تعداد ۱۴۰پرونده در اختیار هیئت اعزامی (پالیزدار) قرار گرفته و اگر اسناد یا پرونده های دیگری از این سازمان نزد متهمین کشف شده است قطعا باید مورد پی گیری قرار گیرد مخصوصا آن که مشخص شده است دو تن از کارمندان اخراجی این سازمان با هیئت مذکور همکاری داشته اند و احتمال سرقت برخی اسناد از سوی آنها وجود دارد.
با این توضیح باید پی گیری شود انبوه اسنادی که از گروه پالیزدار کشف شده چگونه به دست آنها افتاده است؟!
در همین حال یک خبر موثق حکایت از آن دارد که پالیزدار و همدستانش بسیاری از اسناد کشف شده را از طریق مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی به دست آورده اند. این سرقت اسناد در دورانی اتفاق افتاده که مرکز پژوهش های مجلس با بی دقتی غیرقابل توجیه، عباس پالیزدار را به کار گرفته و از این طریق زمینه دسترسی او به اسناد مجلس فراهم شده بود. البته مرکز پژوهش های مجلس بعد از مدتی پالیزدار را برکنار کرد!

سایتی با تمامی تفاسیر قرآن مجید
دکتر عطاءالله مهاجرانی با عنوان سایت التفسیر نوشته است: از دیشب کلافه ام، سایت التفسیر باز نمی شود. این سایت از طرف موسسه ی آل البیت اردن تدارک شده است. تقریباً تمامی تفاسیر معروف قرآن مجید از طریق این سایت قابل دسترسی ست.
دیشب و امشب هم می خواستم، ماجرای خضر و موسی را در سوره ی کهف ببینم، که همچنان در پس درمانده ام. با خودم می گفتم چرا حوزه علمیه قم چنین کاری نمی کند؟
از سوی دیگر وقتی همه تخم مرغ ها در سبد اینترنت است، همین می شود. اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی در مراکش برگزار می شد. دیداری با ملک حسن پادشاه مراکش داشتیم. دیدار در شهر مراکش بود. شهر، به ویژه دیوارهای صورتی کاهگلی اش با خرمن خرمن گل های کاغذی براق بر سر دیوارها تابلو نقاشی بود.
ملک حسن دقیقاً پنج دقیقه برای جمع ما سخن گفت. سخن شگفت انگیز فراموش نشدنی. اکنون که پشت در سایت التفسیر مانده ام به یاد سخن او افتادم. جوانی پیش ابونواس رفت و گفت می خواهم شاعر بشوم! راهنمایی ام کن. ابونواس پرسید، در تصمیمت جدی هستی؟ گفت بله. گفت برو از دیوان های شعر عرب ده هزار بیت حفظ کن و بیا! جوان رفت و سالی بعد آمد و گفت: حفظ کردم. ابونواس گفت: همچنان می خواهی شاعر بشوی؟ گفت: حتما. ابونواس گفت: حالا برو. تمام این شعرها را فراموش کن!
ملک حسن گفت: داستان کامپیوتر مثل داستان همان جوان است و ابونواس. در عین حالی که همه چیز در اختیار توست؛ هیچ چیز در کفت نیست!
اکنون من همان حال را دارم. در سایت شیعه هم که برخی تفاسیر هست، نه فهرستی وجود دارد و نه امکان جستجوی آیه. حروف هم بسیار ریز و سخت خوان… سایت التفسیر انصافاً بی نظیر است؛ یک کتابخانه قرآنی کامل.

منبع: روزنامه ی اطلاعات بین المللی